From Wikipedia, the free encyclopedia
Abdyl Hamiti I apo thjesht Abdylhamidi ose Abd ul-Hamid (Turqishtja osmane: عبد الحميد الاول, 20 mars 1725 - 7 prill 1789) ishte Sulltani i 27-të i Perandorisë Osmane, që mbretëroi mbi Perandorinë Osmane nga viti 1774 deri më 1789.
| Abdyl Hamiti I عبد الحميد الاول | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kalifi Osman Emir el-Muminin Mbrojtësi i Dy Xhamive të Shenjta Kayser-i Rûm Han | |||||
 | |||||
| Sulltani i 27-të i Perandorisë Osmane | |||||
| Mbretërimi | 21 janar 1774 – 7 prill 1789 | ||||
| Paraardhës | Mustafa III | ||||
| Pasardhës | Selimi III | ||||
| Consort |
| ||||
| Fëmijë | Shih më poshtë | ||||
| |||||
| Dinastia | Osman | ||||
| I ati | Ahmeti III | ||||
| E ëma | Shermi Kadën | ||||
| U lind | 20 mars 1725 Pallati Topkapı, Kostandinopojë, Perandoria Osmane | ||||
| Vdiq | 7 prill 1789 Stamboll, Perandoria Osmane | ||||
| Varrimi | Varri i Abdyl Hamitit I, Fatih, Stamboll | ||||
| Tughra |  | ||||
Ai lindi më 20 mars 1725 në Kostandinopojë, djali më i vogël i Sulltan Ahmetit III (mbretëroi 1703–1730) dhe bashkëshortes së tij Shermi Kadën.[1] Ahmeti III abdikoi në favor të nipit të tij Mahmud I, i cili u pasua nga vëllai i tij Osmani III dhe Osmani[1] nga djali i madh i Ahmetit, Mustafa III. Si trashëgimtar i mundshëm i fronit, Abdul Hamid u burgos në rehati nga kushërinjtë e tij dhe vëllai i madh, siç ishte zakon. Kjo zgjati deri në vitin 1767. Gjatë kësaj periudhe ai mori arsimin e hershëm nga nëna e tij Rabia Shermi, e cila i mësoi historinë dhe kaligrafinë.[1]
Në ditën e vdekjes së Mustafait, më 21 janar 1774, Abdul Hamid u ngjit në fron me një ceremoni të mbajtur në pallat. Të nesërmen u mbajt kortezhi i varrimit të Mustafa III. Sulltani i ri i dërgoi një letër Vezirit të Madh dhe Serdar-ı Ekrem Muhsinzade Mehmed Pashës në front dhe e njoftoi atë të vazhdonte detyrën. Më 27 janar 1774, shpata u armatos në Ejup Sulltan. Në atë kohë, luftërat e frontit osmano-rus vazhdonin, ushtria ishte menjëherë dhe kishte mungesë ushqimi në Stamboll.[2]
Burgimi i gjatë i Abdul Hamidit e kishte lënë atë indiferent ndaj çështjeve shtetërore dhe të lakueshëm ndaj planeve të këshilltarëve të tij. Ai ishte fetar dhe paqësor për nga natyra. Në pranimin e tij, vështirësitë financiare të thesarit ishin të tilla që donacioni i zakonshëm nuk mund t'i jepej trupave të jeniçerëve.
Abdul Hamid tani kërkoi të reformonte forcat e armatosura të Perandorisë. Ai numëroi trupin jeniçer dhe u përpoq ta rinovonte atë, si dhe marinën. Ai krijoi një trup të ri artilerie. Atij iu besua gjithashtu krijimi i Shkollës Inxhinierike Detare Perandorake.
Abdul Hamid u përpoq të forconte sundimin osman mbi Sirinë, Egjiptin dhe Irakun. Megjithatë, sukseset e vogla kundër rebelimeve në Siri dhe Morea nuk mund të kompensonin humbjen e Gadishullit të Krimesë, i cili ishte bërë nominalisht i pavarur në vitin 1774, por në praktikë tani kontrollohej nga Rusia.
Rusia e shfrytëzoi vazhdimisht pozicionin e saj si mbrojtëse e të krishterëve lindorë për të ndërhyrë në Perandorinë Osmane, dhe në mënyrë eksplicite. Më në fund osmanët i shpallën luftë Rusisë në vitin 1787. Austria shpejt iu bashkua Rusisë. Turqia e mbajti veten në konflikt, në fillim, por më 6 dhjetor 1788, Oçakov ra në duart e Rusisë (të gjithë banorët e saj u masakruan). Thuhet se kjo disfatë e trishtë ia theu shpirtin Abdul Hamidit, pasi ai vdiq katër muaj më vonë.
Me gjithë dështimet e tij, Abdul Hamidi konsiderohej si sulltani më i hirshëm osman. Ai personalisht drejtoi brigadën e zjarrfikësve gjatë zjarrit të Kostandinopojës të vitit 1782. Ai u admirua nga populli për përkushtimin e tij fetar, madje u quajt Veli ("i shenjt"). Ai përshkroi gjithashtu një politikë reformash, mbikëqyri nga afër qeverinë dhe punoi me shtetarët.
Abdul Hamid I iu drejtua punëve të brendshme pasi lufta me Rusinë përfundoi në këtë mënyrë. Ai u përpoq të shtypte revoltat e brendshme përmes algjerianit Gazi Hasan Pashës dhe të rregullonte punët e reformës përmes Silâhdar Sejid Mehmed Pashës (Karavezir) dhe Halil Hamid Pashës.
Sidomos në Siri, rebelimi i Zahir el-Omar, i cili bashkëpunoi me admiralët e marinës ruse në Mesdhe, duke përfituar nga konfuzioni i shkaktuar nga ekspedita ruse e fushatës ruse të vitit 1768, dhe shtypi rebelimin në Egjipt në 1775, si si dhe Kolemenët që ishin në kryengritje në Egjipt. u soll në rrugë. Nga ana tjetër, konfuzioni në Peloponez mori fund dhe u arrit qetësia. Kaptanıderyâ Gazi Hasan Pasha dhe Cezzâr Ahmed Pasha luajtën një rol të rëndësishëm në shtypjen e të gjitha këtyre ngjarjeve.[3]
Abdul Hamid ka pasur dy vajza të birësuara kur ishte princ:
Abdul Hamidi I vdiq më 7 prill 1789 në moshën 64 vjet në Kostandinopojë.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
