![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Shukla_Siddham.svg/langth-640px-Shukla_Siddham.svg.png&w=640&q=50)
อักษรสิทธัม
From Wikipedia, the free encyclopedia
อักษรสิทธัม (สันสกฤต: सिद्धं สิทธํ หมายถึง ทำให้สำเร็จหรือสมบูรณ์แล้ว, อังกฤษ: Siddham script, ทิเบต: སིད་དྷཾ།; จีน: 悉曇文字; พินอิน: Xītán wénzi; ญี่ปุ่น: 梵字, บนจิ) เป็นชื่ออักษรแบบหนึ่งของอินเดียตอนเหนือ ที่นิยมใช้เขียนภาษาสันสกฤต มีที่มาจากอักษรพราหมี โดยผ่านการพัฒนาจากอักษรคุปตะ ซึ่งก่อให้เกิดเป็นอักษรเทวนาครีในเวลาต่อมา และเกิดเป็นอักษรอื่นๆ จำนวนมากในเอเชีย เช่น อักษรทิเบต เป็นต้น อักษรสิทธัมเผยแพร่พร้อมคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาจากอินเดียเข้าไปสู่จีนและญี่ปุ่นตามลำดับ ตั้งแต่ พ.ศ. 1349 โดยคูไก (空海) ผู้เรียนภาษาสันสกฤตและศาสนาพุทธจากจีน ในญี่ปุ่นเรียกอักษรนี้ว่า "บนจิ" เขียนจากซ้ายไปขวา แนวนอน ปัจจุบันอักษรสิทธัมยังคงใช้ในการประกอบพิธีกรรมของนิกายชิงงง (真言宗, มนตรยาน) ในประเทศญี่ปุ่น
ข้อมูลเบื้องต้น อักษรสิทธัม แม่แบบ:Script/Siddham, ชนิด ...
อักษรสิทธัม แม่แบบ:Script/Siddham | |
---|---|
![]() คำว่า สิทฺธํ ในอักษรสิทธัม | |
ชนิด | |
ช่วงยุค | ป. ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 6[1] – ป. ค.ศ. 1200[หมายเหตุ 1] |
ทิศทาง | Left-to-right ![]() |
ภาษาพูด | สันสกฤต |
อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | ชุดตัวอักษรไซนายดั้งเดิม[lower-alpha 1] |
ระบบลูก |
|
ระบบพี่น้อง | อักษรศารทา,[2][3][5] อักษรทิเบต[4] |
ISO 15924 | |
ISO 15924 | Sidd (302), Siddham, Siddhaṃ, Siddhamātṛkā |
ยูนิโคด | |
ยูนิโคดแฝง | Siddham |
ช่วงยูนิโคด | U+11580–U+115FF Final Accepted Script Proposal |
ปิด