ดับกะฮ์
From Wikipedia, the free encyclopedia
ดับกะฮ์ (อาหรับ: دبكة) คือการเต้นรำพื้นเมืองอย่างหนึ่งของภูมิภาคลิแวนต์ ผู้แสดงเป็นชาวเลบานอน ชาวจอร์แดน ชาวซีเรีย ชาวปาเลสไตน์ และชาวอิรัก[1] ดับกะฮ์ผสมผสานการเต้นเป็นวงกลมเข้ากับการเต้นเป็นแถวหน้ากระดาน และเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในงานแต่งงานและงานรื่นเริงอื่น ๆ แถวเต้นจะเรียงจากขวาไปซ้าย และผู้นำเต้นของดับกะฮ์จะเป็นผู้นำแถวโดยหันหน้าเข้าหาผู้ชมสลับกับหันหน้าเข้าหาผู้เต้นคนอื่น ๆ
ดับกะฮ์ การเต้นรำดั้งเดิมในปาเลสไตน์ * | |
---|---|
มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมโดยยูเนสโก | |
หญิงชาวปาเลสไตน์กำลังเต้นดับกะฮ์ | |
ประเทศ | รัฐปาเลสไตน์ |
ภูมิภาค ** | รัฐอาหรับ |
สาขา | ธรรมเนียมและการแสดงออกทางมุขปาฐะ, ศิลปะการแสดง, แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรม และงานเทศกาล, งานช่างฝีมือดั้งเดิม |
อ้างอิง | 01998 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 2566 (คณะกรรมการสมัยที่ 18) |
รายการ | ตัวแทนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและการสงวนรักษาที่ดี ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
รากศัพท์ของคำ ดับกะฮ์ ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด อย่างไรก็ตาม คำนี้มาจากคำภาษาอาหรับถิ่นลิแวนต์ที่แปลว่า "การกระทืบเท้า"[2][3][4][5][6] ตามตำนานพื้นบ้านเรื่องหนึ่ง การเต้นรำชนิดนี้เกิดขึ้นจากชาวฟินิเชียในภูมิภาคลิแวนต์ บ้านในภูมิภาคนี้สร้างขึ้นจากหิน ส่วนหลังคาทำจากไม้ ฟาง และดินเหนียว ดินที่จะใช้ทำหลังคาต้องมีความแน่นเป็นเนื้อเดียว จึงต้องมีการย่ำดินด้วยแรงที่สม่ำเสมอเพื่อให้เนื้อดินอัดแน่นเท่ากัน การร่วมแรงร่วมใจเช่นนี้เรียกว่า ตะอาวูน ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า อาวะนะฮ์ แปลว่า "ความช่วยเหลือ" สิ่งนี้พัฒนาขึ้นเป็นเพลง อะลาดะละอูนา (على دلعونا) ซึ่งแปลอย่างคร่าว ๆ ได้ว่า "ไปช่วยกันเถอะ" ดับกะฮ์ประกอบกับเพลงที่มีจังหวะทำให้การลงแรงเป็นไปอย่างสนุกสนานและทำให้ผู้ลงแรงรู้สึกกระฉับกระเฉง