จังหวัดชิงะ
จังหวัดของประเทศญี่ปุ่น จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดชิงะ (ญี่ปุ่น: 滋賀県; โรมาจิ: Shiga-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บริเวณภาคคันไซ มีเมืองหลวงอยู่ที่นครโอตสึ มีขนาดพื้นที่ทั้งสิ้น 4,017.36 ตารางกิโลเมตร
จังหวัดชิงะ 滋賀県 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| การถอดเสียงญี่ปุ่น | |||||||||||||
| • ญี่ปุ่น | 滋賀県 | ||||||||||||
| • โรมาจิ | Shiga-ken | ||||||||||||
  .JPG)   | |||||||||||||
 ธง  ตรา | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| พิกัด: 35°7′N 136°4′E | |||||||||||||
| ประเทศ | ญี่ปุ่น | ||||||||||||
| ภูมิภาค | คันไซ | ||||||||||||
| เกาะ | ฮนชู | ||||||||||||
| เมืองหลวง | โอตสึ | ||||||||||||
| เขตการปกครอง | อำเภอ: 3, เทศบาล: 19 | ||||||||||||
| การปกครอง | |||||||||||||
| • ผู้ว่าราชการ | ไทโซ มิกาซูกิ | ||||||||||||
| พื้นที่ | |||||||||||||
| • ทั้งหมด | 4,017.38 ตร.กม. (1,551.12 ตร.ไมล์) | ||||||||||||
| อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 38 | ||||||||||||
| ประชากร (1 ตุลาคม 2015) | |||||||||||||
| • ทั้งหมด | 1,412,916 คน | ||||||||||||
| • อันดับ | อันดับที่ 28 | ||||||||||||
| • ความหนาแน่น | 350 คน/ตร.กม. (910 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||||
| รหัส ISO 3166 | JP-25 | ||||||||||||
| เว็บไซต์ | http://www.pref.shiga.lg.jp | ||||||||||||
| |||||||||||||
ในสมัยก่อน ชิงะ เป็นที่รู้จักกันในชื่อ มณฑลโอมิ (ญี่ปุ่น: 近江国; โรมาจิ: Ōmi no kuni) หรือโกชู (ญี่ปุ่น: 江州; โรมาจิ: Gōshū) ก่อนที่จะมีการใช้ระบบการบริหารราชการแบบแบ่งจังหวัดขึ้น มณฑลโอมิเป็นเพื่อนบ้านกับนาระ และเกียวโต เป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างญี่ปุ่นตะวันตกและตะวันออก ในช่วง ค.ศ. 667 ถึง ค.ศ. 672 นั้น จักรพรรดิเท็นจิทรงสร้างพระราชวังที่โอตสึ จากนั้น ในปี ค.ศ.742 จักรพรรดิโชมุทรงสร้างพระราชวังที่ชิงารากิ ในช่วงต้นของยุคเฮอัง พระภิกษุไชโชเติบโตขึ้นที่โอตสึและได้สร้างวัดเอ็นเรียกุซึ่งเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนานิกายมหายานแบบเท็นได และได้ปัจจุบันได้เป็นหนึ่งในมรดกโลกพร้อมกับสถานที่ทางประวัติศาสตร์อีกหลายแห่งในเกียวโต
ในยุคกลางนั้น มณฑลโอมิถูกปกครองจากตระกูลซาซากิ ตามด้วยตระกูลรกกากุ ตระกูลเคียวโงกุ และตระกูลอาซาอิ จากนั้นในทศวรรษ 1570 โอดะ โนบูนางะได้เข้ายึดโอมิและสร้างปราสาทอาซูจิขึ้นที่ริมทะเลสาบบิวะฝั่งตะวันออกเมื่อปี ค.ศ. 1579 หลังจากนั้นมณฑลโอมิก็มีไดเมียวปกครองหลายคน และในสมัยนั้น ยังมีนินจาอยู่ที่แถบนี้มากด้วย
ในปี ค.ศ. 1600 อิชิดะ มิตสึนาริ กำเนิดขึ้นที่ทางตะวันออกของนางาฮามะและได้สร้างปราสาทซาวายามะ เพื่อใช้ในการสงครามต้านทัพของโทกูงาวะ อิเอยาซุในจังหวัดกิฟุ หลังจากศึกในครั้งนั้น อิเอยาซุได้ให้อิอิ นาโอมาซะ เป็นผู้ครองปราสาทซาวายามะคนใหม่ นาโอมาซะปกครองแคว้นฮิโกเนะ ซึ่งมีชื่อเสียงในยุคของอิอิ นาโอซูเกะ เมื่ออิอิ นาโอซูเกะได้เข้าไปรับใช้รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ ก็ได้เป็นผู้ทำสนธิสัญญาทางการค้ากับประเทศตะวันตกและยุติการปิดประเทศญี่ปุ่นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19
เมื่อมีการยกเลิกระบบศักดินาในญี่ปุ่น มณฑลโอมิก็ถูกแบ่งเป็น 8 จังหวัด หลังจากนั้นก็ถูกรวมเข้าเป็นจังหวัดเดียวเป็นจังหวัดชิงะเมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 1872
จังหวัดชิงะมีอาณาเขตติดกับจังหวัดฟูกูอิทางทิศเหนือ จังหวัดกิฟุทางทิศตะวันออก จังหวัดมิเอะทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ และจังหวัดเกียวโตทางทิศตะวันตก มีทะเลสาบบิวะตั้งอยู่ตอนกลางของจังหวัด มีภูเขาฮิระและยอดเขาฮิเอทางทิศตะวันตก ภูเขาอิบูกิทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ภูเขาซูซูกะทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ทางทิศเหนือมีสภาพภูมิอากาศหนาวเย็นกว่าทางใต้ที่มีอากาศอบอุ่น
ทะเลสาบบิวะ เป็นทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น แบ่งออกเป็น 4 พื้นที่หลัก ๆ คือ โคโฮกุ (ญี่ปุ่น: 湖北; โรมาจิ: Kohoku; ทับศัพท์: ทะเลสาบตอนเหนือ) โคเซ (ญี่ปุ่น: 湖西; โรมาจิ: Kosei; ทับศัพท์: ทะเลสาบตะวันตก) โคโต (ญี่ปุ่น: 湖東; โรมาจิ: Kotō; ทับศัพท์: ทะเลสาบตะวันออก) และโคนัง (ญี่ปุ่น: 湖南; โรมาจิ: Konan; ทับศัพท์: ทะเลสาบตอนใต้)
ในการสำรวจเมื่อวันที่ 31 มีนาคม ค.ศ. 2008 พื้นที่ร้อยละ 37 ถูกกำหนดให้เป็นอุทยานแห่งชาติ (อัตราส่วนที่สูงที่สุดของทุกจังหวัดในญี่ปุ่น)
จังหวัดชิงะประกอบด้วย 13 นคร 3 อำเภอ และ 6 เมือง ได้แก่
นคร
- คูซัตสึ (ญี่ปุ่น: 草津市; โรมาจิ: Kusatsu-shi)
- โคกะ (ญี่ปุ่น: 甲賀市; โรมาจิ: Kōka-shi)
- โคนัง (ญี่ปุ่น: 湖南市; โรมาจิ: Konan-shi)
- ทากาชิมะ (ญี่ปุ่น: 高島市; โรมาจิ: Takashima-shi)
- นางาฮามะ (ญี่ปุ่น: 長浜市; โรมาจิ: Nagahama-shi)
- โมริยามะ (ญี่ปุ่น: 守山市; โรมาจิ: Moriyama-shi)
- ไมบาระ (ญี่ปุ่น: 米原市; โรมาจิ: Maibara-shi)
- ยาซุ (ญี่ปุ่น: 野洲市; โรมาจิ: Yasu-shi)
- ริตโต (ญี่ปุ่น: 栗東市; โรมาจิ: Rittō-shi)
- โอตสึ (ญี่ปุ่น: 大津市; โรมาจิ: Ōtsu-shi)
- โอมิฮาจิมัง (ญี่ปุ่น: 近江八幡市; โรมาจิ: Ōmihachiman-shi)
- ฮิโกเนะ (ญี่ปุ่น: 彦根市; โรมาจิ: Hikone-shi)
- ฮิงาชิโอมิ (ญี่ปุ่น: 東近江市; โรมาจิ: Higashiōmi-shi)
อำเภอและเมือง
จังหวัดชิงะมีพื้นที่ 1 ใน 6 เป็นพื้นที่เกษตรกรรม โดยมีการปลูกข้าวกว่าร้อยละ 90 ของพื้นที่การเกษตรและเป็นสินค้าหลัก นาข้าวมีขนาดค่อนข้างเล็กและสร้างรายได้ค่อนข้างน้อย ชาวนาส่วนใหญ่มักจะอาศัยรายได้จากแหล่งอื่น ทางตะวันออกของจังหวัดชิงะมีชื่อเสียงในเรื่องของปราสาทต่าง ๆ และทางตะวันออกเฉียงใต้ของจังหวัดเป็นแหล่งปลูกชาเขียวที่มีชื่อเสียง ส่วนทะเลสาบบิวะนั้นก็เป็นแหล่งประมงที่สำคัญของจังหวัด
ในยุคกลาง โดยเฉพาะยุคเอโดะนั้น ประชาชนชาวจังหวัดชิงะมีอาชีพค้าขายเป็นหลัก และพ่อค้าโอมิ (ญี่ปุ่น: 近江商人; โรมาจิ: Ōmi shōnin) ก็มีชื่อเสียงอย่างมาก บริษัทใหญ่หลายๆบริษัทอย่าง นิปปงไลฟ์ อิโตจุ มารูเบนิ ทากาชิมายะ วาโก้ และยันมาร์ก็ถูกก่อตั้งขึ้นโดยชาวชิงะ
เมื่อเข้าสู่ช่วงทศวรรษที่ 1960 จังหวัดชิงะเริ่มพัฒนาเป็นพื้นที่อุตสาหกรรม มีโรงงานขนาดใหญ่ตั้งอยู่มากมาย เช่น ไอบีเอ็มเจแปน แคนนอน ยันมาร์ดีเซล มิตซูบิชิ และโทเรย์ จนเติบโตขึ้นมาเป็นอุตสาหกรรมที่ทำรายได้เป็นอันดับสองของชิงะที่ตัวเลข 44.8 เปอร์เซ็นต์[1] ส่วนอุตสาหกรรมดั้งเดิมอย่างสิ่งทอ เครื่องปั้น ยา และพัดก็ยังมีการผลิตจากจังหวัดนี้อยู่เช่นกัน
ประชากรของจังหวัดชิงะอาศัยอยู่กันหนาแน่นที่ริมฝั่งทะเลสาบบิวะทางตอนใต้ โดยมีนครโอตสึเป็นเมืองหลวง ส่วนเมืองทางตะวันออกอย่างคูซัตสึและโมริยามะก็ยังอยู่ในระยะที่เดินทางสัญจรไปกลับเกียวโตได้สะดวก ส่วนฝั่งตะวันตกและทิศเหนือของทะเลสาบนั้นเป็นพื้นที่ชนบท มีรีสอร์ทและหาดทรายสีขาวอยู่มากมาย
ในช่วงปีหลัง ๆ นี้ ชาวบราซิลได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานและทำงานในโรงงานหลายแห่งในจังหวัดชิงะ นับเป็นประชากรที่มีอัตราส่วนสูงที่สุดในกลุ่มชาวต่างประเทศ คือ ร้อยละ 36 จากการสำรวจเมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 2010[2]
ทางตอนเหนือของนครนางาฮามะ เป็นสถานที่ตั้งของโรงละครหุ่นบุนรากุที่มีชื่อเสียงของญี่ปุ่นเช่นเดียวกับที่โอซากะ แต่เดิมโรงละครแห่งนี้อยู่ในเขตเมืองบิวะ แต่ต่อมาได้ผนวกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของนครนางาฮามะในปี ค.ศ. 2006
จังหวัดชิงะมีพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง เช่น พิพิธภัณฑ์ศิลปะซางาวะ (โมริยามะ) พิพิธภัณฑ์ทะเลสาบบิวะ (คูซัตสึ) และพิพิธภัณฑ์มิโฮะ (โคกะ) นอกจากนี้ในนครโคกะก็ยังมีบ้านนินจาที่ปัจจุบันรักษาเอาไว้ให้นักท่องเที่ยวได้เข้าชมอีกด้วย
วัฒนธรรมร่วมสมัย
อาคารเรียนหลังเก่าของโรงเรียนประถมโทโยซาโตะในเมืองโทโยซาโตะซึ่งสร้างในปี ค.ศ. 1937 และออกแบบโดยวิลเลียม เมอร์เรลล์ วอรีส์ สถาปนิกชาวอเมริกัน[3] ถูกใช้เป็นต้นแบบของโรงเรียนมัธยมปลายซากุระงาโอกะในซีรีส์อนิเมะ เค-อง! และได้เปิดให้นักท่องเที่ยวและแฟนการ์ตูนได้เข้าชม[4]
อาหาร
ชาวชิงะรับประทานปลาจากทะเลสาบบิวะมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว อาหารที่มีชื่อเสียงของจังหวัดชิงะคือซูชิปลาไนหมัก (ญี่ปุ่น: 鮒寿司; โรมาจิ: funa-zushi) เป็นซูชิแบบดั้งเดิมที่มีกลิ่นฉุน นอกจากนี้ ชิงะยังขึ้นชื่อในเรื่องของเนื้อโอมิ โดยย่านฮิโกเนะเคยมีเนื้อที่ถูกนำไปเป็นอาหารบำรุงสุขภาพของโชกุน
นอกจากนี้ ทางตอนเหนือของชิงะก็ชื่อเสียงในเรื่องสึเกโมโนะ (ผักดอง) จากรากพืช นครนางาฮามะก็ขึ้นชื่อเรื่องของบะหมี่โซเม็งใส่ปลาแมกเคอเรลย่าง และฮิโกเนะก็มีบะหมี่จัมปงที่มีชื่อเสียง
การศึกษา
จังหวัดชิงะ มีมหาวิทยาลัยชั้นนำอยู่หลายแห่งด้วยกัน ดังนี้
- มหาวิทยาลัยชิงะ (ฮิโกเนะและโอตสึ)
- มหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ชิงะ (โอตสึ)
- มหาวิทยาลัยจังหวัดชิงะ (ฮิโกเนะ)
- มหาวิทยาลัยศิลปะและการออกแบบเซอัง (โอตสึ)
- มหาวิทยาลัยเซเซ็ง (ฮิโกเนะ)
- สถาบันชีววิทยาและเทคโนโลยีชีวภาพนางาฮามะ (นางาฮามะ)
- มหาวิทยาลัยบิวาโกกากูอิง (ฮิงาชิโอมิ)
- วิทยาลัยกีฬาบิวาโกเซเก
- มหาวิทยาลัยริตสึเมกัง (เกียวโตและคูซัตสึ)
- มหาวิทยาลัยรีวโกกุ (เกียวโตและโอตสึ)
- วิทยาลัยชิงะ (โอตสึ)
- วิทยาลัยชิงาบุงเกียว (นางาฮามะ)
ชิงะมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย แต่ยังถือว่าเป็นรองเพื่อนบ้านอย่างเกียวโตอยู่พอสมควร จังหวัดชิงะมีนักท่องเที่ยวมาเยือนประมาณ 65,000 คนในปี ค.ศ. 2000 ขณะที่ทั้งประเทศมีนักท่องเที่ยวมาเยือน 4 ล้านคน[5]
สถานีรถไฟหลักของชิงะคือ สถานีไมบาระ ทางตอนเหนือของจังหวัด และสถานีโอตสึ ทางตอนใต้ของจังหวัด นักท่องเที่ยสามารถเดินทางไปยังสถานีโอตสึได้จากเกียวโตและโอซากะได้อย่างสะดวกสบายด้วยรถไฟความเร็วสูง
สถานที่ที่สำคัญที่สุดของจังหวัดชิงะคือทะเลสาบบิวะ โดยทางตอนเหนือเป็นจุดชมวิวของทะเลสาบที่สวยงาม มีจัดชมดอกซะกุระบานที่มีชื่อเสียงในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ส่วนทางตะวันตกของทะเลสาบมีหาดทรายสีขาว นักท่องเที่ยวนิยมมาท่องเที่ยวในช่วงฤดูร้อน ส่วนทางตอนใต้หรือเมืองรอบ ๆ โอตสึนั้นเป็นสถานที่สวยงามที่ฮิโรชิเงะ นักวาดภาพโบราณของญี่ปุ่นได้มาวาดภาพอูกิโยะที่มีชื่อเสียง ปัจจุบัน ทิวทัศน์ในภาพวาดได้เปลี่ยนไปแล้วจากความเจริญของเมือง หลงเหลือไว้เพียงแต่วัดมังเงสึ หรือวัดลอยน้ำทางตอนเหนือของโอตสึ
ทะเลสาบบิวะล้อมรอบด้วยภูเขาที่สวยงามมากมาย มีภูเขาฮิระที่เป็นสถานที่ปิกนิกที่ได้รับความนิยม ถนนโอกูบิวาโกะเป็นถนนที่มีชื่อเสียงของทะเลสาบตอนเหนือ ส่วนทางตอนใต้นั้น เต็มไปด้วยโรงแรมและสถานที่พักตากอากาศชมทิวทัศน์ทะเลสาบ ทั้งจากชายฝั่งและด้วยการล่องเรือ
นอกจากชิงะจะมีธรรมชาติที่สวยงามแล้ว ยังมีสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์อีกมากมาย โดยในจังหวัดชิงะมีสมบัติทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติอยู่มากถึง 807 แห่ง สถานที่ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือปราสาทฮิโกเนะ ปราสาทสำคัญแห่งหนึ่งของประเทศ ปัจจุบันหอคอยของปราสาทยังได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ส่วนเมืองใกล้ ๆ อย่างนางาฮามะก็เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ นอกจากนี้ ยังมีศาลเจ้าฮิโยชิและศาลเจ้าทางะที่มีชื่อเสียงอีกเช่นกัน
ในบางช่วงของปีจะมีเทศกาลที่เป็นเอกลักษณ์ อย่างเทศกาลแห่เรือฮิกิยามะ ที่จะจัดขึ้น 10 แห่งในเมืองนางาฮามะ โอตสึ ไมบาระ ฮิโนะ และมินากูจิ โดยเทศกาลล่องเรือที่นางาฮามะในเดือนเมษายน จัดเป็นเทศกาลล่องเรือที่ใหญ่ที่สุดติดอันดับ 1 ใน 3 ของประเทศญี่ปุ่น ส่วนเมืองฮิงาชิโอมิก็ยังจัดเทศกาลว่าวเป็นประจำในเดือนพฤษภาคมของทุกปีริมฝั่งแม่น้ำ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
