Tipologjia gjuhësore
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tipologjia gjuhësore (ose tipologjia e gjuhës) është një fushë e gjuhësisë që studion dhe klasifikon gjuhët sipas tipareve të tyre strukturore. Qëllimi i tij është të përshkruajë dhe shpjegojë vetitë e përbashkëta dhe larminë strukturore të gjuhëve të botës.[1] Nëndisiplinat e saj përfshijnë, por nuk kufizohen në: tipologji cilësore, e cila merret me çështjen e krahasimit të gjuhëve dhe variancës brenda gjuhës; tipologji sasiore, e cila merret me shpërndarjen e modeleve strukturore në gjuhët e botës; tipologji teorike, e cila shpjegon këto shpërndarje; tipologji sintaksore, e cila merret me rendin e fjalëve, formën e fjalës, gramatikën e fjalës dhe zgjedhjen e fjalës; dhe tipologjinë leksikore, e cila merret me fjalorin e gjuhës.[2]