มณฑลเหลียวหนิง
From Wikipedia, the free encyclopedia
มณฑลเหลียวหนิง (จีนตัวย่อ: 辽宁省 จีนตัวเต็ม: 遼寧省) ชื่อย่อ เหลียว(辽)ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน ทิศตะวันตกติดเหอเป่ย์ เหนือติดจี๋หลิน มองโกเลียใน ทิศตะวันออกเฉียงใต้มีแม่น้ำยาลู่ว์เจียงกั้นเขตแดนกับประเทศเกาหลีเหนือ ทางใต้เป็นทะเลเหลืองและทะเลป๋อไฮ่ มีเมืองหลวงชื่อ เฉิ่นหยาง มีเนื้อที่ 145,900 ก.ม.
ข้อมูลเบื้องต้น มณฑลเหลียวหนิง 辽宁省, การถอดเสียงชื่อมณฑล ...
มณฑลเหลียวหนิง 辽宁省 | |
---|---|
การถอดเสียงชื่อมณฑล | |
• ภาษาจีน | เหลียวหนิงเฉิ่ง (辽宁省 Liáoníng Shěng) |
• อักษรย่อ | LN / เหลียว (辽 Liáo) |
สถานที่ต่าง ๆ ในมณฑลเหลียวหนิง | |
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลเหลียวหนิง | |
พิกัด: 41°06′N 122°18′E | |
ตั้งชื่อจาก | แม่น้ำเหลียว เหลียว (辽) – เหลียวหยาง หนิง (宁) - หนิงยฺหวั่น (ปัจจุบันคือ ซิงเฉิง) |
เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด) | เฉิ่นหยาง |
จำนวนเขตการปกครอง | 14 จังหวัด, 100 อำเภอ, 1,511 ตำบล |
การปกครอง | |
• เลขาธิการพรรค | เฉิน ฉิ่วฟา (陈求发) |
• ผู้ว่าการ | ถัง อีจฺวิน (唐一军) |
พื้นที่[1] | |
• ทั้งหมด | 145,900 ตร.กม. (56,300 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 21 |
ความสูงจุดสูงสุด | 1,336 เมตร (4,383 ฟุต) |
ประชากร (ค.ศ. 2012)[2] | |
• ทั้งหมด | 43,900,000 คน |
• อันดับ | อันดับที่ 14 |
• ความหนาแน่น | 300 คน/ตร.กม. (780 คน/ตร.ไมล์) |
• อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 15 |
ประชากรศาสตร์ | |
• องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ | ฮั่น – 84% แมนจู – 13% มองโกล – 2% หุย – 0.6% เกาหลี – 0.6% ซีปั๋ว – 0.3% |
• ภาษาและภาษาถิ่น | ภาษาจีนกลางตะวันออกเฉียงเหนือ, ภาษาจีนกลางเจียวเหลียว, ภาษาจีนกลางปักกิ่ง, ภาษาเกาหลีพย็องอัน, ภาษาแมนจู |
รหัส ISO 3166 | CN-LN |
GDP (ค.ศ. 2017)[3] | 2.39 ล้านล้านเหรินหมินปี้ 354.60 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 14) |
• ต่อหัว | 54,745 เหรินหมินปี้ 8,108 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 14) |
HDI (ค.ศ. 2018) | 0.777[4] (สูง) (อันดับที่ 7) |
เว็บไซต์ | www |
ปิด