สมาพันธรัฐไอร์แลนด์
ยุคในประวัติศาสตร์ไอร์แลนด์ / From Wikipedia, the free encyclopedia
สมาพันธรัฐไอร์แลนด์ (ละติน: Hiberni Unanimes อังกฤษ: Confederate Ireland หรือ Union of the Irish) เป็นช่วงเวลาที่ชาวไอริชซึ่งนับถือนิกายคาทอลิก ได้ปกครองตนเองระหว่าง ค.ศ. 1642 ถึง ค.ศ. 1649 ระหว่างสงครามสิบเอ็ดปี ในช่วงนี้ สองในสามของไอร์แลนด์ถูกปกครองโดย สมาพันธรัฐคาทอลิกไอร์แลนด์ (อังกฤษ: Irish Catholic Confederation ไอริช: Cónaidhm Chaitliceach na hÉireann) หรือรู้จักกันอีกชื่อหนึ่งว่า สมาพันธรัฐคิลล์เคนนี (อังกฤษ: Confederation of Kilkenny) เพราะสมาพันธรัฐมีเมืองหลวงอยู่ที่คิลล์เคนนี สมาพันธรัฐถูกก่อตั้งขึ้นโดยกลุ่มขุนนาง เจ้าที่ดิน นักบวช และผู้นำทางทหารชาวไอริชที่นับถือนิกายคาทอลิก ภายหลังกบฎไอร์แลนด์ ค.ศ. 1641 ซึ่งมีทั้งผู้ที่เป็นชาวเกลล์และชาวแองโกล–นอร์มัน กลุ่มคนเหล่านี้ต้องการยุติความเกลียดชังนิกายคาทอลิกในราชอาณาจักรไอร์แลนด์ สิทธิ์การปกครองตนเองที่มากขึ้น และบางส่วนต้องการย้อนกลับผลลัพธ์ของการตั้งนิคมของชาวอังกฤษและสกอตในไอร์แลนด์ สมาชิกสมาพันธ์ส่วนใหญ่สวามิภักดิ์ต่อพระเจ้าชาลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ ด้วยเชื่อว่าพวกตนจะบรรลุข้อตกลงกับทางราชสำนักได้โดยการช่วยปราบปรามปรปักษ์ของพระองค์ในสงครามสามอาณาจักร[1] สถาบันการปกครองของสมาพันธรัฐประกอบไปด้วยฝ่ายนิติบัญญัติ คือ "สมัชชาใหญ่" (General Assembly) ฝ่ายบริหาร คือ "อภิสภา" (Supreme Council) และฝ่ายทหารหรือกองทัพ สมาพันธ์สามารถผลิตเหรียญกษาปณ์ จัดเก็บภาษี และมีโรงพิมพ์เป็นของตนเอง[1] เอกอัครราชทูตของสมาพันธรัฐได้รับการรับรองจากฝรั่งเศส สเปนและรัฐสันตะปาปา[1] ซึ่งเป็นผู้สนับสนุนฝ่ายสมาพันธรัฐด้านการเงินและอาวุธยุทโธปกรณ์
สมาพันธรัฐคาทอลิกไอร์แลนด์ Cónaidhm Chaitliceach na hÉireann | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ค.ศ. 1642–ค.ศ. 1652 | |||||||||
เมืองหลวง | คิลล์เคนนี | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ไอริช อังกฤษ | ||||||||
ศาสนา | โรมันคาทอลิก | ||||||||
การปกครอง | สมาพันธรัฐภายใต้ระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ | ||||||||
พระมหากษัตริย์ | |||||||||
• ค.ศ. 1641–1649 | พระเจ้าชาลส์ที่ 1 | ||||||||
• ค.ศ. 1649–1653 | พระเจ้าชาลส์ที่ 2 | ||||||||
สภานิติบัญญัติ | สมัชชาใหญ่ | ||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | สงครามสมาพันธรัฐไอริช | ||||||||
• กบฎไอร์แลนด์ ค.ศ. 1641 | 23 ตุลาคม ค.ศ. 1641 – พฤษภาคม ค.ศ. 1642 | ||||||||
• ก่อตั้ง | ค.ศ. 1642 | ||||||||
• การพิชิตไอร์แลนด์ของครอมเวลล์ | ค.ศ. 1652 | ||||||||
|
กองทัพของสมาพันธ์ต่อสู้กับทั้งฝ่ายนิยมกษัตริย์ ฝ่ายรัฐสภา ทหารอาสาชาวอัลสเตอร์โปรแตสเตนท์ และกองทัพของกลุ่มพันธสัญญาสกอต ซึ่งถูกส่งมายังอัลสเตอร์ กองกำลังเหล่านี้ยึดครองบริเวณเดอะเพล บางส่วนทางตะวันออกและทางเหนือของอัลสเตอร์ และอาณาเขตโดยรอบคอร์ก พระเจ้าชาลส์มีพระบรมราชานุญาตให้เปิดการเจรจาลับกับฝ่ายสมาพันธรัฐ ส่งผลให้เกิดการสงบศึกระหว่างสมาพันธรัฐกับฝ่ายนิยมกษัตริย์ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1643 และการเจรจาเพิ่มเติม ซึ่งไม่ประสบความสำเร็จ ใน ค.ศ. 1644 กองกำลังทหารของสมาพันธรัฐได้ขึ้นฝั่งที่สกอตแลนด์เพื่อช่วยสนับสนุนฝ่ายนิยมกษัตริย์ ขณะเดียวกันสมาพันธรัฐก็ยังรบกับฝ่ายรัฐสภาในไอร์แลนด์อย่างต่อเนื่อง และยังสามารถเอาชนะกลุ่มพันธสัญญาสกอตได้อย่างเด็ดขาดที่ยุทธการที่เบนเบอ เมื่อมาถึง ค.ศ. 1647 สมาพันธรัฐก็เริ่มเพลี่ยงพล้ำให้แก่ฝ่ายรัฐสภา เช่นการรบที่ดุนแกนฮิลล์ คาเซล และคน็อกนาส ซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้สมาพันธรัฐยอมร่วมมือกับฝ่ายนิยมกษัตริย์ ความร่วมมือดังกล่าวก่อให้เกิดความแตกแยกภายในสมาพันธรัฐ และทำให้การป้องกันการรุกรานจากฝ่ายรัฐสภาล่าช้าลงเช่นกัน ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1649 กองทัพตัวแบบใหม่ซึ่งนำโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ได้เข้ารุกรานไอร์แลนด์ เมื่อถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1652 ครอมเวลล์ก็สามารถตีกองทัพผสมของฝ่ายนิยมกษัตริย์–สมาพันธรัฐแตกพ่ายไป แม้ทหารของสมาพันธรัฐจะทำรบต่อไปในรูปแบบการสงครามกองโจรเป็นเวลาอีกหลายปีก็ตาม