Uspravni mišić jezika

Uspravni mišić jezika (lat. musculus verticalis linguae) je parni mišić glave, lokalizovan u usnoj duplji i predstavlja deo unutrašnje muskulature jezika. Sastoji se od uspravnih mišićnih vlakana, koja prolaze kroz telo jezika i pripajaju se unutrašnjoj strani njegove sluzokože.

Presek jezika

Mišić je inervisan grančicama hipoglosnog živca, a osnovna funkcija mu je promena oblika (spljoštavanje) jezika.

Literatura

• Dr Slavoljub V. Jovanović, dr Nadežda A. Jeličić: "Anatomija čoveka – glava i vrat" ("Savremena administracija" Beograd 2000.) ISBN 86-387-0604-9
• Darinka Stanišić-Sinobad: Osnovi gnatologije, I izdanje ("BMG" Beograd, 2001.) ISBN 86-7330-139-4 COBISS-ID 94080780

Mišići glave
lobanja/okolina oka	m. svoda lobanje (potiljačno-čeoni mišić, aponeuroza) - kružni m. oka - m. nabirač obrve - m. obarač obrve
očna duplja	m. podizač gornjeg očnog kapka - tarzalni m. - pravi m. očne jabučice - kosi m. očne jabučice (gornji, donji) – orbitalni m.
unutrašnjost oka	cilijarni m. - m. dilatator zenice - m. sfinkter zenice
uho	m. spoljašnjeg uha - m. uzengije - m. zatezač bubne opne
nos	tanki m. - nosni m. - m. obarač nosne pregrade - m. podizač gornje usne i nosnog krilca
usta	kružni m. usana - m. podizač usnog ugla/m. obarač usnog ugla - m. podizač gornje usne/m. obarač donje usne - jabučni m. (veliki, mali) - bradni m. - poprečni m. brade - obrazni m. - m. smeha
žvakanje	maseterični m. - slepoočni m. - krilasti m. (spoljašnji, unutrašnji)
jezik	spoljašnji m. (genioglosni, hioglosni, hondroglosni, stiloglosni) - unutrašnji m. (gornji, donji, poprečni, uspravni)
meko nepce	m. podizač mekog nepca - m. zatezač mekog nepca - m. resice - nepčano-jezični m. - nepčano-ždrelni m.
ždrelo	konstriktori ždrela (gornji, srednji, donji) - stilofaringealni m. - trubno-ždrelni m.
grkljan	m. zatezači glasnih žica (vokalni, krikotiroidni) - m. primicači glasnih žica (spoljašnji krikoaritenoidni, kosi aritenoidni, poprečni aritenoidni, tiroaritenoidni) - zadnji krikoaritenoidni m. - tiroepiglotični m. - ariepiglotični m.