பாமியான்
From Wikipedia, the free encyclopedia
பாமியான் (Bamyan அல்லது Bamian ) (/ˌbæmiˈɑːn, ˌbɑː-/;[1][2] Dari: بامیان)[3][4]நடு ஆசியாவில் உள்ள ஆப்கானித்தான் நாட்டின் பாமியான் மாகாணத்தின் நிர்வாகத் தலைமியிடமும், பண்டைய நகரமும் ஆகும். இந்நகரம் இந்து குஷ் மலையில் 2,550 மீட்டர் உயரத்தில் உள்ளது. பாமியான் நகரம் 3,539 ஹெக்டேர் பரப்பளவு கொண்டது.[5] 2014-இல் பாமியான் நகரத்தின் மக்கள்தொகை ஒரு இலட்சத்திற்கும் மேல் உள்ளது. [6] பாமியான் நகரம், தேசியத் தலைநகரான காபூலுக்கு வடமேற்கே 240 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் உள்ளது.
பாமியான்
بامیان Bamiyan | |
---|---|
நகரம் | |
குறிக்கோளுரை: بامیان بام دنیا | |
ஆள்கூறுகள்: 34°49′30″N 67°50′00″E | |
நாடு | ஆப்கானித்தான் |
மாகாணம் | [[[பாமியான் மாகாணம்]] |
நகரம் | கிமு 2800 |
பரப்பளவு | |
• மொத்தம் | 35 km2 (14 sq mi) |
ஏற்றம் | 2,550 m (8,370 ft) |
மக்கள்தொகை (2014) | |
• மொத்தம் | 1,00,000 |
நேர வலயம் | UTC+4:30 |
பாமியன் மலைகளில் உள்ள புகழ்பெற்ற பண்டைய உயர்ந்த புத்தர் சிலைகள் பாமியான் நகரத்தை நோக்கி அமைந்தவை.[7]
கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் பாமியான் நகரம், இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் மேற்கில் பௌத்த சமயத்திற்கும், வணிகத்திற்கும் மையமாக விளங்கியது. கிழக்கையும், மேற்கையும் இணைக்கும் மையப் புள்ளியாக பாமியான் நகரம் இருந்தது. பாமியான் நகரக் கட்டிடக் கலையில் கிரேக்க, துருக்கிய, பாரசீக, சீன மற்றும் இந்தியாவின் தாக்கம் அதிகம் கொண்டது.
பாமியான் சமவெளி ஆப்கானித்தானின் சுற்றுலா மையங்களில் ஒன்றாகும்.[8]
யுனெஸ்கோவின் கைவினை மற்றும் நாட்டுப்புற கலை படைப்பு நகரங்களின் வலைப்பின்னலில்.[9] உள்ள 74 நகரங்களில் ஒன்றாக பாமியான் நகரம் (கைவினை மற்றும் நாட்டுப்புற கலை) 2017-இல் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.[10] பண்டைய பட்டுப் பாதையில் அமைந்த பாமியான் நகரம், சீனாவையும், பண்டைய அண்மை கிழக்கு|பண்டைய அண்மை கிழக்குப்]] பகுதிகளையும் இணைக்கும் பாதையாக இருந்தது. கிபி ஐந்தாம் நூற்றாண்டில் ஹூணர்களின் தலைநகரமாக பாமியான் விளங்கியது. 1221-இல் செங்கிஸ் கான் பாமியான் நகரத்தை தீக்கிரையாக்கினார். பாமியான் நகரத்தின் வெளிப்புறத்தில் சியா இசுலாமியத்தைப் பின்பற்றும் 6.5 இலட்சம் கசாரா மக்கள் வாழ்கின்றனர்.