Ai ishte 25 vjeç në gusht 1914, kur Austro-Hungaria dhe Perandoria Gjermane hynë në Luftën e Parë Botërore. Për shkak të shtetësisë së tij austriake, atij iu desh të kërkonte leje për të shërbyer në Ushtrinë Bavareze. Leja u dha. Në ushtri, Hitleri vazhdoi të nxirrte idetë e tij nacionaliste gjermane, të cilat i zhvilloi që në moshë të re.
Gjatë luftës, Hitleri shërbeu në Francë dhe Belgjikë në Regjimentin e16-të të Këmbësorisë Rezerve Bavareze (Kompania e Parë e Regjimentit të Listës). Hitleri e konsideroi luftën si vitet më të mira të jetës së tij. Ai u përshkrua nga ushtarë të tjerë si i përmbajtur, i qetë dhe i vetmuar, që nuk merrte kurrë postë nga shtëpia, por lexonte rregullisht fletëpalosje dhe letërsi Hitleri shpesh shprehte zemërim ndaj shokëve të tij ushtarë që vizitonin prostitutat franceze, si për kombësinë e tyre ashtu edhe për imoralitetin e aktit.[4] Megjithatë, pavarësisht se ata e konsideronin të çuditshëm, Hitleri u pëlqye dhe u pranua nga bashkëmoshatarët e tij.[4]
Ai ishte një këmbësor në Kompaninë e Parë gjatë Betejës së Parë të Ipresit (tetor 1914), të cilën gjermanët e kujtojnë si Kindermord bei Ypern (Masakra e të Pafajshmëve në Ipres) sepse rreth 40,000 burra (midis një të tretës dhe gjysmës, shumë prej tyre studentë universiteti) të nëntë divizioneve të këmbësorisë së re të regjistruar rishtazi u bënë viktima në njëzet ditët e para. Regjimenti i Hitlerit hyri në betejë me 3600 burra, por në fund të tij mblodhi vetëm 611 burra. Deri në dhjetor, kompania e Hitlerit prej 250 vetësh u reduktua në 42. Biografi Xhon Kegan pohon se kjo përvojë e shtyu Hitlerin të bëhej i përmbajtur dhe i tërhequr për vitet e mbetura të luftës. Pas betejës, Hitleri u gradua nga Schütze (privat) në Gefreiter (tetar). Ai u caktua të ishte një vrapues i mesazheve të regjimentit.
Regjimenti List luftoi në shumë beteja, duke përfshirë Betejën e Parë të Ipresit (1914), Betejën e Somës (1916), Betejën e Arrasit (1917) dhe Betejën e Pashendalit (1917). Gjatë betejës së Fromelit më 19–20 korrik 1916, australianët, duke ngritur sulmin e tyre të parë në Francë, sulmuan pozicionet bavareze. Bavarezët zmbrapsën sulmuesit, të cilët pësuan humbjet e dyta më të mëdha që patën çdo ditë në Frontin Perëndimor, rreth 7000 burra. Historia e Regjimentit List e përshëndeti këtë mbrojtje të shkëlqyer si "personifikimin e ushtrisë gjermane në Frontin Perëndimor".
Gjatë betejës së Somës në tetor 1916 Hitleri mori një plagë në kofshën e majtë kur një predhë shpërtheu në hyrje të gropës së vrapuesve. Ai u lut të mos evakuohej, por u dërgua për gati dy muaj në spitalin e Kryqit të Kuq në Belic në Brandenburg. Më pas, ai u urdhërua në depo në Mynih. Ai i shkroi komandantit të tij, Hauptman Fric Videman, duke i kërkuar që të rikthehej në regjiment sepse nuk mund ta toleronte Mynihun kur e dinte se shokët e tij ishin në Front. Videmani organizoi kthimin e Hitlerit në regjimentin e tij më 5 mars 1917.
