பரமாரப் பேரரசு

பரமாரப் பேரரசு (Paramara Dynasty) (ஆட்சிக் காலம்: 800-1327), மத்தியகால இந்தியாவில், ராஜபுத்திர அரச குலத்தினர், தற்கால குஜராத் மாநிலத்தின் அபு மலையில் உபேந்திர கிருஷ்ணராஜ பரமாரப் பேரரசை நிறுவினார்.^[4] மத்திய இந்தியப் பகுதியான மாளவத்தை கைப்பற்றிய பின் இப்பேரரசின் தலைநகர், தற்கால மத்தியப் பிரதேசம் மாநிலத்தின் மஹேஷ்வர் என தற்போது அழைக்கப்படும் மகிழ்மதி நகரம் ஆகும்.^[5][6]

மால்வாவின் பரமார இராச்சியம்
பொ. ஊ. 9ஆம் அல்லது 10ஆம் நூற்றாண்டு–பொ. ஊ. 1305
அரச இலச்சினை
பொ. ஊ. அண். 1055இல் பேரரசர் போஜனின் கீழ் பரமாரர்களின் உச்சபட்ச பரப்பளவு.[2]
தலைநகரம்	தார் மாண்டு
பேசப்படும் மொழிகள்	சமசுகிருதம்
சமயம்	சைவ சமயம்[3]
அரசாங்கம்	முடியாட்சி
மகா ராஜாதி ராஜா (பேரரசர்)
• பொ. ஊ. 948–972	சியாகன் (முதல்)
• பிந்தைய 13ஆம் நூற்றாண்டு – 24 நவம்பர் 1305	இரண்டாம் மகாலகதேவன் (கடைசி)
பிரதான் (பிரதம மந்திரி)
• பொ. ஊ. 948–??	விஷ்ணு (முதல்)
• பொ. ஊ. 1275–1305	கோக தேவன் (கடைசி)
வரலாற்று சகாப்தம்	பாரம்பரிய இந்தியா
• தொடக்கம்	பொ. ஊ. 9ஆம் அல்லது 10ஆம் நூற்றாண்டு
• முடிவு	பொ. ஊ. 1305
முந்தையது பின்னையது இராஷ்டிரகூடர் கூர்ஜர-பிரதிகாரப் பேரரசு திரிபுரியின் காலச்சூரிகள் கோரி அரசமரபு தில்லி சுல்தானகம்
தற்போதைய பகுதிகள்	இந்தியா

பரமாரப் பேரரசு, ஆசியா கண்டம், ஆண்டு 1200

பரமாரப் பேரசர் போஜராஜனின் சிலை, போபால்

போஜ சுவாமி கோயில், போஜ்பூர், மத்தியப் பிரதேசம்

போஜ சுவாமி கோயில் லிங்கம், போஜ்பூர், மத்தியப் பிரதேசம்

தென்னிந்திய இராஷ்டிரகூட பேரரசின் மூன்றாம் கோவிந்தன் மாளவத்தை வென்றபின், அப்பகுதிகளுக்கு பரமார அரச குலத்தினரையே, தான் வென்ற பகுதிகளுக்கு ஆளுனர்களாக நியமித்தார். இப்பரமரர்களின் வழித்தோன்றல்களே பின்னர் பரமாரப் பேரரசை நிர்மாணித்தனர். ^{[7] [8]}

தற்கால மத்தியப் பிரதேசம் மற்றும் இராஜஸ்தான் மாநிலங்களின் பெரும் பகுதிகளைக் கொண்டது பார்மரப் பேரரசு.

பரமார வம்ச பேரரசர்களில் புகழ் பெற்றவர் முதலாம் போஜ மகாராஜா ஆவார்.

குறிப்பிட்டத்தக்க அரசர்கள்

1. உபேந்திரா கிருஷ்ணராஜ பார்மர்^[9]:23
2. சியாகா ^[9]:23
3. மூஞ்சா ^[9]:25
4. போஜராஜன் (1010-1055) பார்மர் மன்னர்களில் மிகப்புகழ் பெற்றவர்.^[9]:25
5. யசோவர்மன்
6. விந்தியவர்மன்
7. மகாலக் தேவ் (அலாவுதீன் கில்சியால் தோற்றகடிப்பட்ட பார்மர் பேரரசின் கடைசி அரசன்)^[9]:25

ஆட்சியாளர்கள்

Name[10]		Reign Began	Reign Ended
1	உபேந்திர கிருஷ்ணராஜா பார்மர்	800	818
2	சியாகா	818	843
3	முதலாம் சியாகா	843	893
4	முதலாம் வாக்பதிராஜா	893	918
5	இரண்டாம் வைரி சிம்மன்	918	948
6	இரண்டாம் சியாகா	948	974
7	இரண்டாம் வாக்பதிராஜா	974	995
8	சிந்தூர்ராஜா	995	1010
9	முதலாம் போஜன்	1010	1055
10	முதலாம் ஜெயசிம்மன், காலச்சூரி அரசன் கர்ணன் என்பவனால போரில் கொல்லப்பட்டவர்	1055	1068-69
11	உதயாத்தித்தன்	1087
12	இலக்குமனதேவன்	1087	1094
13	நரவர்மதேவன்	1094	1134
14	யசோவர்மன்	1134	1142
15	முதலாம் ஜெயவர்மன்	1142	1143
	பால்லாலா	1143	1150-51
	குமாரபாலன்
16	விந்தியவர்மன்	1160	1193
17	சுபத்தவர்மன்	1193	1210
18	முதலாம் அர்ஜுனவர்மன் - குஜராத்தின் சோலாங்கி மற்றும் தேவகிரி யாதவப் பேரரசுகளை வென்று பார்மர் பேரரசு இழந்த பெருமையை மீட்டான்.	1210	1218
19	தேவபாலன், மாளவம்	1218	1239
20	ஜெய்டுகி தேவன்	1239	1256
21	இரண்டாம் ஜெயவர்மன்	1256	1269
22	இரண்டாம் ஜெயசிம்மன்	1269	1274
23	இரண்டாம் அர்ஜுனவர்மன்	1274	1283
24	இரண்டாம் போஜன், மாளவம்	1283	?
25	மகாகாலதேவன் - தில்லி சுல்தானால் 1305இல் தோற்கடிப்பட்டான். இவன் ஆண்ட மால்வா பகுதி தில்லி சுல்தானகத்துடன் இணைக்கப்பட்டது.		1327

இதனையும் காண்க

• மத்தியகால இந்தியா