![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ae/Range_of_22-fret_five_string_banjo.png/640px-Range_of_22-fret_five_string_banjo.png&w=640&q=50)
แบนโจ
From Wikipedia, the free encyclopedia
แบนโจ (อังกฤษ: banjo) เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย ประกอบด้วย 4,5 หรือ 6 สาย กล่องเสียงของแบนโจจะเหมือนกับหน้ากลอง มีหนังแท้หรือหนังเทียมขึงปิดอยู่ คาดหรือวงรอบด้วยไม้หรือเหล็กเพื่อให้หนังตึง โดยปกติกล่องเสียงจะมีรูปร่างวงกลม แบนโจในช่วงแรกที่มีแบบสมัยแบบแอฟริกาในสหรัฐ มีการดัดแปลงจากให้คล้ายคลึงกับเครื่องดนตรีของแอฟริกา[1][2] แบนโจมักใช้ในดนตรีแนวโฟล์ก, ดนตรีโฟล์กไอริช และ เพลงคันทรี ศิลปินร็อกแอนด์โรลล์หลายวงอย่าง อีเกิลส์, เลด เซพเพลิน และดิออลแมนบราเทอส์ได้ใช้แบนโจห้าสายในเพลงของพวกเขาหลายเพลง จากประวัติแล้วแบนโจมีส่วนเกี่ยวข้องกับ ดนตรีพื้นเมืองแอฟริกัน-อเมริกันและวัฒนธรรมโฟล์กในชนบทของสังคมคนผิวขาว ก่อนที่จะเข้าสู่กระแสหลักจากพวกนักร้องยุคกลางในศตวรรษที่ 19[3][4][5][6] แบนโจและเครื่องดนตรีประเภทไวโอลินถือว่ามีบทบาทสำคัญต่อดนตรีโอลด์ไทม์ของอเมริกัน และมีการใช้บ่อยครั้งในดนตรีแจ๊ซดั้งเดิม
![]() แบนโจห้าสาย | |
เครื่องสาย | |
---|---|
Hornbostel–Sachs classification | 321.322-5 (Composite chordophone sounded by plectrum, finger picks, or the bare fingers) |
คิดค้นเมื่อ | ศตวรรษที่ 18 |
ช่วงเสียง | |
![]() |