From Wikipedia, the free encyclopedia
The Guardian është një gazetë e përditshme britanike. Ajo u themelua në vitin 1821 si Manchester Guardian, dhe ndryshoi emrin e saj më 1959. Së bashku me gazetat e saj simotra The Observer dhe The Guardian Weekly, The Guardian është pjesë e Grupit Guardian Media, në pronësi të Scott Trust. Trusti u krijua më 1936 për të "siguruar pavarësinë financiare dhe editoriale të The Guardian në përjetësi dhe për të mbrojtur lirinë e gazetarisë dhe vlerat liberale të The Guardian pa ndërhyrje tregtare ose politike".[2] Trusti u shndërrua në një kompani të kufizuar në vitin 2008, me një kushtetutë të shkruar në mënyrë që të ruante për The Guardian të njëjtat mbrojtje si ato të krijuara në strukturën e Scott Trust nga krijuesit e saj. Fitimet janë ri-investuar në gazetari në vend që t'u shpërndahen pronarëve ose aksionarëve.
Lloji | Gazetë ditore |
---|---|
Formati | Broadsheet (1821–2005) Berliner (2005–2018) Compact (since 2018) |
Pronar(ë) | Guardian Media Group |
Themelues(it) | John Edward Taylor |
Botuesi | Guardian Media Group |
Kryeredaktor | Katharine Viner |
Themeluar | 5 maj 1821 (si The Manchester Guardian, riemërtuar The Guardian më 1959) |
Gjuhë(t) | en |
Selia | Kings Place, Londër |
Qarkullimi | 126,879[1] |
Gazetat motra | The Observer The Guardian Weekly |
ISSN | Stampa:ISSN search link |
OCLC | Stampa:OCLC search link |
Faqja zyrtare | TheGuardian.com |
Kryeredaktorja Katharine Viner pasoi Alan Rusbridger në vitin 2015.[3][4] Që nga viti 2018, seksionet kryesore të shtypit të gazetës janë botuar në format tabloid. Që nga shkurti i vitit 2020, botimi i tij i shtypur kishte një qarkullim ditor prej 126.879. Gazeta ka një botim në internet, TheGuardian.com, si dhe dy faqe interneti ndërkombëtare, Guardian Australia (themeluar më 2013) dhe Guardian US (themeluar më 2011). Leximi i gazetës është përgjithësisht në rrjedhën e majtë të opinionit politik britanik,[5] dhe reputacioni i tij si një platformë për redaksinë liberale dhe të krahut të majtë ka çuar në përdorimin e "lexuesit të Guardian " dhe "Guardianista" sa më shpesh epitete për ata me prirje të majta apo tendenca "politikisht korrekte".[6][7][8] Gabimet e shpeshta tipografike gjatë epokës së shtypjes manuale çuan revistën Private Eye që të pagëzohet "Grauniad" në vitet '60, një pseudonim i përdorur ende herë pas here nga redaktorët për tallje të vetvetes.[9]
Manchester Guardian u themelua në Manchester më 1821 nga tregtari i pambukut John Edward Taylor me mbështetje nga Rrethi i Vogël, një grup biznesmenësh jo-konformistë.[10] Ata filluan letrën e tyre pas mbylljes së policisë së Manchester Observer më radikal, një letër që kishte mbështetur çështjen e protestuesve të Masakrës Peterloo.[11] Taylor kishte qenë armiqësor ndaj reformatorëve radikalë, duke shkruar: "Ata kanë apeluar jo për arsyen, por për pasionet dhe vuajtjet e bashkatdhetarëve të tyre të abuzuar dhe të besueshëm, nga industria e kërkuar e të cilëve ata zhvatin për veten e tyre mjetet e një bollëku dhe ekzistencë e rehatshme Ata nuk mundohen, as nuk rrotullohen, por ata jetojnë më mirë se ata që bëjnë."[12] Kur qeveria mbylli Manchester Observer, kampionët e pronarëve të mullirit kishin dorën e sipërme.[13]
Lidhur tradicionalisht me Partinë Liberale të qendrës së majtë dhe me një qendër të qarkullimit verior, jo-konformist, gazeta fitoi një reputacion kombëtar dhe respektin e së majtës gjatë Luftës Civile Spanjolle (1936-1939). George Orwell shkruan në Homage to Catalonia (1938): "Nga gazetat tona më të mëdha, Manchester Guardian është i vetmi që më lë mua me një respekt të shtuar për ndershmërinë e tij". Me pro-Liberale News Chronicle, të punës -supporting Daily Herald, të Daily Worker të Partisë Komuniste dhe disa gazeta javore dhe fundjavore, ajo mbështeti qeverinë republikane kundër nacionalistëve kryengritës të Gjeneralit Francisco Franco.
Gazeta mbështeti ndërhyrjen ushtarake të NATO-s në Luftën e Kosovës në vitet 1998-1999. The Guardian deklaroi se "i vetmja kurs i nderuar për Evropën dhe Amerikën është përdorimi i forcës ushtarake".[14] Pjesa e Mary Kaldor u titullua "Bombat larg! Por për të shpëtuar civilët, ne duhet të futemi edhe në disa ushtarë."[15]
The Guardian është pjesë e Guardian Media Group (GMG) e gazetave, stacioneve radio dhe mediave të shkruara, përfshirë; The Observer Gazeta diel, The Guardian Weekly Gazeta ndërkombëtar, dhe website i ri media- Guardian jashtë vendit, dhe guardian.co.uk. Të gjitha të lartpërmendurit ishin në pronësi të The Scott Trust, një fondacion bamirës i ekzistuar midis viteve 1936 dhe 2008, i cili synonte të siguronte pavarësinë editoriale të gazetës në vazhdimësi, duke ruajtur shëndetin e tij financiar në mënyrë që të sigurohej që ai të mos bëhej i prekshëm nga ndërmarrjet nga media fitimprurëse grupe. Në fillim të tetorit të vitit 2008, aktivet e Scott Trust ' u transferuan në një kompani të re të kufizuar, Scott Trust Limited, me qëllimi është se besimi origjinal do të mbyllet.[16] Dame Liz Freedan, kryetari i Scott Trust, siguroi stafin se qëllimet e kompanisë së re mbetën të njëjta si në marrëveshjet e mëparshme.
E themeluar nga tregtarët dhe tregtarët e tekstilit, në vitet e para të tij The Guardian kishte një reputacion si "një organ i klasës së mesme",[17] ose sipas fjalëve të djalit të CP Scott, Ted, "një letër që do të mbetet borgjeze deri në të fundit".[18] I shoqëruar në fillim me Rrethin e Vogël dhe, pra, me liberalizmin klasik siç shprehet nga Whigs dhe më vonë nga Partia Liberale, orientimi i saj politik pësoi një ndryshim vendimtar pas Luftës së Dytë Botërore, duke çuar në një përafrim gradual me Punën dhe të majtën politike në përgjithësi.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.