ลิแวนต์
From Wikipedia, the free encyclopedia
ลิแวนต์ (อังกฤษ: Levant; อาหรับ: بلاد الشام, Bilad ash-Shām) หรือที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า อัชชาม (อาหรับ: الشام, ash-Shām) ตามความหมายดั้งเดิมหมายถึงบริเวณเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก แต่ในความหมายทางภูมิศาสตร์หมายถึงบริเวณอันกว้างใหญ่ในเอเชียตะวันตกทางฝั่งตะวันออกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน โดยมีเทือกเขาทอรัสเป็นเขตแดนทางตอนเหนือ ทะเลทรายอาหรับทางใต้ และทะเลเมดิเตอร์เรเนียนทางตะวันตก ขณะที่ทางตะวันออกเป็นเทือกเขาแซกรอส
ลิแวนต์ | |
---|---|
ประเทศและแคว้น | จำกัดความแบบแคบ: ไซปรัส อิสราเอล จอร์แดน เลบานอน ปาเลสไตน์ ซีเรีย ตุรกี (จังหวัดฮาทัย) จำกัดความแบบกว้าง: อียิปต์ กรีซ อิรัก Cyrenaica ตุรกี (ทั้งประเทศ) |
ประชากร | จำกัดความแบบแคบ: 44,550,926[lower-alpha 1] |
เดมะนิม | Levantine |
ภาษา | อาหรับเลอวานต์, ฮีบรู, อราเมอิก, ซิรคาเซีย, อาร์มีเนีย, เคิร์ด, ตุรกี, โดมารี, กรีก |
เขตเวลา | UTC+02:00 (EET) (ตุรกีและไซปรัส) |
เมืองใหญ่ |
ลิแวนต์เดิมมีความหมายอย่างหลวม ๆ หมายถึง "ดินแดนเมดิเตอร์เรเนียนทางตะวันออกของอิตาลี" มาจากภาษาฝรั่งเศสกลางที่แปลว่า "ตะวันออก" ในประวัติศาสตร์ การค้าขายระหว่างยุโรปตะวันตกกับจักรวรรดิออตโตมันเป็นเศรษฐกิจอันสำคัญของบริเวณนี้ คำว่าลิแวนต์โดยทั่วไปมีความหมายทางวัฒนธรรมมากกว่าที่จะเป็นพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่ใดที่หนึ่งที่เฉพาะเจาะจง และความหมายของคำก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ ตลอดมาในประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และทัศนคติในการอ้างอิง