Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาวจีนในประเทศปากีสถาน คือกลุ่มชนเชื้อสายจีนที่อพยพมาจากประเทศจีน โดยเข้ามาตั้งรกราก และพำนักในดินแดนปากีสถานประมาณกว่า 10,000 คน ในปี พ.ศ. 2552[2]
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
---|---|
อิสลามาบาด การาจี ละฮอร์ ประเทศปากีสถาน | |
ภาษา | |
ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอูรดู | |
ศาสนา | |
ศาสนาอิสลาม[1] ศาสนาพุทธ |
ประมาณปี ค.ศ. 1904 มีชาวจีนมุสลิมจำนวนหนึ่งอพยพเข้ามาจากประเทศจีน และได้ตั้งถิ่นฐานในเมืองการาจี[1] อย่างไรก็ตาม ชุมชนชาวจีนแต่เดิมก็ไม่ได้นับถือศาสนาอิสลาม โดยบรรพบุรุษของพวกเขานับถือศาสนาพุทธ แต่ภายหลังได้หันไปนับถือศาสนาอื่น หรือไม่นับถือเลย โดยกลุ่มชนเชื้อสายจีนกลุ่มนี้กว่าร้อยละ 30 ได้ยอมรับนับถือศาสนาอิสลาม[3]
กลุ่มชนเชื้อสายจีนของการาจีในปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นรุ่นที่สอง รุ่นแรกที่อพยพเข้ามาอาศัยอยู่ส่วนมากได้เสียชีวิตหมดแล้ว และรุ่นที่สามส่วนมากให้อพยพไปสู่ประเทศอื่น[3] โดยส่วนมากอพยพไปสหรัฐอเมริกา ประเทศแคนาดา หรืออพยพไปประเทศจีน[1] พวกเค้าแทบจะไม่สวมเสื้อผ้าจีน แต่รักษาภาษาจีน แม้ไม่นานมานี้จะมีการเปลี่ยนแปลงทางภาษา ซึ่งหันมาพูดภาษาอูรดู[1][3] ที่ผ่านมาชุมชนชาวจีนได้จัดตั้งคณะกรรมการสมาคมเชื้อสายจีน เพื่อแสดงความเป็นปึกแผ่นของชุมชน พวกเขาตั้งอยู่ใกล้กับ Pakistan Employees Cooperative Housing บนถนนตาริก (Tariq) ในเขตเซดดาร์[3] โดยเป็นที่ตั้งของร้านอาหารจีน 15 ร้าน และเขตนี้บางครั้งจึงถูกเรียกว่า "ไชน่าทาวน์"[4]
นอกจากร้านอาหารจีนแล้ว ช่าวปากีสถานเชื้อสายจีนยังประกอบอาชีพช่างเสริมสวย ช่างทำรองเท้า ทำฟัน โดยส่วนมากเป็นรุ่นที่สองโดยสืบทอดจากรุ่นบรรพบุรุษ[3] โดยหมอฟันเชื้อสายจีนส่วนมากจะเจาะจงลูกค้าที่มีรายได้ต่ำในเมือง และส่วนมากพวกเขาไม่มีใบประกอบอาชีพอย่างเป็นทางการ ซึ่งบรรพบุรุษของพวกเขาเคยอาศัยอยู่ท่ามกลางชุมชนชาวจีนในประเทศมาเลเซีย และเคยทำงานช่วยเหลือเกี่ยวฟัน แตต่อมาได้อพยพมายังประเทศปากีสถานเพื่อฝึกหัดเป็นทันตแพทย์ด้วยตัวเอง เนื่องจากการาจีในช่วงนั้นขาดแคลนหมอฟัน โดยขณะนี้ได้มีโรงเรียนทันตกรรมที่ไฮเดอราบาด รัฐซินด์[5]
ในเมืองละฮอร์ ชาวจีนมุสลิมได้จัดตั้งมัสยิดเรียกว่า จินีมัสญิด (Chini Masjid) หรือมัสยิดจีน พวกเขาได้แต่งงานข้ามเชื้อชาติกับคนในท้องถิ่น[6] โดยที่นี่ชาวจีนได้ผลิตรองเท้าสองยี่ห้อ และมีชื่อเสียง ได้แก่ Hopson และ Kingson[7]
มีปนระชากรจำนวนหนึ่งซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีจำนวนมากของจีนคือชาวอุยกูร์ และทาจิก ที่อพยพมาจากเขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานในประเทศปากีสถาน[8] มีผู้อพยพกว่าพันคนในปี ค.ศ. 1940 ได้อพยพเข้ามาด้วยความเกรงกลัวคอมมิวนิสต์ในจีน [9] และอพยพมากว่าร้อยคนจากเมืองโฮตาน ใน ค.ศ. 1954[10] ต่อมาคลื่นผู้อพยพเข้ามาอีกในปี ค.ศ. 1963 และอีกครั้งในปี ค.ศ. 1974
ในปี ค.ศ. 2009 มีการประมาณการว่ามีประชากรประมาณ 3,000 คน โดย 800 คนอยู่ในเมืองกิลกิต ประมาณ 2,000 คนอาศัยอยู่ในเมืองราวัลปินดี อีกกว่า 100 อาศัยอยู่ในเมืองซุซต์บนคาราโครัมไฮเวย์ ส่วนที่เหลือกระจายกระจายอยู่ทั่วไปในประเทศ[8] นอกจากนี้ทางการจีนได้เรียกร้องสมาชิกของขบวนการอิสลามเตอรกีสถานตะวันออก (East Turkestan Islamic Movement) ที่ได้กระทำการในเมืองละฮอร์ด้วย[11]
ชุมชนชาวอุยกูร์ในปากีสถานนั้น ได้มีความสัมพันธ์อันดีกับเจ้าบ้านปากีสถานเป็นอย่างดี มีการแต่งงานข้ามเผ่าพันธุ์ระหว่างสองฝ่าย และส่วนมากพูดภาษาอูรดูได้มากกว่าพูดภาษาอุยกูร์ โดยกลุ่มเชื้อสายอุยกูร์จะทำธุรกิจเล็กๆ[9] เมื่อไม่นานมานี้พวกเขาได้ทำการนำเข้าเซรามิกจากจีน และผลิตภัณฑ์จากซินเจียง มาส่งขายภายในปากีสถาน[12]
ในประเทศปากีสถานได้มีคนงานจากประเทศจีนเข้ามาทำงานจำนวนมากขึ้น แต่ก็ถูกขัดจังหวะเนื่องจากเกิดการโจมตีในปากีสถานเมื่อวันที่ 11 กันยายน ค.ศ. 2001 ผู้อาศัยชาวจีนส่วนใหญ่จึงได้ส่งผู้หญิงและเด็กกลับบ้าน[13] ในปี ค.ศ. 2007 มีวิศวกรชาวจีน 3,500 คน เข้ามาทำงานในการสร้าง ท่าเรือกวาดาร์ รวมเป็น 5,000 คน [14] คาดกันว่ามีอีก 1,200 คนอยู่ในอิสลามาบาด[15] ในระหว่างปี ค.ศ. 2008-2009 จำนวนชาวจีนในปากีสถานได้เติบโตขึ้นกว่า 10,000 คน และอาจจะมากกว่าคนเชื้อชาติอื่นที่เข้ามาทำงานในปากีสถาน[2]
องค์กรชุมชนชาวจีนในปากีสถาน ถูกจัดตั้งขึ้นเนื่องจากอุปสรรคต่างๆของคนงานจีนในปากีสถาน สถานทูตจึงได้จัดตั้งการติดต่อสื่อสารกับคณะกรรมการการปกครองปากีสถาน เพื่อเข้าไปดูแลด้านความปลอดภัย[15] อันได้แก่
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.