ชาห์ซาปูร์ที่ 1

พระเจ้าซาปูร์ที่ 1 (ค.ศ. 241 - 272) พระเจ้าชาห์แห่งราชวงศ์แสสสานิด เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าชาห์อาร์ดาเชียร์ที่ 1 (ค.ศ. 226 - 241)

ชาห์ซาปูร์ที่ 1 𐭱𐭧𐭯𐭥𐭧𐭥𐭩
กษัตริย์ของกษัตริย์แห่งชาวอิหร่านและผู้มิใช่ชาวอิหร่าน[1]
ชาห์ฮันชาห์แห่งจักรวรรดิซาเซเนียน
ครองราชย์	12 เมษายน ค.ศ.240 – พฤษภาคม ค.ศ.270[2]
ก่อนหน้า	อัรดาชิรที่ 1
ถัดไป	โฮร์มิซด์ที่ 1
สวรรคต	พฤษภภาคม ค.ศ.270 (55 พรรษา) บีชาปูร์
มเหสี	ควารันเซม อัลนะดีเราะฮ์ (?)
พระราชบุตร	บาห์รามที่ 1 ชาห์ปูร มิชันชาห์ โฮร์มิซด์ที่ 1 นาร์เซห์ ชาห์ปูรดุคตัก อะดูร-อะนาฮิด
ราชสกุล	ตระกูลซะซาน
พระราชบิดา	อัรดาชิรที่ 1
พระราชมารดา	เดนัก
ศาสนา	โซโรอัสเตอร์

ประสูติเมื่อ ค.ศ. 215 (ค.ศ. 758) เมื่อพระราชบิดาสวรรคตในปี ค.ศ. 241 (พ.ศ. 784) พระองค์จึงขึ้นครองราชย์สืบต่อเป็น พระเจ้าซาปูร์ที่ 1 เมื่อพระชนม์ได้ 26 พรรษา

ตลอด 31 ปีในรัชกาล ทรงสร้างและนำความเจริญเข้ามาสู่เปอร์เซียอย่างมาก และทรงขยายพระราชอาณาเขตออกไปอย่างมาก หลังสวรรคตในปี ค.ศ. 272 (ค.ศ. 815) ขณะพระชนม์ได้ 57 พรรษา มีชาห์ขึ้นปกครองอีกหลายพระองค์ และต้องรออีก 37 ปี ถึงจะมีชาห์ผู้ยิ่งใหญ่อีกองค์คือ พระเจ้าซาปูร์มหาราช (ค.ศ. 309 - 379)

อ้างอิง

1. MacKenzie, David Niel (1998). "Ērān, Ērānšahr". Encyclopedia Iranica. Vol. 8. Costa Mesa: Mazda.