Svetozar Botorić (Opaljenik kod Ivanjice, 1857 — Nežider, 27. novembar 1916) bio je prvi vlasnik bioskopa u Beogradu i filmski producent, poznat kao tvorac prvih igranih filmova na području bivše Jugoslavije.
Pre bavljenja filmom je bio konobar, potom vlasnik trgovačke radnje, pa kafane na Terazijama. Nakon što je zakupio hotel „Pariz“, u njemu je otvorio pozorište pod nazivom „Orfeum“, a od 1908. su se tamo održavale redovne bioskopske predstave. Otvorio je svoj samostalni bioskop, odnosno kinematografsko pozorište 1909 u saradnji sa francuskom firmom „Pate“ dajući, uglavnom, njihove filmove. Godine 1911. je počeo sarađivati sa mađarskim fotografom Lujem de Berijem, kao i sa Ilijom Stanojevićem-Čičom, koji mu je režirao dva igrana filma - Ulrih Celjski i Vladislav Hunjadi i Život i dela besmrtnog vožda Karađorđa. Za vreme Prvog svetskog rata su ga austro-ugarske vlasti internirale u logor Nežider, gde je i umro.[1]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
