นวศิลป์

นวศิลป์ หรือ อาร์นูโว (ฝรั่งเศส: Art nouveau, "ศิลปะใหม่") รู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งว่า ยูเกินท์ชตีล (เยอรมัน: Jugendstil, "แบบอย่างของวารสารศิลปะที่มีชื่อว่ายูเกินท์") เป็นลักษณะศิลปะ สถาปัตยกรรม และศิลปะประยุกต์ ซึ่งได้รับความนิยมสูงสุดในช่วง ค.ศ. 1890 ถึง 1905^[1] โดยมีจุดเด่นคือใช้รูปแบบธรรมชาติ โดยเฉพาะดอกไม้และพืชอื่น ๆ มาทำเป็นลวดลายเส้นโค้งที่อ่อนช้อย^[2]

ลักษณะรูปแบบจะเป็นการลดทอนรูปแบบจากรุกขชาติ แมลง เปลือกหอย ใบไม้ และเถาวัลย์ตามธรรมชาติ นำมาประดิษฐ์เป็นลวดลายประดับทั้งภายในและภายนอกอาคาร ตลอดจนเครื่องใช้ ของประดับบ้าน และเครื่องแต่งกาย ทำให้นวศิลป์เป็นรูปแบบที่นำกลับมาใช้ตกแต่งเสมอ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในอาคารพาณิชย์ เช่น ร้านอาหารฝรั่งเศส ร้านขายเสื้อผ้าสตรี และกิจการเกี่ยวกับความงามอื่น ๆ โดยได้รับแรงบันดาลใจจากรูปทรงและสีจากธรรมชาติ เช่น สีจากฤดูกาล (เช่น สีออกส้มและน้ำตาลของฤดูใบไม้ร่วง) สีจากพืชพรรณต่าง ๆ (เช่น สีเขียวเข้ม สีเขียวตอง) และสีของดอกไม้ (เช่น สีขาวนวลดอกมะลิ สีม่วงดอกไอริส สีแดงดอกป็อปปี เป็นต้น)

นอกจากนี้ยังมีการหาวัสดุและแร่ธาตุจากธรรมชาติ ได้แก่ งาช้าง เงิน ทองแดง นำมาใช้ด้วยเช่นกัน

อ้างอิง

1. Sterner (1982) , 6.
2. Duncan (1994) , 7–36.

บรรณานุกรม

• Duncan, Alastair. Art Nouveau. World of Art. New York: Thames and Hudson, 1994. ISBN 0-500-20273-7
• Sterner, Gabriele. Art Nouveau, an Art of Transition: From Individualism to Mass Society. 1st English ed. (original title: Jugendstil: Kunstformen zwischen Individualismus und Massengesellschaft) Trans. Frederick G. Peters and Diana S. Peters. Woodbury, N.Y.: Barron's Educational Series, 1982. ISBN 0-8120-2105-3

แหล่งข้อมูลอื่น

• Art Nouveau เก็บถาวร 2007-10-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Art Nouveau World Wide