பாரசீக மொழி
From Wikipedia, the free encyclopedia
பாரசீக மொழி (Persian language) ஈரான், ஆப்கானிஸ்தான், தாஜிகிஸ்தான், போன்ற நாடுகளில் பேசப்படும் மொழி ஆகும். இம்மொழி இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த மொழி ஆகும். பிரித்தானியக் காலனித்துவத்திற்கு முன்னர் இந்திய உப கண்டத்தில் இரண்டாம் மொழியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தது. ஆதலால் இந்தி, சிந்தி, வங்காள மொழி, உருது ஆகிய மொழிகளில் இதன் தாக்கத்தைக் காணலாம். பாரசீக மொழியானது இன்றைய ஈரான், ஆப்கானிஸ்தான், தாஜிகிஸ்தான், உஸ்பெகிஸ்தான் ஆகிய நாடுகளில் பரவலாகவும், ஆர்மீனியா, ஈராக், பஹ்ரைன், ஓமான் ஆகிய நாடுகளில் ஓரளவிலும் பேசப்பட்டு வருகிறது.
பாரசீக மொழி | |
---|---|
ஃபார்ஸி (Fārsi) | |
Nastaliq فارسی | |
பாரசீக மொழியில் ஃபார்ஸி (Farsi). நாஸ்டாலிக் (Nastaʿlīq) எழுத்து வடிவில். | |
உச்சரிப்பு | fɒːɾˈsiː |
நாடு(கள்) | ஈரான்[1] ஆப்கானிஸ்தான்[1](தாரி ஆக) |
தாய் மொழியாகப் பேசுபவர்கள் | 60 மில்லியன் (2009)[3] (மொத்தமாகப் பேசுவோர் 110 மில்லியன்)[3] |
Indo-European
| |
ஆரம்ப வடிவம் | பழைய பாரசீகம்
|
அராபிய அரிச்சுவடி (பாரசீக அரிச்சுவடி) சிரில்லிக் எழுத்துக்கள் (தாஜிக் அரிச்சுவடி) எபிரேய அரிச்சுவடி பாரசீக புடையெழுத்து | |
மொழிக் குறியீடுகள் | |
ISO 639-1 | fa |
ISO 639-2 | per (B) fas (T) |
ISO 639-3 | fas |
Linguasphere | 58-AAC (பரந்த பாரசீகம்) > 58-AAC-c (மத்திய பாரசீகம்) |
பாரசீக மொழிப் பகுதியின் தோராயமான அளவு. இவ்வரைபடம் பாரசீகத்தின் மூன்று பேச்சுவழக்குகளையும் உள்ளடக்கியது. |
இம்மொழி ஆப்கானிஸ்தானில் தாரி[4] என்றும் தாஜிகிஸ்தானில் தாஜிக்[5] என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. ஆனால், ஈரானிலும் ஏனைய நாடுகளிலும் இம்மொழி 'பார்சி' என்று அழைக்கப்படுகிறது. தாஜிகிஸ்தானில் இதனை உருசிய மொழி போன்று திரிபடைந்த சிரிலிய வரிவடிவத்தில் எழுதப்பட்டபோதிலும், ஆப்கானிஸ்தான், ஈரான் மற்றும் ஏனைய நாடுகளில் அரபு மொழி எழுத்துக்களிலிருந்து திரிபடைந்த வரிவடிவத்தைப் பயன்படுத்தி வலமிருந்து இடமாகவே பாரசீக மொழி எழுதப்படுகிறது. பாரசீகத்தை இஸ்லாமியப் படைகள் வெற்றி கொண்டு, கிட்டத்தட்ட 150 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் பாரசீக மொழியானது அரபு வரிவடிவத்தில் எழுதப்பட்டது. அதற்கு முன்னர், இன்றைய ஈரானின் பண்டைய மொழிகளான 'பஹ்லவி' மற்றும் அவெசுதா ஆகிய மொழிகளின் வரிவடிவங்களிலேயே அது எழுதப்பட்டு வந்தது.
முகலாயப் பேரரசர்களின் காலத்தில் பேரரசின் ஆட்சி மொழியாகப் பாரசீக மொழியே அங்கீகரிக்கப்பட்டிருந்தது. முகலாயப் பேரரசர் ஔரங்கசீப் தொகுத்தெழுதிய பதாவா ஆலம்கீரி என்ற, ஹனஃபி சட்டத் துறையைச் சார்ந்த இஸ்லாமிய சட்ட நூலும் பாரசீக மொழியிலேயே எழுதப்பட்டுள்ளது.