Reuf Kadić
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Reuf Kadić je bosanskohercegovački arhitekta, čija djela pripadaju modernoj arhitekturi. Djelovao je prije i poslije Drugog svjetskog rata.
Rođen je 1908. godine u Sarajevu. U Sarajevu je završio srednju tehničku školu. Nastavnici su mu bili Dušan Smiljanić i Helen Baldasar, pripadnici prve generacije arhitekata Moderne. Studije arhitekture započeo je u Pragu 1927. godine, ali se, zajedno sa bratom, često vraćao u Sarajevo, gdje je radio za arhitektonske biroe zarađujući novac potreban za školovanje. Godine 1930. vlasti mu oduzimaju pasoš radi njegovih liberalnih političkih ideja.
Najviše je radio u građevinskom poduzeću ”Rad”, te do 1934. godine nakupio više od tri godine staža. Radio je na različitim gradilištima i sudjelovao u projektiranju gradske bolnice u Brčkom, opštinskih ureda, stanova i zgrade carinarnice u Metkoviću, zgrade Deutz i Benau i kuće Radulović u Sarajevu, armirano-betonskih mostova u Bihaću, Tuzli i Mostaru. Također je sudjelovao u natječaju za projekt Palače Burze u Beogradu.
Nakon ponovnog izdavanja pasoša, odlazi u Prag gdje završava studij 1934. godine. U novembru 1935. godine počeo je raditi u Vakufskoj direkciji u Sarajevu u kojoj je projektovao i realizirao preko pedeset projekata.
Godine 1940. braća Reuf i Muhamed Kadić osnovali su svoj samostalni projektantski studio u Sarajevu. Ovaj studio je ostao aktivan do 1942. godine. Nakon toga iselili su se u Dubrovnik. Tada su privremeno obustavili svoju profesionalnu projektantsku karijeru do kraja II svjetskog rata. Nakon rata zaposlili su se u Projektantski zavod Narodne Republike Bosne i Hercegovine gdje su svoje prethodno projektantsko iskustvo stavili u funkciju obnove.
U periodu nakon 1951. godine prestao je sa radom u Zemaljskom projektantskom zavodu i počeo sa pedagoškim radom u sarajevskoj Građevinskoj srednjoj tehničkoj školi.
Reuf Kadić je 1963. godine iz Građevinske srednje tehničke škole prešao u Energoinvest, u Službu za nadzor i investicije, a 1965. godine postaje direktor za kapitalnu izgradnju banjalučke Tvornice celuloze i viskoze. Po umirovljenju 1967. godine pa sve do iznenadne smrti 1974. godine, povremeno se bavio arhitekturom, uglavnom na reviziji/pregledu arhitektonskih projekata.[1]
Njihove građevine, koje karakteriziraju čiste funkcionalne forme, sačuvale su se do danas. Iza sebe su ostavili niz ostvarenja koja predstavljaju avangardu arhitektonskih djela.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
