From Wikipedia, the free encyclopedia
Jordan Rudess (i lindur si Jordan Charles Rudes më 4 nëntor 1956) është pianist dhe sintisajzerist, i njohur si anëtar i progressive metal bendit Dream Theater. Rudess është sintisajzeristi i parë që ka performuar live në continuum.
Jordan Rudess | |
|---|---|
 | |
| Background information | |
| Emri i lindjes | Jordan Charles Rudes |
| Lindi | 4 nëntor 1956 |
| Origjina |  Izrael |
| Zhanret | Progressive rock Progressive metal Muzikë instrumentale Jazz fusion New Age Muzikë elektronike |
| Instrument(et) | Tastierë (Sintisajzer, Fingerboard synthesizer, Continuum, Piano, Zen Riffer, Minimoog) Lap steel guitar Kitarë elektrike |
| Vitet aktik | 1981 — prezent |
| Website | www.jordanrudess.com |
Jordan Rudess u njoh nga profesori i tij i shkallës së 2-të si një pianist i jashtëzakonshëm, dhe menjëherë iu lejua shkollimi profesional që ai ta forconte talentin e tij madhor. Me nëntë vjet ai hyri në akademinë e famshme të muzikës Juilliard që të ushtronte në pianon klasike, por në adoleshencën e vonshme ai u interesua gjithnjë e më shumë në sintisajzerë dhe progressive rock. Kundër këshillave dhe dëshirës së prindërve dhe profesorëve të tij, ai vendosi që t'ia kthente shpinën pianos klasike dhe i provoi aftësitë e tij si një solo progressive rock sintizajzerist.
Pas performancave në projekte të ndryshme gjatë viteve të 80-ta, ai fitoi vëmendje internacianale në vitin 1994 kur u votua "Best New Talent" në revistën Keyboard Magazine, pasi që e lëshoi solo albumin e tij Listen. Dy bende që e drejtuan vëmendjen te ky yll i ardhshëm qenë The Dixie Dregs dhe Dream Theater, të cilët e ftuan që të dy që t'iu bashkangjitej në bendin e tyre përkatës. Rudess i zgjedhi The Dixie Dregs së pari për shkak se ata ia ofruan mundësinë të bëhej anëtarë me orar të reduktuar, shansë kjo e cila nuk iu dha nga Dream Theater.
Gjatë kohës kur ishte anëtar i The Dixie Dregs, Rudess e formoi të ashtuquajturën "power duo" me bateristin Rod Morgenstein. Gjeneza e këtij çifti fillon kur në një performancë të Dixie Dregs ndërpritet energjia elektrike, duke i shkyqur kështu të gjitha instrumentet përpos sintisajzerit të Jordan Rudess-it, kështu që ai dhe Rod improvizuan me njëri tjetrin deri sa energjia elektrike erdh, duke e mundësuar kështu vazhdimin normal të koncertit. Metabolizmi i këtyre dyve qe aq i fortë gjatë këtij improvizimi, sa që ata vendosën që të performonin së bashku tani e tutje me emrin "Rudess/Morgenstein Project" (më vonë RPM) dhe që nga atëherë ata e kanë lëshuar një studio dhe një live album.
Rudess takoi përsëri Dream Theater kur ai dhe Morgenstein siguruan mbështetjen e tyre në një nga turnetë e Dream Theater në Amerikën Veriore.
Në vitin 1997, kur Mike Portnoy-t iu kërkua nga Magna Carta Records që ta themelonte një supergrup, Rudess u zgjodh që t'i binte sintisajzerit, Tony Levin bas kitarës, si dhe John Petrucci kitarës. Gjatë inçizimit të dy albumeve të Liquid Tension Experiment, Mike Portnoy-t dhe John Petrucci-t ju ishte e qartë se Jordan Rudess ishte mu ajo çka Dream Theater ju nevojitej. Ata e ftuan atë që t'iu bashkangjitej bendit, dhe kur ai pranoi ata e përjashtuan sintisazeristin e tyre që e kishin në atë kohë Derek Sherinian, duke ia bërë kështu vendin Jordan-it në bend.
Rudess ka qenë sintisajzeristi i përhershëm i Dream Theater që nga inçizimi i albumit Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory në vitin 1999. Që atëherë ai ka inçizuar edhe katër albume të tjera me ta: Six Degrees of Inner Turbulence (2002), Train of Thought (2003), Octavarium (2005), dhe Systematic Chaos (2007). Plus, ai është paraqitur edhe në tre live albume, Live Scenes From New York, Live at Budokan dhe Score.
Megjithëse shumica e sintisajzeristëve në rock bende kujdesen që në skenë të marrin disa sintisajzerë, Rudess përfitoi nga mundësitë që ia dha Kurzweil K2600xs gjatë përdorimit të tij prej viteve të 90-ta deri në vitin 2004. Shpesh duke marrur mostra nga sintisajzerët e tjerë, Rudess krijon një seri të strukturave, që mundëson përzierjen e shumë zërave me shtresa të ndryshme dhe linja tonesh të kontrollerit të paisjes; këto struktura pastaj rregullohen me renditje të duhur për një koncert, të cilat ndërrohen përmes pedales kontrolluese.
Megjithëse metoda e Rudess për t'i ndërruar fizikisht strukturat ka mbetur e njëjtë, por zgjedhja e tij për paisje ndryshoi në vitin 2005. Duke thënë se atij i nevojitej një mbështetje më e mirë për turne nga teknologjia aktuale (Kurzweil-i i tij 2600 që posedonte një memorie prej 128 MB u bë i pamjaftueshëm për nevojat e turneve), ai filloi përdorimin e Korg Oasys workstation (i cili posedon 40 GB memorie). Këtë sintisajzer ai tani e përdor nëpër turne me Dream Theater, ku në të e ka të montuar receptorin, continuum-in, si dhe modulatorin Synthesizers.com.
Paisjet në studio
Instrumentet virtuale
Paisjet për live performanca
 | Ky artikull ose seksion duhet të përmirësohet sipas udhëzimeve të Wikipedia-s. Ju lutemi ndihmoni edhe ju në përmirësimin e këtij artikulli.
|
www.kompjutershtepiak.com/1980
1980
1980:
Asnjë kompjuter nuk ka shitur më shumë njësi se Komodore 64.[105]
Robotron KC 85/1 i Gjermanisë Lindore: kishte kuota shumë të ulëta prodhimi dhe mungesë të plotë të
kanaleve të shitjes për konsumatorët privatë.
• Janar 1980: Sinclair ZX80, i disponueshëm në Mbretërinë e Bashkuar për më pak se njëqind paund
• 1980: VIC-20 (N. Am.), nën 300 dollarë amerikanë; Kompjuteri i parë i çdo lloji që ka kaluar një milion
është shitur.
• 1980: Kompjuter me ngjyra TRS-80 (N. Am.), Motorola 6809, opsional OS-9 me shumë detyra me shumë
përdorues.
• Korrik 1980: TRS-80 Model III (N. Am.), në thelb një TRS-80 Modeli i I i ripaketuar në një kabinet
gjithëpërfshirës, për të respektuar rregulloret e FCC për ndërhyrjet e radiofrekuencës, për të
eliminuar rrëmujën e kabllove dhe për të përdorur vetëm një prizë elektrike. Disa përmirësime si grup i
zgjatur i karaktereve, tastet përsëritëse dhe ora në kohë reale.
• Qershor 1981: TI-99/4A, bazuar në TI-99/4 më pak të suksesshëm.
• 1981: ZX81 (Evropë), 49,95 £ në formë komplete; 69,95 £ e para-ndërtuar, e lëshuar si Kohax Sinklair
1000 në SHBA në 1982.
• 1981: BBC e vogël (Evropë), kompjuteri kryesor arsimor në MB për një dekadë; BBC BASIC i avancuar me
montues të integruar të kodit të makinës 6502, dhe një numër të madh portash I/O, ~ 1.5 milion të
shitura.
• Prill 1982: ZX Spektrum (Evropë), kompjuteri më i shitur në shtëpi britanik; katalizoi industrinë e
programin në Mbretërinë e Bashkuar, e klonuar gjerësisht nga Bashkimi Sovjetik.
• Qershor 1982: Zilja e Vogël (Australi), fillimisht si një çantë, më pas si një njësi e përfunduar.
• Gusht 1982: Dragon 32 (MB) u bë, për një kohë të shkurtër, shtëpia e vogël më e shitur në Mbretërinë e
Bashkuar.
• Gusht 1982: Komodore 64 (N. Am.), chipset grafik dhe sintetizues me porosi, modeli kompjuterik më i
shitur i të gjitha kohërave: ~ 17 milionë të shitura.
• Jan. 1983: Apple IIe, Apple II e përmirësuar. Numri i reduktuar i komponentëve dhe kostot e prodhimit
mundësoi prodhimin me volum të lartë, deri në vitin 1993.
• Prill 1983: TRS-80 Model 4, përmirësim i madh i pajtueshëm me Modelin III. Përdorni CP/M standard të
industrisë, TRSDOS 6 i përditësuar, shpejtësi 4 MHz, RAM maksimum 128 KB, ekran 80x24, opsion me
rezolucion të lartë 640x240. Në shtator u zbulua modeli 4P i transportueshëm "i luhatshëm".
• 1983: Acorn Elektron A hoqi 'vëllain' e mikrokompjuterit BBC me funksionalitet të kufizuar. Elektron u
rikuperua nga një fillim i ngadaltë për t'u bërë një nga kompjuterët më të njohur në shtëpi të asaj
epoke në MB.
• 1983: Sanjo PHC-25, me 16 mijë RAM, një nga një numër modelesh Sanjo
• 1983: Adam Koleko, një nga kompjuterët e paktë shtëpiak që shitet vetëm si një sistem i plotë me
pajisje ruajtëse dhe shtypës; kushëriri i konsolës së lojërave Vizioni Koloko.
• 1983: MSX (Japoni, Kore, Liga Arabe, Evropë, N+S. Am., BRSS), një 'dizajn referencë' kompjuterike nga
ASCII dhe Programi i vogël, prodhuar nga disa kompani: ~ 5 milionë shitur në Japoni.
• 1983: VTek Lazer 200, kompjuter i nivelit fillestar që synon të jetë më i liri në treg, i shitur
gjithashtu si Salora Fellow, Texet TX8000 & Dick Smith VZ 200.
• 1983: Oric 1 dhe Oric Atmos (Evropë), një kompjuter shtëpiak i pajisur me një tastierë udhëtimi të
plotë dhe një version të zgjeruar të Microsoft BASIC në ROM.
• Janar 1984: Prezantohet Macintosh, duke u ofruar shumë konsumatorëve vështrimin e tyre të parë në një
ndërfaqe grafike të përdoruesit, e cila përfundimisht do të zëvendësonte kompjuterin e shtëpisë siç
njihej.
• Prill 1984: Molla IIc, Molla II kompakte. Nuk ka vende për zgjerim dhe porte të integruara për
lehtësinë e përdorimit të pseudo-prizës dhe luajtjes. Molla II më i përshtatur për përdorim shtëpiak,
për të plotësuar pjesën dominuese të tregut arsimor të Molla IIe.
• Mars 1984: IBM PCjr, projektuar, me çmim dhe tregtuar si një kompjuter shtëpiak për fëmijë dhe
adoleshentë, por i blerë kryesisht nga klientët e biznesit që dëshironin një PC të lirë të përputhshëm
me IBM.
• 1984: Tiki 100 (Norvegji), kompjuter shtëpiak/edukativ me bazë Zilog Z80 i prodhuar nga Tiki Data.
• Qershor 1984: Amstrad/Schneider CPC, një sistem shumë i popullarizuar në Mbretërinë e Bashkuar që
shitet mirë edhe në Evropë.
• 1985: TRS-80 Model 4D: Model 4 i përditësuar me disqe të dyanshme dhe paketë produktiviteti Deskmate.
• 1985: Elektronika BK-0010, një nga kompjuterët e parë shtëpiak 16-bit; bërë në BRSS.
• 1985: Robotron KC 85/1 (Evropë), një nga të paktët mikrokompjuterë me qëllime të përgjithshme 8-bitësh
të prodhuar në Gjermaninë Lindore. Meqenëse linja e kompjuterëve KC, me përjashtim të kompaktit KC, nuk
ishte e disponueshme për shitje për publikun e gjerë për shkak të prioritizimit të rreptë të
'përdoruesve shoqërorë' ndaj konsumatorëve, ata nuk janë 'kompjuterë shtëpiak' të vërtetë.
• 1985: Atari ST (N. Am.), së pari me një ndërfaqe grafike të përdoruesit (GEM) për më pak se 1000
dollarë amerikanë; gjithashtu 1 MB RAM dhe procesor 16-bit Motorola 68000 për nën 1000 dollarë.
• 1985: MSX2, gjenerata e dytë e Kompjuterëve MSX lançohet në mbarë botën. Ata arritën performancën e
kompjuterëve me performancë të lartë duke përdorur një procesor video me shpejtësi të lartë (Yamaha
V9938) i aftë për të trajtuar rezolucione prej 512x424 piksele dhe 256 ngjyra të njëkohshme nga një
paletë prej 512
• Qershor 1985: Komodore 128 (N. Am.) Final, më i avancuar 8-bit Komodore, ruajti përputhshmërinë e plotë
me C64 ndërsa shtoi CP/M në një arkitekturë komplekse me shumë mënyra
• Korrik 1985: Amiga 1000 (N. Am.), set i personalizuar i çipave për grafikë dhe audio dixhitale; OS me
shumë detyra me ndërfaqe GUI dhe CLI; Përpunuesi 16-bit Motorola 68000. Fillimisht i projektuar si një
tastierë lojërash, por u ripozicionua si një kompjuter shtëpiak.[106]
• 1986: Molla IIGS, modeli i pestë dhe më i avancuar në serinë Apple II, me aftësi grafike dhe zëri të
përmirësuara shumë. Përdori një CPU 16-bit 65C816, i njëjtë me atë të përdorur në Sistemin e Argëtimit
Super Nintendo.
• Qershor 1987: Lisi i Arkimedit (Evropë), lëshuar në treg me një përpunues të vogël 32-bit ARM2 8 MHz,
me 512 KB dhe 4 MB RAM dhe një hard disk opsional 20 ose 40 MB.
• Tetor 1987: Amiga 500 (N. Am.), Amiga 1000 e ripaketuar në një strehë të ngjashme me C64 me tastierë
dhe motherboard në të njëjtin mbyllje, së bashku me një disketë 3,5". Prezantuar në të njëjtën kohë me
Amiga 2000 më të zgjerueshme.
• 1988 - MSX2+ lëshohet në Japoni. Është në gjendje të shfaqë më shumë se 19,000 ngjyra të njëkohshme në
ekran falë kompresimit grafik të bazuar në harduer.
• 1989: SAM Coupé (Evropë), bazuar në përpunuesin e vogël Z80 6 MHz; tregtohet si një përmirësim logjik
nga ZX Spektrum.
www.kompjutershtepiake.com/1990
1990
1990:
• Dhjetor 1991: MSX TurboR lëshohet vetëm në Japoni. Ky është gjenerata e fundit e kompjuterëve MSX që u hodh në treg nga një markë elektronike shtëpiake. Është gjithashtu MSX i parë i bazuar në një CPU 16-bit: procesori Ascii R800.
• 1992: Atari Falkon (N. Am.), kompjuteri i fundit në shtëpi nga Atari, i dërguar me një përpunues sinjali dixhital.
• Tetor 1992: Amiga 1200 (N. Am.), kompjuteri i fundit shtëpiak nga Komodore, u shit mirë në Evropë. - John-Luke Addison - Multiple Valences
Jordan Rudess fitoi këto shpërblime:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
