ప్రజ్ఞాపారమిత
From Wikipedia, the free encyclopedia
ప్రజ్ఞాపారమిత అంటే మహాయాన బౌద్ధంలో జ్ఞానానికి పరిపూర్ణత. కొన్ని సూత్రాల సమాహారంగానూ, బోధిసత్వునిలోని భాగమైన గొప్ప తల్లి (టిబెటన్: యుమ్ చెన్మో) అనే రూపం ఇచ్చి ఓ సమగ్రమైన పద్ధతిలో ప్రకృతి స్వరూపాన్ని దర్శించడాన్ని ప్రజ్ఞాపారమితగా వ్యవహరిస్తారు. ప్రజ్ఞాపారమిత అన్న పదం ప్రజ్ఞ అన్న పదానికి పారమిత - పరిపూర్ణత చేరగా ఏర్పడింది. ప్రజ్ఞాపారమిత అన్నది మహాయాన బౌద్ధంలో ప్రధానమైన భావన, సాధారణంగా ఇది శూన్యత్వం. స్వభావలేమితో పాటు నాగార్జునాచార్యుని సిద్ధాంతాలు, రచనలతో ముడిపడివుంది. బోధిసత్వుని మార్గంలో ప్రధానమైన అంశాల నుంచి దీని ఆచరణ, అవగాహన స్వీకరించారు.
ఎడ్వర్డ్ కోన్జె ప్రకారం, ప్రజ్ఞాపారమిత సూత్రాలు "భారతదేశంలో క్రీపూ 100 నుంచి క్రీశ 600 వరకూ రాసిన 40 వరకూ రచనల సంకలనం"[1] కొన్ని ప్రజ్ఞాపారమిత సూత్రాలు మహాయాన సూత్రాల్లో అత్యంత ప్రాచీనమైనవిగా గుర్తించబడ్డాయి.[2][2]
ప్రజ్ఞాపారమిత సూత్రాలకు సంబంధించి అత్యంత ప్రధానమైన అంశం - అనుత్పాద (ఇంకా జన్మించని, ఏర్పడని అని అర్థం)..[3][4]