Gjatësia e harkut

Gjatësia e harkut është largësia midis dy pikave përgjatë një prerje të kurbe.

Kur korrigjohet, kurba jep një segment të vijës së drejtë me të njëjtën gjatësi si gjatësia e harkut të kurbës.

Gjatësia e harkut s e një spirale logaritmike në funksion të parametrit të saj θ .

Përcaktimi i gjatësisë së një harku të çrregullt duke përafruar segmentin e harkut si segmente drejtëvizore të lidhura quhet korigjimi kurbe. Një kurbë e korigjueshme ka një numër të fundëm segmentesh në korigjimin e saj.

Nëse një kurbë mund të parametrizohet si një funksion injektiv dhe vazhdimisht i diferencueshëm (d.m.th., derivati është një funksion i vazhdueshëm) ${\displaystyle f\colon [a,b]\to \mathbb {R} ^{n}}$, atëherë kurba është e korrigjueshme (dmth. ka një gjatësi të kufizuar).

Shpikja/Zbulimi i llogaritjes infiniteminale çoi në një formulë të përgjithshme që ofron zgjidhje në formë të mbyllur në disa raste.

Qasje e përgjithshme

Përafrimi i një kurbe nga segmente të shumta lineare, i quajtur korrigjimi i një lakore.

Një kurbë në rrafsh mund të përafrohet duke lidhur një numër të kufizuar pikash në kurbë duke përdorur segmente drejtëvizore për të krijuar një shteg poligonal . Meqenëse është e thjeshtë të llogaritet gjatësia e secilit segment linear (për shembull, duke përdorur teoremën e Pitagorës në hapësirën Euklidiane), gjatësia totale e përafrimit mund të gjendet duke mbledhur gjatësitë e secilit segment linear; ai përafrim njihet si distanca kordale (kumulative) . ^[1]

Nëse kurba nuk është tashmë një shteg poligonal, atëherë përdorimi i një numri progresivisht më të madh të segmenteve të vijës me gjatësi më të vogla do të rezultojë në përafrime më të mira të gjatësisë së kurbës. Gjatësitë e përafrimeve të njëpasnjëshme nuk do të ulen dhe mund të vazhdojnë të rriten pafundësisht, por për kthesat e lëmuara ato do të priren në një kufi të fundëm pasi gjatësitë e segmenteve bëhen arbitrarisht të vogla .