ภาวะเลือดจางเหตุขาดธาตุเหล็ก
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาวะเลือดจางเหตุขาดธาตุเหล็ก[1] (อังกฤษ: Iron-deficiency anemia, iron-deficiency anaemia) เป็นภาวะเลือดจางที่มีเหตุจากการขาดธาตุเหล็ก ส่วนภาวะเลือดจางก็คือการมีระดับเม็ดเลือดแดงหรือเฮโมโกลบินน้อยกว่าปกติในเลือด[2] ถ้าเป็นอย่างค่อย ๆ เป็น อาการมักจะไม่ชัดเจนรวมทั้งความล้า อ่อนเพลีย หายใจลำบาก หรือไม่ทนออกกำลังกาย ถ้าเป็นอย่างเร็ว บ่อยครั้งจะมีอาการที่ชัดเจนกว่ารวมทั้งสับสน เซ (syncope) และหิวน้ำเพิ่ม ต้องเป็นค่อนข้างมากก่อนที่จะดูซีด และอาจมีอาการอื่น ๆ แล้วแต่เหตุ[3][4]
ภาวะเลือดจางเหตุขาดธาตุเหล็ก (Iron-deficiency anemia) | |
---|---|
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก | |
ICD-10 | D50 |
ICD-9 | 280 |
DiseasesDB | 6947 |
MedlinePlus | 000584 |
eMedicine | med/1188 |
MeSH | D018798 |
ภาวะมีเหตุจากการทานอาหารที่มีเหล็กไม่พอ และ/หรือการดูดซึมเหล็กได้ไม่ดี หรืออาจเกิดจากเลือดออก ซึ่งอาจจะอยู่ในลำไส้ ในมดลูก หรือในทางเดินปัสสาวะ แต่ภาวะในเด็กประเทศกำลังพัฒนาเกิดจากพยาธิโดยสามัญที่สุด[ต้องการอ้างอิง] เพราะว่า พยาธิทำให้เลือดออกในลำไส้ แม้ว่าเลือดอาจจะตรวจไม่เจอในอุจจาระ แต่ก็มีผลเสียหายต่อเด็กมาก[5] โรคมาลาเรีย พยาธิปากขอ และการขาดวิตามินเอ มีส่วนให้เกิดเลือดจางในช่วงตั้งครรภ์ในประเทศด้อยพัฒนาโดยมาก[6] ส่วนในหญิงอายุเกิน 50 ปี เหตุสามัญที่สุดของภาวะก็คือการมีเลือดออกเรื้อรังในทางเดินอาหารที่ไม่ใช่เกิดจากพยาธิ เช่นจากแผลในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กส่วนต้น และจากมะเร็งในทางเดินอาหาร
การขาดเหล็กเป็นเหตุเลือดจางประมาณครึ่งหนึ่งในโลก โดยหญิงเป็นมากกว่าชาย และมีคนเป็นโรค 1,200 พันล้านคนในปี 2556[7] ในปีเดียวกัน ภาวะทำให้คนเสียชีวิต 183,000 คน โดยลดลงเหลือ 86% จาก 213,000 คนในปี 2533[8]