From Wikipedia, the free encyclopedia
Xhebexhinjtë (nga turqishtja Cebeci) përbënin një nën-njësi ushtarake të korpusit të artilerisë së Ushtrisë Osmane.
Data e themelimit të njësisë (turqisht: ocak) nuk dihet, por duket se njësia e xhebexhinjve është themeluar në shekullin e 15-të.[1] Ishte një nga njësitë e privilegjuara të ushtrisë osmane.[2] Ata konsideroheshin si pjesë e jeniçerëve dhe bazoheshin në sistemin devshirme. Komandanti i tyre quhej Cebecibaşı, xhebexhibashi. Njësia ishte e vogël dhe e përzgjedhur, duke numëruar jo më shumë se 625 burra në vitin 1574.[3]
Njësia e xhebexhinjve ishte përgjegjëse për mirëmbajtjen dhe ruajtjen e armatimit.[2] Ata ishin gjithashtu përgjegjës për transportin e armëve atje ku nevojiteshin.[3] Në kohë paqeje ata e mbanin armatimin në arsenale të quajtur cephane. Njësia e xhebexhinjve mori pjesë në të gjitha fushatat e komanduara nga sulltani ose veziri i madh. Në fushatat e tjera mori pjesë vetëm një pjesë e njësisë.
Në shumicën e revoltave të Stambollit gjatë periudhave të stagnimit dhe rënies së Perandorisë Osmane, njësitë e xhebexhinjve vepruan së bashku me jeniçerët, dhe më 1826, kur jeniçeri u shfuqizua nga Sulltan Mahmud II pas Incidentit fatkeq, njësitë e xhebexhinjve u shfuqizuan gjithashtu.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.