From Wikipedia, the free encyclopedia
Hemofiltracija jedna je od terapijskih metoda koja se koristi za zamenu bubrežnih funkcija kod bolesnika sa insuficijencijom (otkazom) bubrega i slična je hemodijalizi. Ova metoda koja se gotovo isključivo koristi u ustanovama intenzivne nege je spora i kontinuirana terapija u kojoj sesije obično traju između 12 i 24 časa, svakodnevno. Tokom hemofiltracije, krv pacijenta prolazi kroz niz cevi (filter kola), mašinu, polupropusnu membranu (filter) kako bi se uklonile otpadne materije i voda, a potom se zamenjena tečnosti i krv vraća pacijentu.
| Hemofiltracija | |
|---|---|
 Mašina za hemofiltraciju | |
| Специјалност | нефрологија |
| ICD-9-CM | 39.95 |
| MeSH | D006440 |
Moderna era hemofiltracije započela je izveštajem Bluemle i Hendersona 1967. godine, nakon što su saopštili svoje iskustvo sa upotrebom visoko permeabilnih membrana za uklanjanju tečnosti i čestica, uz istovremenu predilucionu nadoknadu tečnosti.
Kliničku primenu ove metode opisao je 1972. godine Quellhorst, koji je primenio dijalizator Rhone-Pulenc RP-6 sa membranom od poliakrilonitrila.
Godine 1977. na konferenciji u Švajcarskoj naziv dijafiltracija uveden od strane Hendersona zamenjen je nazivom hemofiltracija.
Uprkos visokoj ceni, infektivnim komplikacijama i tehničkoj kompleksnosti same metode, interesovanje za metodu je opstalo pre svega zbog impresivne hemodinamske stabilnosti bolesnika tretiranih hemofiltracijom, u odnosu na bolesnike tretirane acetatnom hemodijalizom.
Poboljšanjem standardne hemodijalize (kontrolisana ultrafiltracija, bikarbonatna dijaliza) interesovanje za kliničku primenu hemofiltracije postepeno je sve više opadalo.
Prva hemodiafiltracija, nazvana simultana hemofiltracija/hemodijaliza, izvedena je 1976. godine u Giesenu (Nemačka). O njoj je 1978. godine prvi referisao Leber sa saradnicima.
Osnovni fizički princip kod hemofiltracije je ultrafiltracioni protok — konvektivni protok, koji je mehanizam transporta kroz membranu za konvektivni transport. Tečnost koja se na ovaj način uklanja iz krvi naziva se ultrafiltrat.
Osnovni pokretač procesa ultrafiltracije je transmembranski pritisak koji predstavlja razliku između pritisaka na različitim stranama membrane hemofiltera. Pritisci su posledica delovanja hidrostatske i osmotske sile, pri čemu je delovanje osmotske sile u odnosu na hidrostatsku zanemarljivo. Pozitivan hidrostatski pritisak na krvnoj strani membrane je rezultat rada krvne pumpe i otpora protoku krvi kroz filter i sistem krvnih linija koje odvode krv iz filtera, a negativan hidrostatski pritisak na drugoj strani membrane je rezultat delovanja usisne pumpe koja odvodi ultrafiltrat iz filtera.[1]
| Prema načinu primene hemofiltracije | ||
| Prema mestu nadoknade supstitucione tečnosti | ||
| Prema vrsti supstitucione tečnosti koja se primenjuje u hemofiltraciji | (komercijalna supstituciona tečnost) | (on-line proizvedena supstituciona tečnost).[2] |
Primenjuje se u lečenju bolesnika sa terminalnom bubrežnom insuficijencijom i ređe u lečenju bolesnika sa hipervolemijom drugih uzroka (kardijalna dekompenzacije, nefrotski sindrom i dr.). Zavisno od kliničke slike procedura hemofiltracije se izvodi 2 do 3 puta nedeljno.
Primenjuje se tokom 24 sata i obično se koristi za lečenje akutne bubrežn insuficijencije u jedinicama intenzivne nege.
Kod ove metode supstituciona tečnost se nadoknađuje po izlasku krvi iz filtera: Ova tehnika hemofiltracije je korišćena isključivo zbog ekonomskih razloga, jer je u odnosu na predilucionu tehniku omogućava manji utrošak skupe, komercijalno proizvedene supstitucione tečnosti.
Pored visoke cene ova metoda je imala i druge nedostatke, kao što su neadekvatni klirensi toksina male molekulske težine i tehnička kompleksnost metode. Zbog toga, a delom i zbog poboljšanja kvaliteta standardne dijalize, (kontrolisana ultrafiltracija, bikarbonatni pufer, profilisanje natrijuma i dr.) inicijalni entuzijazam za primenu ove metode je vremenom opadao. Postdiluciona hemofiltracija korišćenjem komercijalno proizvedene supstitucione tečnosti je sa uvođenjem u praksu on-line proizvodnje supstitucione tečnosti postala praktično opsolentna metoda[3]
Kod ove metode tečnost se nadokanđuje pre ulaska krvi u hemofilter, pa sdu za izvođenje ove vrste hemofiltracije potrebne znatno veće količine supstitucione tečnosti po mogućnosti relativno jeftine on-line proizvodnje supstitucione tečnosti, što je omogućilo uvođenje u praksu ove tehnike hemofiltracije.[4]
Prednosti ove tehnike hemofiltracije u odnosu na postdilucionu hemofiltraciju su sledeće:
Količina supstitucione tečnosti koja se bolesniku može infundovati tokom jedne procedure predilucione hemofiltracije limitirana je samo propusnošću infuzionog sistema i vrednošću venskog pritiska.[5]
U odnosu na način proizvodnje supstitucione tečnosti hemofiltracija može biti komercijalna i on-line (proizvedena od strane dijalizne mašine).
Komercijalno proizvedena tečnost se pakuje u posebne kese od 5 litara. Novija generacija mašina za dijalizu ima mogućnost in-situ proizvodnje supstitucione tečnosti od vode podvrgnute reverznoj osmozi i elektrolitskog koncentrata. Pokušaji više autora da za supstituciju tečnosti koriste regenerisani ultrafltrat završili su se bezuspešno, zbog pojave osteomalacije kod ispitivanih bolesnika.
Zbog visoke cene i težeg rukovanja komercijalna supstituciona tečnost je danas praktično opsolentna.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
