Jozefi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jozefi ose Josifi (Hebraisht: יוֹסֵף, fjalë për fjalë "Ai do të shtojë"; arabisht: يوسف, romanizuar: Yūsuf; greqishtja e lashtë: Ἰωσήφ, romanizuar: Iōsēph) është një figurë e rëndësishme në Librin e Zanafillës. Ai ishte i pari nga dy djemtë e Jakobit dhe Rakelës (fëmija i dymbëdhjetë dhe djali i njëmbëdhjetë i Jakobit). Ai është themeluesi i fisit të Jozefit. Historia e tij funksionon si një shpjegim për rezidencën e Izraelit në Egjipt. Ai është djali i preferuar i patriarkut Jakob dhe vëllezërit e tij xhelozë e shesin si skllav në Egjipt, ku përfundimisht përfundon i burgosur. Megjithatë, pasi interpretoi saktë ëndrrat e faraonit, ai ngrihet në vendin e dytë në Egjipt dhe shpëton Egjiptin gjatë një zie buke. Familja e Jakobit udhëton në Egjipt për t'i shpëtuar zisë së bukës dhe është nëpërmjet tij që u jepet leja për t'u vendosur në Tokën e Goshenit (pjesa lindore e deltës së Nilit).
Jozefi | |
---|---|
יוֹסֵף | |
Vendi i prehjes | Varri i Jozefit, Nablus |
Emrat e tjerë | Zaphnath-Paaneah (צָפְנַת פַּעְנֵחַ) |
Bashkëshorti/ja | Asenath |
Fëmijë |
|
Prindër |
|
Të afërm |
|
Përbërja e tregimit mund të datohet në periudhën midis shekullit të 7-të pes dhe çerekut të tretë të shekullit të 5-të pes, që është afërsisht periudha në të cilën studiuesit e datojnë Librin e Zanafillës.[2]
Në traditën rabinike, ai konsiderohet si paraardhësi i një Mesihu të dytë të quajtur "Mashiach ben Yosef", i cili do të luftojë kundër forcave të së keqes së bashku me Mashiach ben David dhe do të vdesë në luftime me armiqtë e Zotit dhe Izraelit.[3]