வாடிக்கையாளர் மனநிறைவு
From Wikipedia, the free encyclopedia
வாடிக்கையாளர் மன நிறைவு என்பது வாடிக்கையாளர் அனுபவத்தை மதிப்பிடுவதற்கு சந்தைப்படுத்துதலில் அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படும் ஒரு சொல். இது ஒரு நிறுவனத்தால் வழங்கப்படும் தயாரிப்புகள் மற்றும் சேவைகள் வாடிக்கையாளர் எதிர்பார்ப்பை எவ்வாறு பூர்த்தி செய்கின்றன அல்லது மீறுகின்றன என்பதற்கான அளவீடு ஆகும். வாடிக்கையாளர் மன நிறைவு என்பது "ஒரு நிறுவனம், அதன் தயாரிப்புகள் அல்லது அதன் சேவைகள் (மதிப்பீடுகள்) ஆகியவற்றில் குறிப்பிட்ட திருப்தி இலக்குகளைக் கடக்கும் வாடிக்கையாளர்களின் எண்ணிக்கை அல்லது மொத்த வாடிக்கையாளர்களின் சதவீதம்” என வரையறுக்கப்படுகிறது.[1]
எதிர்பார்ப்பு உறுதிப்படுத்தல் கோட்பாடு வாடிக்கையாளர் மன நிறைவை விளக்குவதற்கு மிகவும் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட கோட்பாட்டு கட்டமைப்பாகும். இருப்பினும், ஒப்புரவுக் கோட்பாடு, கற்பித்துக் கூறுதல் கோட்பாடு, எதிர்நிலைக் கோட்பாடு, தன்மயமானல் கோட்பாடு போன்ற பிற கட்டமைப்புகளும், வாடிக்கையாளர் திருப்தியைப் பற்றிய நுண்ணறிவுகளைப் பெறவும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.[2][3][4] எவ்வாறாயினும், பாரம்பரியமாகப் பயன்படுத்தப்படும் வாடிக்கையாளர் மன நிறைவு தொடர்பான ஆய்வுகள் சமூகத்தின் ஆசை, கிடைக்கக்கூடிய தன்மை, நினைவாற்றல் வரம்புகள், கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கும் போது பதிலளிப்பவர்களின் மனநிலை, அத்துடன் வாடிக்கையாளர் அனுபவத்தின் தாக்கம், உணர்விழந்த நிலையில் பதிலளித்தல் மற்றும் மாறும் தன்மை ஆகியவற்றுடன் தொடர்புடைய சார்புகளின் குழப்பங்களால் பாதிப்புக்குள்ளாகின்றன.[5]
சந்தையிடல் பொறுப்புடைமை தர வாரியம், சந்தையிடல் திட்டத்தில் அதன் தற்போதைய பொது மொழியின் ஒரு பகுதியாக சந்தைப்படுத்தல் அளவீடுகளில் தோன்றும் வரையறைகள், நோக்கங்கள் மற்றும் நடவடிக்கைகளுக்கு ஒப்புதல் அளிக்கிறது.[6] ஏறக்குறைய 200 மூத்த சந்தைப்படுத்தல் மேலாளர்களின் கருத்துக் கணிப்பில், 71 சதவீதம் பேர் தங்கள் வணிகங்களை நிர்வகிப்பதற்கும், கண்காணிப்பதற்கும் வாடிக்கையாளர் மனநிறைவு அளவீடு மிகவும் பயனுள்ளதாக இருப்பதாகக் கூறியுள்ளனர். வாடிக்கையாளரின் மனநிறைவு வணிகத்தில் ஒரு முக்கிய செயல்திறன் குறிகாட்டியாக பார்க்கப்படுகிறது மற்றும் இது பெரும்பாலும் சமப்படுத்தப்பட்ட சமச்சீர் செயல்நிறைவு அட்டையின் ஒரு பகுதியாகும். வணிகங்கள் வாடிக்கையாளர்களுக்காக போட்டியிடும் ஒரு போட்டி சந்தையில், வாடிக்கையாளர் மனநிறைவென்பது ஒரு முக்கிய வேறுபடுத்தும் காரணியாகவக் காணப்படுகிறது மேலும், வணிக உத்தியின் முக்கிய அங்கமாக அதிகமாக மாறிவருகிறது.[7]