Arbëria Venedikase
From Wikipedia, the free encyclopedia
Arbëria Venedikase (it. Albania Veneta, ven. Albania vèneta) është një koncept historiko-gjeografik i përdorur për zotërimet venedikase të përtej detit në Dalmacinë Jugore dhe në krahinën e Shkodrës, territore që tanimë i përkasin Malit të Zi dhe Shqipërisë. [1]
Këto territore ishin në pjesën më të madhe në Arbërinë Veriore, përkatësisht në Durrës dhe Shkodër, arsye për të cilën u përdor termi Arbëria Venedikase, por me pushtimin turk u mpak zotërimet u kufizuan në trevat malaziase. Qysh më 1418 qeverisej nga një bajloz (baiulus) dhe një kapedan venet, nga 1420 qeverisej nga Republika e Venedikut me emrin Gryka e Kotorrit dhe vetëm më 1687 u bë një njësi administrative autonome nën Proveditorin e përgjithshëm të Dalmacisë e Arbërisë me selinë në Zarë dhe me emrin Arbëria Venedikase. [2] [3]