Shtëpia Perandorake e Japonisë
From Wikipedia, the free encyclopedia
Shtëpia Perandorake e Japonisë (皇室, kōshitsu), gjithashtu referohen si Familja Perandorake ose Dinastia Yamato,[1] përbëhet nga anëtarë të familjes së gjerë të Perandorit të Japonisë në fuqi që marrin detyra zyrtare dhe publike. Sipas Kushtetutës aktuale të Japonisë, Perandori është "simboli i shtetit dhe i unitetit të njerëzve". Anëtarët e tjerë të Familjes Perandorake kryejnë detyra ceremoniale dhe shoqërore, por nuk kanë asnjë rol në punët e qeverisë. Detyrat si Perandor u kalojnë fëmijëve të tyre meshkuj.
Monarkia japoneze thuhet se është monarkia më e vjetër e trashëgueshme në botë.[2] Shtëpia Perandorake njeh 126 monarkë duke filluar me Perandorin legjendar Jimmu (që daton tradicionalisht më 11 Shkurt 660 p.e.s) dhe vazhdon deri te perandori aktual, Naruhito.
Provat historike për 29 Perandorët e parë janë margjinale nga standardet moderne, por ka prova të forta për linjën trashëgimore që kur Perandori Kinmei u ngjit në fron 1500 vjet më parë.[3]