Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โบอิง บี-17 ฟลายอิงฟอร์เทรส (อังกฤษ: Boeing B-17 Flying Fortress) เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหนักที่ขับเคลื่อนด้วยสี่เครื่องยนต์ที่ถูกพัฒนาขึ้นในปี ค.ศ. 1930 สำหรับกองบินอากาศทหารบกสหรัฐ(USAAC) ด้วยการแข่งขันกับบริษัทดักลาสและบริษัทมาร์ตินเพื่อทำสัญญาในการสร้างเครื่องบินทิ้งระเบิดจำนวน 200 ลำ เครื่องบินของโบอิง(รุ่นต้นแบบ 299/เอ็กซ์บี-17) มีประสิทธิภาพเหนือกว่าคู่แข่งทั้งสองบริษัทและมีประสิทธิภาพสูงกว่าข้อกำหนดของกองบิน แม้ว่าโบอิงจะพลาดในการทำสัญญา(ให้กับเครื่องบิน ดักลาส บี-18 โบโล) เนื่องจากเครื่องบินรุ่นต้นแบบเกิดตกลงมา แต่กองบินได้สั่งซื้อบี-17 มาอีก 13 ลำ เพื่อประเมินผลต่อไป จากการแนะนำเสนอในปี ค.ศ. 1938 บี-17 ฟลายอิงฟอร์เทรสได้พัฒนาผ่านความก้าวหน้าในการออกแบบมากมาย กลายเป็นเรื่องบินทิ้งระเบิดที่ผลิตมากที่สุดเป็นอันดับสามตลอดกาล รองลงจากเครื่องบินคันซอลลิเดท บี-24 ลิเบอร์เรเตอร์ ที่ขับเคลื่อนด้วยสี่เครื่องยนต์ และเครื่องบินยุงเคิร์ส ยู 88 ที่ขับเคลื่อนด้วยสองเครื่องยนต์ สามารถทำได้หลายบทบาท
| บี-17 ฟลายอิงฟอร์เทรส | |
|---|---|
.jpg) | |
| หน้าที่ | เครื่องบินทิ้งระเบิดหนัก |
| ประเทศผู้ผลิต |  สหรัฐ |
| ผู้ผลิต | โบอิง |
| เที่ยวบินแรก | 28 กรกฎาคม 1935 |
| เริ่มใช้ | เมษายน 1938 |
| ปลดระวาง | 1968 (กองทัพอากาศบราซิล) |
| ผู้ใช้หลัก |  กองทัพอากาศทหารบกสหรัฐ กองทัพอากาศสหราชอาณาจักร |
| การผลิต | 1936–1945 |
| จำนวนที่ถูกผลิต | 12,731[1] |
| ค่าใช้จ่ายต่อลำ |
US$238,329 (1945) |
| รุ่น |
|
| พัฒนาเป็น | Boeing 307 Stratoliner |
บี-17 ถูกใช้งานเป็นหลักโดยกองทัพอากาศทหารบกสหรัฐ(USAAF) ในการทัพทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์ในเวลากลางวันในสงครามโลกครั้งที่สองต่อเป้าหมายเขตอุตสาหกรรมและทางทหารของเยอรมัน กองทัพอากาศที่ 8 ของสหรัฐ ซึ่งตั้งอยู่ที่สนามบินหลายแห่งในภาคกลาง ตะวันออก และภาคใต้ของเกาะอังกฤษ และกองทัพอากาศที่สิบห้า ซึ่งตั้งอยู่ในอิตาลี เสริมเพิ่มเติมด้วยกองบัญชาการทิ้งระเบิดของกองทัพอากาศสหราชอาณาจักร ซึ่งจะทำการทิ้งระเบิดในเวลากลางคืนในการรุกทิ้งระเบิดแบบผสม เพื่อช่วยให้รักษาความได้เปรียบทางอากาศในเมือง โรงงาน และสนามรบของยุโรปตะวันตกเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการบุกครองฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1944 บี-17 ยังได้เข้าร่วมในจำนวนครั้งที่น้อยกว่าในสงครามในแปซืฟิก ในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งจะทำการโจมตีต่อกองเรือและสนามบินของญี่ปุ่น
จากจุดเริ่มต้นก่อนสงคราม กองบินอากาศทหารบกสหรัฐ(โดยเดือนมิถุนายน ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น USAAF) ได้ส่งเสริมเครื่องบินให้เป็นอาวุธทางยุทธศาสตร์ มันเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดในระยะพิสัยไกล บินได้สูงกว่า และค่อนข้างเร็ว ด้วยอาวุธป้องกันตัวที่หนักโดยหลังจากที่ได้ทำการทิ้งลูกระเบิดแล้ว มันได้มีชื่อเสียงในด้านความทนทานจากเรื่องราวและภาพถ่ายของ บี-17 ที่ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซึ่งบินกลับฐานได้อย่างปลอดภัย เครื่องบินบี-17 ได้ทำการทิ้งระเบิดมากกว่าเครื่องบินรบอื่น ๆ ของสหรัฐในสงครามโลกครั้งที่สอง จำนวนลูกระเบิดประมาณ 1.5 ล้านตันที่ได้ทำการทิ้งระเบิดลงสู่นาซีเยอรมนีและดินแดนที่ถูกยึดครองโดยเครื่องบินสหรัฐ กว่า 640,000 ตันซึ่งถูกทิ้งมาจากเครื่องบิน บี-17 นอกเหนือจากบทบาทในฐานะเครื่องบินทิ้งระเบิด บี-17 ยังถูกใช้สำหรับเครื่องบินขนส่ง เครื่องบินต่อต้านเรือดำน้ำ เครื่องบินบังคับวิทยุ และเครื่องบินค้นหาและกู้ภัย
อาร์เจนตินา
โบลิเวีย
บราซิล
แคนาดา
โคลอมเบีย
เดนมาร์ก
สาธารณรัฐโดมินิกัน
ฝรั่งเศส
เยอรมนี as Beuteflugzeug (captured aircraft)
อิหร่าน
ซาอุดีอาระเบีย
อิสราเอล
ญี่ปุ่น
เม็กซิโก
นิการากัว
เปรู
โปรตุเกส
แอฟริกาใต้
สาธารณรัฐจีน
สหภาพโซเวียต
สวิตเซอร์แลนด์
สวีเดน
สหราชอาณาจักร
สหรัฐSeamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
