බරාබර් ලෙන්

බරාබර් කඳු වැටියේ ලෙන් (හින්දි: बराबर, බරාබර්) හෙවත් බරාබර් ලෙන් යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ ඉන්දියාවේ බිහාරයේ ජෙහානාබාද් දිස්ත්‍රික්කයේ මඛ්දුම්පූර් ප්‍රදේශයේ පිහිටි ලෙන් සමූහයකි. මෙය ගයා සිට 24 km (15 mi) පමණ උතුරින් පිහිටා ඇත. මෙම ලෙන් ඉන්දියාවේ පවත්නා ලෙන් අතර පැරණිතම ශේෂව ඇති ලෙන් වන අතර මෞර්ය අධිරාජ්‍ය (ක්‍රි.පූ. 322–185) යුගයට අයත් වේ. මින් සමහරෙක අශෝක රජුගේ අභිලේඛන ඇතුළත් ය.^[1]

බරාබර් ලෙන්

ලෝමස් ඍෂි ලෙනෙහි ඇති සුප්‍රකට අලංකාර පිවිසුම, ක්‍රි.පූ. 250 පමණ කාලයේ නිර්මාණය වන්නට ඇතැයි විශ්වාස කෙරේ. මෙය ප්‍රථම මෞර්ය උන්නත කැටයමක් ලෙස සැළැකේ. Photos
ඉන්දියාවේ බිහාරය තුළ පිහිටීම Show map of ඉන්දියාව බරාබර් ලෙන් (බිහාරය) Show map of බිහාරය
විකල්ප නම	බරාබර්, සාත්ඝර්ව
පිහිටීම	ජෙහානාබාද් දිස්ත්‍රික්කය, බිහාර්, ඉන්දියාව
ඛණ්ඩාංක	25.005°N 85.063°E / 25.005; 85.063
මාදිලිය	ලෙන්
මෙහි කොටසකි	බරාබර් සහ නාගාර්ජුනී ලෙන්
ඉතිහාසය
ස්ථාපිත දිනය	ක්‍රි.පූ. 322–185

මේවාත් බලන්න

සැකිල්ල:Indian art

• ඉන්දියාව ද්වාරය

• කුම්හ්රාර්
• අශෝකගේ ආඥා

සටහන්

1. Sir Alexander Cunningham (1871). Four Reports Made During the Years, 1862-63-64-65. Government Central Press. pp. 43–52.

ආශ්‍රේයයන්

• Harle, J.C. (1994). The art and architecture of the Indian subcontinent (2nd ed.). Harmondsworth, Middlesex, England: Penguin Books. ISBN 0300062176. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (help)
• Michell, George (1989). The Penguin guide to the monuments of India (1 ed.). London, England: Penguin. ISBN 0140081445. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (help)

වැඩිදුර කියවීමට

• Raymond, Allchin; Erdosy, George (1995). The Archaeology of Early Historic South Asia: The Emergence of Cities and States. Cambridge University Press. p. 247. ISBN 9780521376952.

බාහිර සබැඳි

• Detailed notes on the Barabar Caves and its use as Marabar Caves in E.M. Fosters Passage to India
• Barabar Caves and Nagarjuni Caves, description by Wondermondo

අශෝක ආඥා (රාජ්‍ය. ක්‍රි.පූ. 269–232)
අශෝක රජුගේ රාජ්‍ය වර්ෂ	ආඥා ප්‍රභේදය (සහ අභිලේඛනයේ පිහිටීම)				භූගෝලීය පිහිටීම
වර්ෂය 8	කාලිංග යුද්ධයේ අවසානය සහ "ධර්මය" වැළඳ ගැනීම				බහපූර් ගුජරා සාරු මාරු උදේගෝලම් නිට්ටූර් මස්කි සිද්දපූර් බ්‍රහ්මගිරි ජතිංගා පල්කිගුණ්ඩු රාජුල මණ්ඩගිරි යෙරාගුඩි සාසාරාම් රූප්නාත්' බායිරාට් භාබෲ අහ්රෞරා බරාබර් තක්ෂිලා (අරමයික) ලඝ්මාන් (අරමයික) මස්කි පල්කිගුණ්ඩු ගවිමාත් ජතිංගා/රාමේශ්වර රාජුලා/මණ්ඩගිරි බ්‍රහ්මගිරි උදේගෝලම් සිද්දපූර් නිට්ටුර් අහ්රෞරා සාසාරාම් කන්දහාර් (ග්‍රීක සහ අරමයික) කන්දහාර් යෙරාගුඩි ගිර්නාර් ධෞලි ඛල්සී සොපාරා ජෞගාදා ෂාබාස්ගර්හි මාන්සෙහ්රා සන්නති සාරනාත් සාංචි ලුම්බිනී නිගාලි සාගර් නිගාලි සාගර් නන්දන්ගාර් කෝසම්බි ටොප්රා මීරූට් අරාරාජ් අරාරාජ්,රාම්පූර්වා රාම්පූර්වා අයි ඛානූම් (ග්‍රීක නගරය) පාටලීපුත්‍ර උජ්ජයින් සුළු ශිලා ආඥාවල (ආඥා 1, 2 & 3) පිහිටීම සුළු ශිලා ආඥා ලෙස වර්ග කෙරෙන සෙසු අභිලේඛන. මහා ශිලා ආඥාවල පිහිටීම. සුළු ස්තම්භ ආඥාවල පිහිටීම. මහා ස්තම්භආඥාවල මුල් පිහිටුම. අගනගර
වර්ෂය 10[1]	සුළු ශිලා ආඥා	සම්බන්ධිත සිදුවීම: බුද්ධ ගයාවේ බෝධීන් වහන්සේ බැහැදැකීම මහාබෝධි විහාරය සහ බුද්ධ ගයාවේ වජ්‍රාසනය ඉදිකිරීම ඉන්දියාව පුරා ධර්ම ප්‍රචාරය. සංඝයාගේ අසමගිය තෙවන ධර්ම සංගායනාව ඉන්දියානු භාෂාවෙන්: සෝහ්ගෞරා අභිලේඛනය අශෝක ස්තම්භ පිහිටුවීම්ེ
	කන්දහාර් ද්විභාෂා ශිලාලේඛය (ග්‍රීක සහ අරමයික භාෂාවලින්, කන්දහාර්)
	අරමයික-භාෂා සුළු ශිලා ආඥා: ලඝ්මන් අභිලේඛනය, තක්ෂිලා අභිලේඛනය
වර්ෂය 11 සහ පසුව	සුළු ශිලා ආඥා (අංක 1, 2 සහ 3) (පාංගුරාරියා, මස්කි, පල්කිගුණ්ඩු සහ ගවිමාත්, බහපූර්/ශ්‍රීනිවාස්පූරි, බායිරාට්, අහ්රෞරා, ගුජරා, සාසාරාම්, රාජුලා මණ්ඩගිරි, යේරාගුඩි, උඩේගෝලම්, නිට්ටූර්, බ්‍රහ්මගිරි, සිද්දපූර්, ජතිංගා-රාමේශ්වර)
වර්ෂය 12 සහ පසුව[1]	බරාබර් ලෙන් අභිලේඛනය	මහා ශිලා ආඥා
	සුළු ස්තම්භ ආඥා	ග්‍රීක බසින් යුත් මහා ශිලා ආඥා: ආඥා අංක 12-13 (කන්දහාර්) ඉන්දියානු භාෂාවලින් යුත් මහා ශිලා ආඥා: ආඥා අං.1 ~ අං.14 (ඛරෝෂ්ඨී අක්ෂරවලින්: ෂහ්බාස්ගර්හී, මාන්සෙහ්රා ආඥා (බ්‍රාහ්මී අක්ෂරවලින්: කල්සී, ගිර්නාර්, සෝපාරා, සන්නති, යේරාගුඩි, දිල්ලි ආඥා) මහා ශිලා ආඥා 1-10, 14, තනි ආඥා 1&2: (ධෞලි, ජෞගාදා)
	සංඝභේද ආඥාව, බිසවගේ ආඥාව (සාරනාත් සාංචි අලහබාද්) ලුම්බිණි අභිලේඛනය, නිගාලි සාගර් අභිලේඛනය
වර්ෂය 26, 27 සහ පසුව[1]	මහා ස්තම්භ ආඥා
	ඉන්දියානු භාෂාවලින්: මහා ස්තම්භ ආඥා අං.1 ~ අං.7 (අලහබාද් ස්තම්භය දිල්ලි ස්තම්භය ටොප්රා කලාන් රාම්පූර්වා ලෞරියා නන්දන්ගාර් ලෞරියා-අරාරාජ් අමරාවතී) අරමයික බසින් ව්‍යූත්පන්න ශිලා ලේඛන: කන්දහාර්, ආඥා අං.7[2][3] සහ පුල්-ඉ-දරුන්තේ, ආඥා අං.5 හෝ අං.7[4]
Yailenko,Les maximes delphiques d'Aï Khanoum et la formation de la doctrine du dhamma d'Asoka, 1990, p. 243. Inscriptions of Asoka de D.C. Sircar p. 30 Handbuch der Orientalistik de Kurt A. Behrendt p. 39 Handbuch der Orientalistik de Kurt A. Behrendt p. 39