อะพอลโล 1
โครงการการบินอวกาศของสหรัฐฯ ซึ่งเกิดอุบัติเหตุเพลิงไหม้ (พ.ศ. 2510) / From Wikipedia, the free encyclopedia
อะพอลโล 1 หรือชื่อที่กำหนดไว้เริ่มแรกว่า เอเอส-204, เป็นภารกิจแรกของโครงการอพอลโล ของสหรัฐอเมริกา[1] เพื่อส่งลูกเรือขึ้นไปบนดวงจันทร์เป็นครั้งแรก มีการวางแผนที่จะปล่อยจากฐานส่งในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1967 เพื่อทดสอบวงโคจรต่ำของโลก โดยโมดูลคำสั่งและบริการของอพอลโล ในวันที่ 27 มกราคม ปีเดียวกัน ไฟได้ไหม้ห้องโดยสารระหว่างการทดสอบการซ้อมปล่อยที่ ฐานส่งแหลมคะแนเวอรัล คอมเพล็กซ์ 34 คร่าชีวิตลูกเรือทั้งสามคน ได้แก่ โรเจอร์ บี. แชฟฟี เอ็ด ไวต์ และกัส กริซซัม และทำให้โมดูลคำสั่งได้รับความเสียหาย เหล่าลูกเรือได้ตั้งชื่อยานนี้ว่า อพอลโล 1 ก่อนที่จะได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการโดยนาซาเพื่อเป็นเกียรติแก่พวกเขาหลังจากไฟไหม้
อะพอลโล 1 | |
---|---|
กัส กริซซัม, เอ็ด ไวต์, และ โรเจอร์ บี. แชฟฟี ด้านหน้าของฐานปล่อยที่มียานอวกาศ เอเอส-204 ของพวกเขา | |
รายชื่อเก่า | เอเอส-204, อะพอลโล 1 |
ประเภทภารกิจ | การทดสอบการตรวจสอบยานอวกาศของลูกเรือ |
ผู้ดำเนินการ | นาซา |
ระยะภารกิจ | นานถึง 14 วัน (ตามแผน) |
ข้อมูลยานอวกาศ | |
ยานอวกาศ | ซีเอสเอ็ม-012 |
ชนิดยานอวกาศ | โมดูลคำสั่งและบริการของอพอลโล, บล็อก 1 |
ผู้ผลิต | นอร์ทอเมริกันเอวิเอชัน |
มวลขณะส่งยาน | 20,000 กิโลกรัม (45,000 ปอนด์) |
บุคลากร | |
ผู้โดยสาร | 3 |
รายชื่อผู้โดยสาร |
|
เริ่มต้นภารกิจ | |
วันที่ส่งขึ้น | 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1967 (ตามแผน) |
จรวดนำส่ง | ซาเทิร์นไอบี เอเอส-204 |
ฐานส่ง | แหลมคะแนเวอรัล LC-34 |
สิ้นสุดภารกิจ | |
ทำลาย | 27 มกราคม ค.ศ. 1967 23:31:19 UTC |
ลักษณะวงโคจร | |
ระบบอ้างอิง | วงโคจรรอบโลก |
ระบบวงโคจร | วงโคจรต่ำของโลก |
ระยะใกล้สุด | 220 กิโลเมตร (120 นาโนเมตร) (ตามแผน) |
ระยะไกลสุด | 300 กิโลเมตร (160 นาโนเมตร) (ตามแผน) |
ความเอียง | 31 องศา (ตามแผน) |
คาบการโคจร | 89.7 นาที (ตามแผน) |
จากซ้าย: ไวต์ กริซซัม และแชฟฟี ← เอเอส-202 อะพอลโล 4 → |
ทันทีหลังเกิดเพลิงไหม้ นาซา ได้เรียกประชุมคณะกรรมการตรวจสอบอุบัติเหตุของอากาศยานลำนี้ และรัฐสภาสหรัฐ ทั้งสองสภา ก็ได้ดำเนินการสอบถามต่อสมาชิกสภาเพื่อดูแลการสอบสวนของนาซา โดยแหล่งที่มาของการระเบิด เกิดจากไฟฟ้าลัดวังจร เนื่องจากวัสดุไนลอนที่ติดไฟได้ส่งผลทำให้เกิดไฟลุกลามอย่างรวดเร็ว รวมถึงภายในยังมีออกซิเจนบริสุทธิ์แรงดันสูง การช่วยเหลือสามารถทำได้ยากเนื่องจากฝาปิดประตูปลั๊กไม่สามารถเปิดได้ เนื่องจากแรงดันภายในห้องโดยสาร เนื่องจากจรวดไม่ได้รับการทดสอบการทดสอบจึงไม่ถือว่าเป็นอันตรายและการเตรียมพร้อมในกรณีฉุกเฉินก็ไม่ดี การทดสอบไม่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นอันตรายและการเตรียมพร้อมในกรณีฉุกเฉินก็ไม่ดี
ในระหว่างการสอบสวนของสมากชิกวุฒิสภาสหรัฐ วอลเตอร์ มอนเดล เปิดเผยต่อสาธารณะถึงเอกสารภายในของ นาซา ที่อ้างถึงปัญหากับผู้รับเหมาสร้างอพอลโล นอร์ทอเมริกันเอวิเอชัน ซึ่งกลายเป็นที่รู้จักในชื่อรายงานฟิลลิปส์ การเปิดเผยนี้สร้างความอับอายให้ เจมส์ อีเวบบ์ ผู้ดูแลระบบของนาซาซึ่งไม่ทราบถึงการมีอยู่ของเอกสารและทำให้เกิดความขัดแย้งให้กับโครงการอพอลโล แม้นาซาจะไม่พอใจกับรัฐสภาที่นาซาถูกเปิดโปงข้อมูล แต่คณะกรรมการของรัฐสภาทั้งสองก็ตัดสินว่าประเด็นที่ยกขึ้นมาในรายงานไม่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุดังกล่าว
เที่ยวบินของลูกเรืออพอลโลถูกระงับเป็นเวลา 20 เดือนในขณะที่มีการแก้ไขความเสียหายของโมดูลคำสั่ง อย่างไรก็ตาม การพัฒนาและการทดสอบโมดูลดวงจันทร์ (LM) และยานส่งซาเทิร์นวี ยังคงดำเนินต่อไป ก่อนที่ ในเดือนพฤศจิกายน ปีเดียวกัน ใช้ยานส่ง ซาเทิร์นไอวี ที่ใช้ปล่อย อะพอลโล 1 ได้ถูกใช้กับเที่ยวบินทดสอบ LM ลำแรกของอะพอลโล 5 ภารกิจ ก่อนที่ ลูกเรือสำรองของ Apollo 1 จะทำภารกิจอะพอลโล 7 สำเร็จในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1968