சப்பானியப் பேரரசு

சப்பானியப் பேரரசு (大日本帝国/大日本帝國, டாய் நிப்பான் டெய்கோகு^?, பொருள் "பெரும் சப்பானியப் பேரரசு")^[7] (Empire of Japan) அரசியலமைப்பின்படியான, நாடாளுமன்ற முடியாட்சி, பேரரசு மற்றும் உலக வல்லமை கொண்ட இராச்சியமாகும்.^[5] இது சனவரி 3, 1868இல் மெய்சி மீள்விப்பு காலத்திலிருந்து 1947இல் தற்கால சப்பானின் அரசியலமைப்பு சட்டம் நிறைவேற்றப்படும்வரை அமைந்திருந்தது.

சப்பானியப் பேரரசு ஆள்புலம்.

சப்பானியப் பேரரசு பெரும் சப்பானியப் பேரரசு 大日本帝國 டாய் நிப்பான் டெய்கோக்கு
1868–1947 (மறுகட்டமைப்பு)
கொடி பேரரசு சின்னம்
குறிக்கோள்: 八紘一宇 "Hakkō ichiu" ("The World Under One Roof") or ("All Eight Corners of the World")
நாட்டுப்பண்: 君が代 "கிமி ஙா யொ" ("May Your Reign Last Forever") Officially translated: ("National Anthem")
1942இல் சப்பானியப் பேரரசின் நிலப்படம்.    சப்பான்   Colonies / Mandates   Puppet states / Protectorate / Occupied territories
தலைநகரம்	தோக்கியோ
பேசப்படும் மொழிகள்	Japanese
சமயம்	De jure none, de facto espousing Shintoism [nb 1]
அரசாங்கம்	Dajokan[4] (1868–1885) அரசியல்சட்ட முடியாட்சி (1890–1947)[5] Single-party state(1940–1945)
Emperor
• 1868–1912	Meiji
• 1912–1926	Taishō
• 1926–1947	Shōwa
Prime Minister
• 1885–88	Itō Hirobumi (first)
• 1946–47	Shigeru Yoshida (last)
சட்டமன்றம்	Imperial Diet
• மேலவை	House of Peers
• கீழவை	House of Representatives
வரலாற்று சகாப்தம்	மெய்சி, டைய்ஷோ, ஷோவா
• மெய்சி மீள்விப்பு	சனவரி 3[6] 1868
• மெய்சி அரசியலமைப்பு ஏற்பு	நவம்பர் 29, 1890
• உருசிய-சப்பானியப் போர்	பெப்ரவரி 10, 1904
• பசிபிக் போர்	1941–45
• சப்பானின் சரணாகதி	செப்டம்பர் 2, 1945
• மறுகட்டமைப்பு	மே 2,[5] 1947 (மறுகட்டமைப்பு)
பரப்பு
1942 estimate	675,400 km2 (260,800 sq mi)
நாணயம்	யென், Korean yen, Taiwanese yen, Japanese military yen
முந்தையது பின்னையது டோகுகாவா சோகுனேட் இருக்யு இராச்சியம் இசோ குடியரசு கிங் வம்சம் உருசியப் பேரரசு கொரியப் பேரரசு செருமன் நியூ கினியா டச்சுக் கிழக்கிந்தியா ஆகிரமிக்கப்பட்ட சப்பான் இருக்யு தீவுகளின் ஐக்கிய அமெரிக்க இராணுவ அரசு சீனக் குடியரசு கொரியாவின் படைத்துறை அரசு சோவியத் குடிமை ஆணையம் சோவியத் ஒன்றியம் பசிபிக் தீவுகளின் ஐக்கிய நாடுகள் அறங்காவல ஆள்புலம் இந்தோனேசியன் தேசியப் புரட்சி
தற்போதைய பகுதிகள்	Countries today  ஆத்திரேலியா  புரூணை  கம்போடியா  சீனா  கிழக்குத் திமோர்  மைக்குரோனீசியக் கூட்டு நாடுகள்  இந்தியா  இந்தோனேசியா  சப்பான்  லாவோஸ்  மலேசியா  மார்சல் தீவுகள்  மங்கோலியா  மியான்மர்  வட கொரியா  பலாவு  பப்புவா நியூ கினி  பிலிப்பீன்சு  உருசியா  சிங்கப்பூர்  சொலமன் தீவுகள்  தென் கொரியா  சீனக் குடியரசு  தாய்லாந்து  ஐக்கிய அமெரிக்கா  வியட்நாம்

இந்தக் கட்டுரை ஜப்பானிய உரையைக் கொண்டுள்ளது. சரியான ஒழுங்கமைவு ஆதரவில்லையெனில், உங்களுக்கு கேள்விக்குறிகளோ, கட்டங்களோ அல்லது மற்ற குறியீடுகளோ கன்சி மற்றும் கனாக்கு பதிலாக தெரியலாம்.

சப்பானின் வரலாறு
பழையகற்காலம் 35000–14000 BC சோமோன் காலம் 14000–400 BC யயோய் காலம் 400 BC–250 AD கொஃபுன் காலம் 250–538 அசுக்கா காலம் 538–710 நாரா காலம் 710–794 எய்யன் காலம் 794–1185 கமக்குரா காலம் 1185–1333 நன்போக்கு-சோ காலம்1333–1392 கென்மு மீள்விப்பு 1333–1336 முரோமச்சி காலம் (Ashikaga period) 1336–1573 செங்கோக்கு காலம் அசூச்சி-மொமோயாமா காலம் 1568–1603 நன்பான் வணிகம் எடோ காலம் (Tokugawa period) 1603–1868 பாக்குமட்சு 1853–1868 பாக்குமட்சு (Prewar Japan) 1868–1945 மெய்சி காலம் 1868–1912 தாய்சோ காலம் 1912–1926 உலகப்போர் 1 இல் சப்பான் சோவா காலம் (constitutional:1926–1945. nominal:1926-1989) சப்பானிய இராணுவவாதம் போருக்குப் பிந்திய சப்பான் 1945–present Occupation of Japan 1945–1952 Post-Occupation Japan 1952–1989 எய்செய் காலம் 1989–present
பொருளாதார வரலாறு கல்வி வரலாறு படைத்துறை வரலாறு கடற்படை வரலாறு நிலநடுக்க வரலாறு
Glossary இந்தப் பெட்டி: பார் உரை தொகு

சப்பானியப் பேரரசின் ஃபுகோகு கியோஹை (富国強兵, ஃபுகோகு கியோஹை^? "நாட்டை செழிப்பாக்கு, படைத்துறையை வலிதாக்கு") முழக்கத்துடன் நிறைவேறிய தொழில்மயமாக்கலும் படைத்துறையாக்கமும் சப்பானை உலக வல்லமை உள்ள நாடாக மாற்றியது; அச்சு நாடுகளுடன் கூட்டு சேர்ந்து ஆசியா - பசிபிக் பகுதியின் பெரும்பாலான நாடுகளை கைப்பற்றியது. 1942இல் சப்பானியப் பேரரசு உச்சநிலையில் இருந்தபோது அதன் ஆட்சிப்பரப்பு 7,400,000 சதுர கிலோமீட்டர்கள் (2,857,000 sq mi) ஆக இருந்தது. இதனால் வரலாற்றிலேயே மிகப் பெரிய கடல்சார் பேரரசுகளில் ஒன்றாக விளங்கியது.^[8]

மேற்சான்றுகள்

1. Josephson, Jason Ānanda (2012). The Invention of Religion in Japan. University of Chicago Press. p. 133. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-226-41234-2.
2. Thomas, Jolyon Baraka (2014). Japan's Preoccupation with Religious Freedom (Ph.D.). Princeton University. p. 76.
3. Jansen 2002, ப. 669.
4. Hunter 1984, ப. 31-32.
5. "Chronological table 5 1 December 1946 – 23 June 1947". National Diet Library. பார்க்கப்பட்ட நாள் September 30, 2010.
6. One can date the "restoration" of imperial rule from the edict of January 3, 1868. Jansen, p.334.
7. Shillony, Ben-Ami (2013). Ben-Ami Shillony – Collected Writings. Routledge. p. 83. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-134-25230-7.
8. Bruce R. Gordon (2005). "To Rule the Earth...". Archived from the original on 2007-10-13. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-08-16. (See "Bibliography". Archived from the original on 2007-10-21. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-08-16. for sources used.)

குறிப்புகள்

1. Although the Empire of Japan officially had no state religion,^[1][2] சிந்தோ played an important part for the Japanese state: As Marius Jansen, states The Meiji government had from the first incorporated, and in a sense created, Shinto, and utilized its tales of the divine origin of the ruling house as the core of its ritual addressed to ancestors “of ages past.” As the Japanese empire grew the affirmation of a divine mission for the Japanese race was emphasized more strongly. Shinto was imposed on colonial lands in Taiwan and Korea, and public funds were utilized to build and maintain new shrines there. Shinto priests were attached to army units as chaplains, and the cult of war dead, enshrined at the Yasukuni Jinja in Tokyo, took on ever greater proportions as their number grew.^[3]