อักษรนันทินาครี
From Wikipedia, the free encyclopedia
นันทินาครี เป็นอักษรพราหมีที่สืบมาจากอักษรนาครี ซึ่งปรากฏในคริสต์ศตวรรษที่ 7[1] มีการใช้อักษรนี้และอักษรรูปแบบต่าง ๆ จากอักษรนี้ในภูมิภาคที่ราบสูงเดกกันตอนกลางและอินเดียตอนใต้[1] และมีการค้นพบต้นฉบับภาษาสันสกฤตในอักษรนันทินาครีมากมาย แต่ยังไม่ได้ทับศัพท์[2][3] ต้นฉบับบางส่วนของมัธวาจารยา (Madhvacharya) แห่งสำนักทวายตา เวทัน (Dvaita Vedanta) ของศาสนาฮินดู เขียนด้วยอักษรนันทินาครี[4]
ข้อมูลเบื้องต้น นันทินาครี 𑧁𑧞𑦿𑧒𑧁𑧑𑦰𑧈𑧓, ชนิด ...
นันทินาครี 𑧁𑧞𑦿𑧒𑧁𑧑𑦰𑧈𑧓 | |
---|---|
![]() คำว่า "นันทินาครี" ในอักษรนันทินาครี | |
ชนิด | |
ช่วงยุค | ประมาณ คริสต์ศตวรรษที่ 8-19 |
ทิศทาง | Left-to-right ![]() |
ภาษาพูด | ภาษาสันสกฤตและกันนาดา |
อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | ชุดตัวอักษรไซนายดั้งเดิม[a] |
ระบบพี่น้อง | เทวนาครี, ไกถี, อักษรคุชราต, โมฑี |
ISO 15924 | |
ISO 15924 | Nand (311), Nandinagari |
ยูนิโคด | |
ยูนิโคดแฝง | Nandinagari |
ช่วงยูนิโคด | U+119A0–U+119FF |
[a] ต้นกำเนิดเซมิติกของอักษรพราหมียังไม่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล | |
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ |
ปิด
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ac/Nandinagari_Manuscript.jpg/640px-Nandinagari_Manuscript.jpg)
อักษรนี้เป็นอักษรพี่น้องของอักษรเทวนาครีที่พบในบริเวณอื่นของประเทศอินเดีย[5]