การพิชิตมะละกา

การพิชิตมะละกา (โปรตุเกส: conquista de Malaca; มลายู: Penaklukan Melaka) เกิดขึ้นเมื่ออาฟงซู ดึ อัลบูแกร์กึ ผู้ว่าการอินเดียของโปรตุเกส พิชิตเมืองมะละกาใน ค.ศ. 1511

การพิชิตมะละกา
ส่วนหนึ่งของ การล่าอาณานิคมของโปรตุเกสในนูซันตารา
ภาพวาดมะละกาโดยชาวโปรตุเกสใน ค.ศ. 1511 หลังการพิชิตเพียงไม่นาน
วันที่ 21 ญุมาดัลเอาวัล ฮ.ศ. 917 หรือ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1511[1][2] สถานที่ มะละกา (ปัจจุบันอยู่ในประเทศมาเลเซีย) 2°12′20″N 102°15′22″E ผล ชาวโปรตุเกสพิชิตรัฐมะละกา
คู่สงคราม
จักรวรรดิโปรตุเกส	รัฐสุลต่านมะละกา
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
อาฟงซู ดึ อัลบูแกร์กึ	มะห์มุด ชาห์
กำลัง
ทหารโปรตุเกส 700 นาย[3] ทหารชาวมะละบาร์ 300 นาย[3] เรือใบคาร์แร็ก 11 ลำ เรือใบคาราเวล 3 ลำ เรือแจวโบราณ 2 ลำ[4]	ชาย 20,000 คน[5] ทหารปืนใหญ่ 2,000 หรือ 3,000 นาย[5] ช้างศึก 20 เชือก
ความสูญเสีย
เสียชีวิต 28 นาย[6]	ไม่ทราบ

ปอร์ตาดูซังตียากู ประตูของป้อมมะละกาที่หลงเหลืออยู่ในปัจจุบัน

เมืองท่ามะละกาควบคุมบริเวณช่องแคบมะละกาที่ซึ่งการค้าขายทางทะเลระหว่างประเทศจีนกับอินเดียกระจุกตัวหนาแน่น^[7] การยึดครองมะละกาเป็นผลจากแผนของพระเจ้ามานูแวลที่ 1 แห่งโปรตุเกสซึ่งทรงหมายมั่นจะเอาชนะชาวกัสติยาในตะวันออกไกลมาตั้งแต่ ค.ศ. 1505 และโครงการวางรากฐานที่มั่นคงในอินเดียของโปรตุเกสร่วมกับฮอร์มุซ, กัว และเอเดนของอัลบูแกร์กึเอง เพื่อควบคุมการค้าขายและขัดขวางการขนส่งของมุสลิมในมหาสมุทรอินเดีย^[8]

หลังออกเรือจากโคชินในเดือนเมษายน ค.ศ. 1511 แล้ว กองเรือโปรตุเกสจะไม่สามารถหันเรือกลับได้อีกเนื่องจากลมมรสุมพัดไปทางตรงข้าม หากภารกิจล้มเหลว ลูกเรือโปรตุเกสก็หมดหวังที่จะได้กำลังเสริมและจะไม่สามารถกลับไปยังฐานที่มั่นในอินเดียได้ นี่จึงเป็นการพิชิตดินแดนที่ไกลที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษยชาติจนถึงสมัยนั้น^[9]

ดูเพิ่ม

• ป้อมมะละกา
• มะละกาของโปรตุเกส
• อินเดียของโปรตุเกส
• ชาวกริซตัง
• การล้อมรัฐยะโฮร์ (ค.ศ. 1587)