Rezistenca civile

Rezistenca civile është një formë veprimi politik që mbështetet në përdorimin e rezistencës jo të dhunshme nga njerëzit e zakonshëm për të sfiduar një fuqi, forcë, politikë ose regjim të caktuar.^[1] Rezistenca civile funksionon përmes thirrjeve ndaj kundërshtarit, presionit dhe detyrimit: mund të përfshijë përpjekje sistematike për të minuar ose ekspozuar burimet e fuqisë së kundërshtarit (ose shtyllat e mbështetjes, si policia, ushtria, kleri, elita e biznesit, etj.). Format e veprimit kanë përfshirë demonstratat, vigjiljet dhe peticionet; greva, ngadalësime, bojkotime dhe lëvizje emigruese; dhe protestat, pushtimet, programi konstruktiv dhe krijimi i institucioneve paralele të qeverisjes.

Motivimet e disa lëvizjeve të rezistencës civile për shmangien e dhunës në përgjithësi lidhen me kontekstin, duke përfshirë vlerat e një shoqërie dhe përvojën e saj të luftës dhe dhunës, dhe jo me ndonjë parim etik absolut. Rastet e rezistencës civile mund të gjenden gjatë historisë dhe në shumë beteja moderne, si kundër sundimtarëve tiranë, ashtu edhe kundër qeverive të zgjedhura në mënyrë demokratike. Mahatma Gandhi udhëhoqi fushatën e parë të dokumentuar të rezistencës civile (duke përdorur tre taktika kryesore: mosbindje civile, marshime dhe krijimi i institucioneve paralele) për të çliruar Indinë nga imperializmi britanik.^[2] Fenomeni i rezistencës civile shpesh lidhet me avancimin e të drejtave të njeriut dhe demokracisë.^[3]

Shiko edhe

Referime

1. Examples of the use of the term "civil resistance" include Erica Chenoweth and Maria J. Stephan, Why Civil Resistance Works: The Strategic Logic of Nonviolent Conflict, Columbia University Press, New York, 2011; Howard Clark, Civil Resistance in Kosovo, Pluto Press, London, 2000; Sharon Erickson Nepstad, Nonviolent Revolution: Civil Resistance in the Late 20th Century Arkivuar 20 tetor 2012 tek Wayback Machine, Oxford University Press, New York, 2011; Michael Randle, Civil Resistance, Fontana, London, 1994; Adam Roberts, Civil Resistance in the East European and Soviet Revolutions Arkivuar 13 dhjetor 2012 tek Wayback Machine, Albert Einstein Institution, Massachusetts, 1991.
2. This is abstracted from the longer definition of "civil resistance" in Adam Roberts, Introduction, in Adam Roberts and Timothy Garton Ash (eds.), Civil Resistance and Power Politics: The Experience of Non-violent Action from Gandhi to the Present, Oxford University Press, 2009, pp. 2–3. See also the short definition in Gene Sharp, Sharp's Dictionary of Power and Struggle: Language of Civil Resistance in Conflicts Arkivuar 11 tetor 2017 tek Wayback Machine, Oxford University Press, New York, 2011, p. 87.
3. See e.g. the report by Peter Ackerman, Adrian Karatnycky and others, How Freedom is Won. From Civil Resistance to Durable Democracy, Freedom House, New York, 2005 Arkivuar 27 maj 2006 tek Wayback Machine