กุสกุส
From Wikipedia, the free encyclopedia
กุสกุส (อาหรับ: كُسْكُس; เบอร์เบอร์: ⵙⴽⵙⵓ, ⴽⵙⴽⵙⵓ) เป็นอาหารแอฟริกาเหนือชนิดหนึ่ง[1] ได้จากการนำแป้งเซโมลีนา (แป้งจากข้าวสาลีบดหยาบเป็นเม็ดเล็ก ๆ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 3 มิลลิเมตร) มาผ่านความร้อนด้วยกรรมวิธีต่าง ๆ เช่น แช่น้ำร้อนหรือนึ่ง ตามธรรมเนียมจะเสิร์ฟโดยราดสตูไว้ด้านบน หญ้าไข่มุกและข้าวฟ่าง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคซาเฮล) รวมทั้งธัญพืชอื่น ๆ สามารถนำมาปรุงในลักษณะเดียวกันโดยบางครั้งก็เรียกอาหารที่ได้ว่ากุสกุสเช่นกัน[2]: 18 [3]
ความรู้ ความรอบรู้วิธีทำ และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการผลิตและการบริโภคกุสกุส * | |
---|---|
มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมโดยยูเนสโก | |
กุสกุส (สีเหลืองอ่อน) ที่เสิร์ฟกับผักและถั่วหัวช้าง | |
ประเทศ | ตูนิเซีย มอริเตเนีย โมร็อกโก แอลจีเรีย |
ภูมิภาค ** | รัฐอาหรับ |
สาขา | ธรรมเนียมและการแสดงออกทางมุขปาฐะ, แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรม และงานเทศกาล, ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล, งานช่างฝีมือดั้งเดิม |
เกณฑ์พิจารณา | R.1, R.2, R.3, R.4, R.5 |
อ้างอิง | 01602 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 2563 (คณะกรรมการสมัยที่ 15) |
รายการ | ตัวแทนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและการสงวนรักษาที่ดี ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดว่ากุสกุสกำเนิดขึ้นเมื่อใด แต่ลูว์ซี บอล็องส์ นักประวัติศาสตร์อาหาร เสนอว่ากุสกุสมีมานานนับพันปีแล้วตั้งแต่สมัยอาณาจักรนิวมิเดียโบราณ (ในแอลจีเรียปัจจุบัน)[4][5][6][7] ทุกวันนี้กุสกุสเป็นอาหารหลักอย่างหนึ่งในตำรับอาหารมอริเตเนีย โมร็อกโก แอลจีเรีย ตูนิเซีย และลิเบียซึ่งอยู่ในภูมิภาคอัลมัฆริบ[8][9]: 250 นอกจากนี้ยังมีการบริโภคกุสกุสในฝรั่งเศส โดยผู้ที่นำเข้าไปเผยแพร่คือชาวฝรั่งเศสที่เกิดในแอลจีเรียสมัยอาณานิคมและผู้ย้ายถิ่นเข้าจากอัลมัฆริบ (โดยเฉพาะชาวแอลจีเรีย โมร็อกโก และตูนิเซีย)[10]