From Wikipedia, the free encyclopedia
Mandarinski fonetski simboli 2 (kin. 國語注音符號第二式, skraćeno engl. ), je sistem latinizacije ranije korišten u Republici Kini (Tajvan). Stvoren je da zameni složeni tonski-pravopis Gvoji Romadzi, i da postoji sa popularnim Vejd-Džajls (latinizacija) i džujin (nije latinizacija). Ponekad se naziva Gvoji Romadzi 2.
Na osnovu ranijeg i složenijeg sistema Gvoji Romadzi, probna verzija MFS 2 je objavljena 10. maja 1984. od strane ministarstva obrazovanja. Nakon dve godina razmatranja od strane javnosti, službena verzija je objavljena 28. januara 1986[1]. Da bi se Džujin razlikovao od Mandarinskih fonetskih simbola 2 („Mandarinski džujin simboli 2“), prvi džujin se zvanično zove „Mandarinski fonetski simboli 1“ (kin. 國語注音符號第一式).
Uprkos službenog statusa za gotovo dva desetljeća sve dok nije zamenjen tongjong pinjinom 2002. MFS 2 postojao je samo u nekim publikacija od vlade (kao što su putne brošure i rečnici). Međutim, MFS 2 nije bio korišten za službena latinizovana imena Tajvanskih mesta. Nikada nije dobio isti status kao Vejd-Džajls. U većini zajednica u inostranstvu, bio je gotovo nekorišten i neviđen.
Tonske beleške Gvoji Romadzia su uklonjene, i slogovi svih tonova su pisani identično (kao u Gvoji Romadzihovom prvom tonu). I četiri dijakritika koji predstavljaju tonove su identični džujinsku.
Jedan primjer MFS 2: „“ je pisan kao . Usporedi sa pinjinom, koji piše to
Razmaci su opšto upotrebljavani umjesto spojnica, osim u ličnim imenima, koji upotrebljavaju spojnice između interpunkcije između slogova prvog imena.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.