Snežana Pajkić

Snežana Pajkić - Jolović (23. 9. 1970, Ćuprija), jugoslavenska atletičarka, osvajačica mnogobrojnih medalja za SFR Jugoslaviju, direktor Saveza atletskih talenata Srbije i potpredsjednica Atletskog saveza Srbije (ASS).

Snežana Pajkić Nadimak: Pajče Sneguljče Sneška Datum rođenja: 23. 9. 1970. (1970-09-23) (dob: 54) Mesto rođenja: Ćuprija Država rođenja: SFR Jugoslavija Državljanstvo:  Jugoslavija Sportske informacije Discipline: Trka na 800 metara Trka na 1.000 metara Trka na 1.500 metara Trka na 3.500 metara

Uspesi i medalje Olimpijski zapisi Atletika Svjetsko juniorsko prvenstvo Bronza 1986. Atena, Grčka 1.500 Srebro 1988. Sudbury, Kanada 1.500 Europsko juniorsko prvenstvo Zlato 1987. Birmingham, Ujedinjeno Kraljevstvo 1.500 Zlato 1989. Varaždin, SFR Jugoslavija 1.500 Mediteranske igre Srebro 1988. Latakija, Sirija 800 Europsko prvenstvo Zlato 1990. Split, SFR Jugoslavija 1.500

Biografija

Podrijetlo, škola i početak karijere

Snežana Pajkić je rođena 23. 9. 1970 u Ćupriji u porodici Aleksandra i Verice Pajkić. Otac joj je radio kao grafičar u preduzeću "Mladost", a majka kao radnica u tvornici keksa "Ravanica". Odrastala je u rodnoj Ćupriji uz brata Predraga. Završila je srednju poljoprivrednu školu.^[1] Atletsku karijeru je počela 1980 godine na škol­skom kro­su gdje je osvojila drugo mjesto. Br­zo je po­ka­za­la ve­li­ki ta­le­nat, te ju je ubrzo profesor geografije Alek­san­dar Pe­tro­vić uvr­stio u sta­ri­ju gru­pu tr­ka­či­ca. Po­slije sa­mo dvije go­di­ne ba­vlje­nja atle­ti­kom, 1982 godine, Snežana je bila po­zva­na u re­pre­zen­ta­ci­ju SFR Ju­go­sla­vi­je i uče­stvo­va­la je na Bal­kan­skom kro­su u Tur­skoj.^[2]

Juniorsko i senorsko natjecanje

Va­tre­no kr­šte­nje na ve­li­kim tak­mi­če­nji­ma ima­la je 1985, ka­da je de­bi­to­va­la na Evrop­skom ju­ni­or­skom pr­ven­stvu. Go­di­nu da­na ka­sni­je osvojila je pr­vu me­da­lju, brončanu, na Svjetskom juniorskom prvenstvu u grčkoj Ateni. Ti­me je zapo­če­la ni­ska od če­ti­ri od­lič­ja na ve­li­kim tak­mi­če­nji­ma u če­ti­ri ju­ni­or­ske se­zo­ne. Na Europskom juniorskom prvenstvu u Birminghamu 1987 oki­ti­la se zla­tom. Na Svjet­skom prvenstvu u kanadskom Sudbury 1988 sre­brom, a uče­stvo­va­la je i na Europ­skom se­ni­or­skom pr­ven­stvu, obo­riv­ši dr­žav­ne ju­ni­or­ske re­kor­de na 1.500 i 3.000 me­ta­ra. Ju­ni­or­sku ka­ri­je­ru kru­ni­sa­la je još jed­nim europ­skim zla­tom, u Varaždinu 1989 godine. Sva ta od­lič­ja Sne­ža­na je osvo­ji­la na 1.500 me­ta­ra. Va­žno od­lič­je ima i na 800 me­ta­ra na Me­di­te­ran­skim igra­ma u Si­ri­ji, gdje je 1988 godine bi­la dru­ga, iza Slo­bo­dan­ke Čo­lo­vić. Iste godine nije išla na XXIV. Olimpijske igre u Seoulu zato što je vodstvo jugoslavenske atletske reprezentacije ocijenilo da je premlada. Uče­stvo­va­la je na Svjet­skom pr­ven­stvu u japanskom To­ki­ju 1991 godine gdje je loše istrčala zbog umora i problema na akli­ma­ti­zaciju. 1992 Snežana je propustila XXV. Olimpijske igre u Barceloni pošto nije po­sti­gla tra­že­ni re­zul­tat na republičkom prvenstvu na Zve­zdi­nom sta­di­o­nu, a i pro­fe­sor Pe­tro­vić ni­je bio za to da uče­stvu­je na Olimpijadi ako ni­je sto posto sprem­na, ako se ne može boriti za me­da­lju.^[2]

Zlato u Splitu 1990 godine

1990 u pr­voj se­ni­or­skoj go­di­ni naj­ve­ći iza­zov bio joj je šam­pi­o­nat Sta­rog kon­ti­nen­ta u Spli­tu tj. Europsko prvenstvo (EP). De­se­tak da­na pred EP u Splitu, Snežana je pr­vi put po­sti­gla se­ni­or­ski dr­žav­ni re­kord – 4:08,21 na državnom prvenstvu u Sarajevu. Tim rekordom je na­ja­vi­la da je sprem­na za Split, tj. da može do fi­na­la. Pr­vi Sne­ža­nin start na šam­pi­o­na­tu u Spli­tu bi­la je tr­ka na 3.000 me­ta­ra. Glav­ni za­da­tak, pla­sman u fi­na­le na 1.500 me­ta­ra is­pu­ni­la je par da­na ka­sni­je. Kva­li­fi­ka­ci­je ni­su bi­le ni­ma­lo la­ke. Snežana je ušla po pla­sma­nu i to kao dva­na­e­sta, bo­ri­la se do po­sled­njeg me­tra. U fi­na­lu su je čekale atletske sa ve­li­či­ne poput Doina Melinte, Elen Ki­sling i Ljud­mi­la Ro­ga­če­va. Tr­ka se odva­ja­la baš ona­ko ka­ko je Snežani od­go­va­ra­lo. Sve favoritkinje su se vje­ro­vat­no ču­va­le za fi­niš, a Snežana je baš u za­vr­šnici do­bi­ja­la tr­ke. Snežana se dr­ža­la u gru­pi neo­če­ki­va­no du­go, jer ni­tko nije htio po­ja­čati tem­po pošto je trka bi­la tak­tič­ka. Snežanini pro­la­zi su bi­li ide­al­ni, kao i u Sa­ra­je­vu. Vi­dje­la je da joj ni­je te­ško pra­titi taj tem­po i pred ula­zak u po­slijed­njih 150 me­ta­ra po­sta­la je svje­sna da mo­že osvo­jiti me­da­lju. Kad su trkači ušli u cilj­nu rav­ni­nu, kad je Snežana vi­dje­la da mo­že fi­ni­ši­rati u svom sti­lu, na splitskom Poljudu je na­sta­la eufo­ri­ja, pu­bli­ka je Snežani da­la još ve­ću sna­gu i po­bje­di­la je u gla­mu­ro­znom sti­lu. Na tom istom prvenstvu zlato je osvojio još jedan jugoslavenski atletičar, skakač u vis Dra­gu­tin To­pić. Nažalost podvig iz Splita Snežana više nije dostigla.^[2]

Umirovljenje

Zbog ratova u bivšoj Jugoslaviji, a i međunarodnih sankacija SR Jugoslavije, Snežana se odlučila povući iz atletike. Vra­ti­la Kra­lji­ci spor­to­va u je­sen 1995 go­di­ne, na na­go­vor Ve­re Ni­ko­lić, ta­da se­lek­to­ra žen­ske re­pre­zen­ta­ci­je SR Jugoslavije. Po­čet­kom 1996 uče­stvo­va­la je na šta­fet­nom ma­ra­to­nu u Ja­pa­nu gdje je ostva­ri­la do­bar re­zul­tat. No zbog problema sa leđima tj. iši­ja­som i bo­lo­vi­ma to­kom tr­ča­nja definitivno se povukla 1996 godine.^[2]

Karijera nakon aktivne atletike

Snežana je da­nas član Uprav­nog od­bo­ra i pot­pred­sed­nik ASS-a i član Ko­mi­si­je za že­ne i sport u Olim­pij­skom ko­mi­te­tu Sr­bi­je. Čest je gost na mno­gim tr­ka­ma i sport­skim ma­ni­fe­sta­ci­ja­ma.^[2]

Osobni život

Snežani je 2011 godine na rutinskoj kontroli otkriven karcinom jajnika koji je bio na vrijeme otklonjen, te se Snežana u potpunosti oporavila.^[3]

Zanimljivosti

Od če­ti­ri osvojene me­da­lje u ju­ni­or­skoj kon­ku­ren­ci­ji Sne­ža­ni je najdraža ona osvojena u Varaždinu 1989 godine.^[2] Žitelji rodne Ćuprije su je tokom karijere od milja zvali Sneška, a prijatelji-intimusi Pajče i Sneguljče.^[1]

Pr­ven­stvo Euro­pe u Spli­tu je odr­ža­no kra­jem lje­ta 1990 godine, ka­da se već na­zi­ra­lo da će za­jed­nič­ka dr­ža­va te­ško op­sta­ti. U SR Hr­vat­skoj je an­ti­ju­go­sla­ven­sko ras­po­lo­že­nje ra­slo. Re­pre­zen­ta­ci­ja SFR Jugoslavije je na otva­ra­nju prvenstva ima­la ne­pri­jat­no­sti, žvi­žda­lo se i za­sta­vi. No kad je kre­nu­lo tak­mi­če­nje, kada su reprezentativci Jugoslavije po­če­li osva­jati me­da­lje, cijeli stadion se okre­nu­o sport­skom dje­lu i bo­drenju re­pre­zen­ta­ci­je. Po­slijed­njeg tak­mi­čar­skog da­na u sve­ča­noj lo­ži bio je i predsjednik Predsjedništva SR Hr­vat­ske Franjo Tuđman, pa je i on apla­u­di­rao Sne­ža­ni­noj po­bje­di, ponudivši joj čak helikopter da se nakon natjecanja zajedno s pro­fe­sorom Pe­tro­vićem vrati u Ću­pri­ju. No kako pro­fe­sor Petrović ni­je baš vo­lio le­te­nje, u Ćupriju su se vratili auto­mo­bi­lom.^[2]

Postignuća

Godina	Turnir	Mjesto održavanja	Rezultat	Disciplina
1986	Svjetsko juniorsko prvenstvo	Atena, Grčka	3	1.500 metara
1987	Europsko juniorsko prvenstvo	Birmingham, Ujedinjeno Kraljevstvo	1	1.500 metara
1988	Svjetsko juniorsko prvenstvo	Sudbury, Kanada	2	1.500 metara
1988	Me­di­te­ran­ske igre	Latakija, Sirija	2	800 metara
1989	Europsko juniorsko prvenstvo	Varaždin, SFR Jugoslavija	1	1.500 metara
1990	Europsko prvenstvo	Split, SFR Jugoslavija	1	1.500 metara

Osobni rekordi

Vanjski stadion (staza)

• 800 metara: 2:02.27 (2. 6. 1988), Zagreb, SFR Jugoslavija^[4]
• 1.000 metara: 2:44.3 (19. 10. 1986), Užice, SFR Jugoslavija^[4]
• 1.500 metara: 4:08.12 (1. 9. 1990), Split, SFR Jugoslavija^[4]

Unutarnji stadion (staza)

• 1.500 metara: 4:17.56 (22. 2. 1989), Torino, Italija^[4]
• 3.500 metara: 9:04.23 (1. 2. 1987), Beč, Austrija^[4]