From Wikipedia, the free encyclopedia
Osveta je svjesno činjenje štete drugom pojedincu ili grupi koje se javlja kao odgovor na štetni čin - stvarni ili percipirani - za koji se smatra odgovornim taj isti pojedinac ili grupa. Osoba koja vrši osvetu, odnosno osvetnik ili osvetnici, su u tome prije svega motivirani vlastitim shvaćanjem pravde, odnosno osjećajem bijesa i tuge izazvane djelom koje nastoje osvetiti, a za koje vjeruju da će nestati ako se uspostavi svojevrsna "ravnoteža", odnosno počinitelj bude kažnjen na isti ili još gori način.
Žudnja za osvetom predstavlja jednu od najuniverzalnijih i najiskonskijih ljudskih emocija, i mnoga društva su razvila kompleksne običaje, a kasnije i pravo, u nastojanju da je koliko-toliko reguliraju, spriječe ili otklone neke od njenih neželjenih posljedica (najčešće u obliku eskalacije i stvaranja neprekidnog ciklusa nasilja kao što je npr. krvna osveta). U istu svrhu su i neke religije stvorile koncepte prema kojima se osveta ne može izvršiti od strane običnih smrtnika na ovom svijetu, odnosno da takvu vrstu pravde mogu postići jedino božanstva; također je stvoren i koncept opraštanja i uzdržavanja od osvete kao jedne od najplemenitijih ljudskih vrlina.
Iako se koncept osvete službeno odbacuje kao "primitivan" i izuzetno društveno opasan, pa tako i krivična prava mnogih država daju teže kvalifikacije krivičnim djelima počinjenima iz osvete, ponekad se koristi i u međunarodnoj politici, odnosno čak i najmodernije države ponekad vrše vojne akcije čija je jedina svrha simbolička odmazda.
Osveta, s druge strane, često predstavlja jedan od najpopularnijih motiva književnih i umjetničkih djela, te vrlo često predstavlja glavnu motivaciju protagonista.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.