Ибни Фуватӣ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Камолуддин Абдурраззоқ ибни Аҳмад ибни Муҳаммад (ар. کمالالدین عبدالرزاق بن احمد بن محمد), маъруф ба Ибни Фуватӣ (ар. ابن فوطی[1]; 1244, Марврӯд — 1322) — таърихнигор, китобдори расадхонаи Мароға, муаллифи «Маҷмаъу-л-одоб фӣ муъҷаму-л-алқоб».