அகாமனிசியப் பேரரசு
From Wikipedia, the free encyclopedia
அகாமனிசியப் பேரரசு அல்லது அக்கீமெனிட் பேரரசு (பழைய பாரசீக மொழி: Haxâmanishiya,[2] ஹகாமனிசியப் பேரரசு, ஆங்கிலம்: Achaemenid Empire அகமனீதுப் பேரரசு, கிமு 550-330), அகன்ற அகன்ற ஈரானின் குறிப்பிடத்தக்க பகுதியை ஆண்ட முதல் பாரசீகப் பேரரசு என அழைக்கப்படுகிறது.[3] இதன் பலம் உயர்நிலையில் இருந்தபோது இது 7.5 மில்லியன் சதுர கிலோமீட்டர் நிலப்பரப்பைத் தன்னுள் அடக்கியிருந்தது. நிலப்பரப்பின் அடிப்படையில் செந்நெறிக்காலப் பேரரசுகளில் மிகப் பெரியது இதுவேயாகும்.[4]
அகாமனிசியப் பேரரசு هخامنشیان | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
கிமு 550–கிமு 330 | |||||||||||||||||||
நிலை | பேரரசு | ||||||||||||||||||
தலைநகரம் | எகபடனா, பாசர்கடீ, பெர்சப்பொலிஸ், சூசா | ||||||||||||||||||
பேசப்படும் மொழிகள் | பழைய பாரசீகம், ஈலமைட்டு மொழி, அக்காதியம் | ||||||||||||||||||
அரசாங்கம் | முடியாட்சி | ||||||||||||||||||
பேரரசர் | |||||||||||||||||||
• கிமு 550 –கிமு 529 | முதலாம் சைரஸ் | ||||||||||||||||||
• கிமு 336 –கிமு 330 | மூன்றாம் டேரியஸ் | ||||||||||||||||||
வரலாற்று சகாப்தம் | பண்டைய வரலாறு | ||||||||||||||||||
• தொடக்கம் | கிமு 550 | ||||||||||||||||||
• பெர்சப்போலிசில் கட்டுமானம் தொடங்கியது | கிமு 515 | ||||||||||||||||||
கிமு 525 | |||||||||||||||||||
கிமு 499–449 | |||||||||||||||||||
• வெற்றிகரமான எகிப்தியக் கலகம் எகிப்தின் விடுதலைக்கு வித்திட்டது. | கி மு 404 | ||||||||||||||||||
• Reconquest of Egypt by Artaxerxes III | கிமு 343 | ||||||||||||||||||
• அலெக்சாந்தரால் ஃககாமனிசியப் பேரரசு தோற்கடிக்கப்பட்டது. | கிமு 334 –330 | ||||||||||||||||||
• கைப்பற்றப்பட்டது | கிமு 330 | ||||||||||||||||||
• பாக்திரியாவின் சத்ரப் பேசஸ் தாரியுஸ் III ஐக் கொன்றுவிட்டுத் தானே அரசன் ஆர்டக்சேர்க்செஸ் V ஆக முடிசூட்டிக் கொண்டான். | கிமு 330 | ||||||||||||||||||
|
இப்பேரரசு சைரசு என்பவரால் நிறுவப்பட்டது. இது ஆப்கனிஸ்தான், பாகிஸ்தான் ஆகியவற்றின் பகுதிகள், நடு ஆசியா, சின்ன ஆசியா ஆகியவற்றின் பகுதிகள், பெரும்பாலான கருங்கடல் கரையோரப் பகுதிகள், ஈராக், வடக்கு சவூதி அரேபியா, ஜோர்தான், இஸ்ரேல், லெபனான், சிரியா, பண்டைய எகிப்து, லிபியா ஆகியவற்றை உள்ளடக்கி மூன்று கண்டங்களில் பரந்திருந்தது.[5][6]
மேற்கத்திய வரலாற்றில் இப்பேரரசு, கிரேக்க-பாரசீகப் போர்களில் கிரேக்க நகர அரசுகளின் எதிரியாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பேரரசின் அளவும், அது நீண்டகாலம் நிலைத்திருந்ததும்; மொழி, சமயம், கட்டிடக்கலை, மெய்யியல், சட்டம், நாடுகளின் அரசுகள் ஆகியவற்றின் மீது பாரசீகச் செல்வாக்கு இன்றுவரை நிலைத்திருப்பதற்கான காரணமாகியது.