อุโบสถกัลยานี

อุโบสถกัลยานี (พม่า: ကလျာဏီသိမ်; บาลี: Kalyāṇī Sīmā) เป็นอุโบสถอุปสมบทที่ตั้งอยู่ในเมืองพะโค ประเทศพม่า เป็นสถานที่แสวงบุญสำคัญ^[1] และเป็นที่ตั้งจารึกกัลยานี ซึ่งเป็นจารึกหินทราย 10 หลัก จารึกเป็นภาษาบาลีและภาษามอญ เมื่อ ค.ศ. 1480^[2][3] จารึกเป็นบันทึกสำคัญของประวัติศาสตร์ศาสนาพุทธนิกายเถรวาทในยุคนั้น^[3]

อุโบสถกัลยานี
ကလျာဏီသိမ်
อุโบสถกัลยานี ค.ศ. 1907
ศาสนา
ศาสนา	พุทธ
นิกาย	เถรวาท
ปีที่อุทิศ	24 พฤศจิกายน ค.ศ. 1476
ที่ตั้ง
ที่ตั้ง	พะโค ภาคพะโค พม่า
ที่ตั้งในประเทศพม่า
พิกัดภูมิศาสตร์	17.333145°N 96.464378°E / 17.333145; 96.464378
สถาปัตยกรรม
ผู้ก่อตั้ง	พระเจ้าธรรมเจดีย์
เสร็จสมบูรณ์	22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1476

ประวัติ

อุโบสถนี้สร้างขึ้นครั้งแรกโดยพระเจ้าธรรมเจดีย์แห่งอาณาจักรหงสาวดีใน ค.ศ. 1476 เพื่ออุปสมบทพระภิกษุในอาณาจักรขึ้นใหม่ จากการปฏิรูปพระสงฆ์ภายในอาณาจักร ซึ่งผ่านการแตกแยกภายในหลายครั้ง^[4] ด้วยเหตุนี้ใน ค.ศ. 1476 พระเจ้าธรรมเจดีย์ จึงได้ส่งพระภิกษุอาวุโส 22 รูปและลูกศิษย์ไปยังศรีลังกาเพื่ออุปสมบทใหม่ ณ กัลยานีราชมหาวิหาร^[4] หลังจากที่คณะสงฆ์กลับมาแล้ว พระเจ้าธรรมเจดีย์จึงได้สร้างพระอุโบสถกัลยานีซึ่งได้ชื่อมาจากแม่น้ำกัลยานีในประเทศศรีลังกา^[5][4] การสร้างอุโบสถกัลยานีแห่งแรก ก่อให้เกิดการสร้างอุโบสถกัลยานีที่มีชื่อคล้ายกัน อุโบสถใหญ่ 9 หลังและเล็ก 107 หลัง ทั่วทั้งอาณาจักรหงสาวดี^[5]

อุโบสถถูกทำลายลงหลายครั้ง นักสำรวจชาวโปรตุเกสได้เผาสิ่งปลูกสร้างแห่งนี้ใน ค.ศ. 1599 พระเจ้าอลองพญาได้ทำลายอุโบสถระหว่างการรุกรานหงสาวดีเมื่อ ค.ศ. 1757^[4][6] อุโบสถยังถูกทำลายด้วยไฟและแผ่นดินไหว รวมถึงแผ่นดินไหวใน ค.ศ. 1930 ที่ทำให้โครงสร้างพังทลายลง^[6] อุโบสถที่ยังหลงเหลืออยู่ได้รับการบูรณะใหม่เมื่อ ค.ศ. 1954^[4]

อ้างอิง

เชิงอรรถ

1. Carbine, Jason A. (2011). Sons of the Buddha: Continuities and Ruptures in a Burmese Monastic Tradition (ภาษาอังกฤษ). Walter de Gruyter. ISBN 9783110254105.
2. Ring, Trudy; Watson, Noelle; Schellinger, Paul (2012). Asia and Oceania: International Dictionary of Historic Places (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 9781136639791.
3. South, Mr Ashley (2013). Mon Nationalism and Civil War in Burma: The Golden Sheldrake (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 9781136129544.
4. De Thabrew, W. Vivian (2014). Buddhist Monuments And Temples Of Myanmar And Thailand (ภาษาอังกฤษ). AuthorHouse. ISBN 9781491896228.
5. Chaturawong, Chotima; Weerakoon, Tawan; Yasi, Pongpon (2018-06-25). "Ayutthaya and Burma". NAJUA: Architecture, Design and Built Environment (ภาษาอังกฤษ). 33: A27–A54. ISSN 2697-4665.
6. Wright, Colin (26 March 2009). "Kalyani Sima, [Pegu]". British Library. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-28. สืบค้นเมื่อ 2016-11-28.

บรรณานุกรม

• Sein Ko Taw (1892). The Kalyani Inscriptions Erected by King Dhammaceti at Pegu in 1476 A.D. Text and Translation (PDF). Rangoon: The Superintendent, Government Printing, Burma.