สิบสองจุไทย
From Wikipedia, the free encyclopedia
สิบสองจุไทย, สิบสองจุไท หรือ สิบสองเจ้าไท (เวียดนาม: Mười hai xứ Thái; ลาว: ສິບສອງຈຸໄຕ หรือ ສິບສອງເຈົ້າໄຕ; จีน: 泰族十二州; ไทดำ: ꪵꪠ꪿ꪙꪒꪲꪙꪼꪕ "สหพันธรัฐไท"[1]) เป็นสมาพันธรัฐของชาวไทดำ, ไทขาว และไทแดงในเขตภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนามในปัจจุบันที่สืบต้นกำเนิดไปถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17[2]
ข้อมูลเบื้องต้น สหพันธรัฐไท สิบสองจุไทย, สถานะ ...
สหพันธรัฐไท สิบสองจุไทย | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 17–ค.ศ. 1954 | |||||||||
สหพันธรัฐไทตอนปลายใน ค.ศ. 1950 | |||||||||
สถานะ | รัฐในอารักขาฝรั่งเศส ส่วนหนึ่งของตังเกี๋ย, อินโดจีนของฝรั่งเศส (1889–1948) สหพันธรัฐปกครองตนเองในสหภาพฝรั่งเศส (1948–50) ที่ดินหลวงของจักรพรรดิเวียดนาม (1950–54) | ||||||||
เมืองหลวง | ไม่มี (ก่อน ค.ศ. 1948) Lai Châu (1948–54) | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ฝรั่งเศส, เวียดนาม, กลุ่มภาษาไท | ||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | จักรวรรดินิยมใหม่ | ||||||||
• ก่อตั้ง | ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 17 | ||||||||
• สิ้นสุด | ค.ศ. 1954 | ||||||||
สกุลเงิน | French Indochinese piastre | ||||||||
| |||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ, ประเทศเวียดนาม |
ปิด
บริเวณนี้กลายเป็นเขตปกครองตนเองในรัฐในอารักขาตังเกี๋ยของฝรั่งเศส และจากนั้นใน ค.ศ. 1889 ก็เป็นส่วนหนึ่งของอินโดจีนของฝรั่งเศส ใน ค.ศ. 1948 ช่วงสงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง บริเวณนี้เปลี่ยนรูปเป็นสหพันธรัฐไท (ฝรั่งเศส: Fédération Thaï) ที่ยอมรับเป็นเขตปกครองตนเองของสหภาพฝรั่งเศส[3] ใน ค.ศ. 1950 บริเวณนี้กลายเป็นที่ดินหลวงของจักรวรรดิบ๋าว ดั่ยแห่งเวียดนาม โดยไม่รวมเข้ากับรัฐเวียดนาม[4][5] บริเวณนี้ถูกยุบหลังมีการลงนามในการประชุมเจนีวาเมื่อ ค.ศ. 1954