ประดู่บ้าน

ชนิดของพืชยืนต้น จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ประดู่บ้าน

ประดู่บ้าน[3][4] หรือ ประดู่กิ่งอ่อน มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Pterocarpus indicus เป็นไม้ผลัดใบขนาดใหญ่ชนิดหนึ่งในสกุล Pterocarpus วงศ์ Leguminosae

ข้อมูลเบื้องต้น ประดู่บ้าน, สถานะการอนุรักษ์ ...
ประดู่บ้าน
Thumb
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: พืช
Plantae
เคลด: พืชมีท่อลำเลียง
Tracheophyta
เคลด: พืชดอก
Angiosperms
เคลด: พืชใบเลี้ยงคู่แท้
Eudicots
เคลด: โรสิด
Rosids
อันดับ: ถั่ว
Fabales
วงศ์: ถั่ว
Fabaceae
วงศ์ย่อย: วงศ์ย่อยถั่ว
สกุล: Pterocarpus

Willd.
สปีชีส์: Pterocarpus indicus
ชื่อทวินาม
Pterocarpus indicus
Willd.
ชื่อพ้อง[2]
รายการ
    • Echinodiscus echinatus Miq.
    • Lingoum echinatum (Pers.) Kuntze
    • Lingoum indicum (Willd.) Kuntze
    • Lingoum rubrum Rumph.
    • Lingoum saxatile Rumph.
    • Lingoum wallichii Pierre
    • Pterocarpus blancoi Merr.
    • Pterocarpus carolinensis Kaneh.
    • Pterocarpus echinata Pers.
    • Pterocarpus indica Willd. [Spelling variant]
    • Pterocarpus klemmei Merr.
    • Pterocarpus obtusatus Miq.
    • Pterocarpus pallidus Blanco
    • Pterocarpus papuana F. Muell.
    • Pterocarpus papuanus F.Muell.
    • Pterocarpus pubescens Merr.
    • Pterocarpus vidalianus Rolfe
    • Pterocarpus wallichii Wight & Arn.
    • Pterocarpus zollingeri Miq.
ปิด
Thumb
ลำต้นเคลือบด้วยเปลือกเป็นเม็ด ๆ

ถิ่นที่อยู่

ประดู่ชนิดนี้มีถิ่นกำเนิดในออสตราเลเซียตอนเหนือ, หมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกด้านตะวันตก, ติมอร์-เลสเต, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย,[5] ฟิลิปปินส์, หมู่เกาะรีวกีว, หมู่เกาะโซโลมอน, เวียดนาม[6] และภาคใต้ของไทย[7] โดยมีการนำไปปลูกในภูมิภาคอื่น ๆ ของไทยในภายหลัง[8]

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ประดู่บ้านเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ลักษณะทั่วไปคล้ายประดู่ แต่แตกกิ่งก้านเป็นทรงพุ่มกว้างกว่าและมีปลายกิ่งยาวห้อยระย้า[8] มีความสูงประมาณ 10–25 เมตร ผิวเปลือกลำต้นมีสีดำหรือเทา ลำต้นเป็นพูไม่กลม แตกเป็นสะเก็ดร่องตื้น ๆ มีน้ำยางน้อยกว่าประดู่ ใบเป็นช่อแตกออกจากปลายกิ่ง มีใบย่อยประกอบอยู่ประมาณ 6–12 ใบ ลักษณะของใบเป็นรูปมนรี ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบเป็นมันสีเขียว ใบมีขนาดยาวประมาณ 2–3 นิ้ว กว้างประมาณ 1–2 นิ้ว ดอกมีขนาดเล็กสีเหลือง ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง โดยช่อดอกจะแตกแขนงเป็นช่อใหญ่กว่าประดู่[9] ผลมีขนเล็ก ๆ ปกคลุม ขนาดผลโตประมาณ 4–6 เซนติเมตร

การปลูกเลี้ยง

ประดู่บ้านต้องการแสงแดดจัด หรือกลางแจ้ง ต้องการปริมาณน้ำปานกลาง ชอบดินร่วนซุย ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด นิยมปลูกริมถนนเพราะกิ่งทอดลงห้อยย้อยสวยงาม

การใช้ประโยชน์

  • ปลูกเป็นต้นไม้ประดับริมถนน เช่น ในกรุงเทพมหานคร
  • ประดู่บ้านสะสมแคดเมียมได้ 470 µg/g เมื่อปลูกแบบไร้ดิน (hydroponics)[10]
  • ไม้ใช้ทำสิ่งปลูกสร้าง เครื่องมือเครื่องใช้
  • เปลือกให้น้ำฝาดสำหรับฟอกหนัง ให้สีน้ำตาลสำหรับย้อมผ้า แก่นให้สีแดงคล้ำสำหรับย้อมผ้า[11]

ชื่อเรียกตามท้องถิ่น

  • ดู่บ้าน (ภาคเหนือ)
  • ประดู่บ้าน, ประดู่กิ่งอ่อน, ประดู่อังสนา, อังสนา (ภาคกลาง)
  • สะโน (มลายู-นราธิวาส)

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.