Kondenzator (laboratorijski pribor)

U laboratoriji, kondenzator je deo laboratorijskog pribora koji se koristi za hlađenje tople pare i tečnosti.^[1] Kondenzator se obično sastoji od velike staklene cevi u kojoj je manja staklena cev koja ide kroz njenu celu dužinu veće cevi. Vrući fluidi prolaze kroz manju cev.

Dva različita kondenzatora: frakciona kolona s vazdušnim hlađenjem (levo), i Libigov kondenzator (desno)

Krajevi unutrašnje staklene cevi su obično opremljeni sastavima od brušenog stakla koji se lako uklapaju u drugi stakleni pribor. Tokom relaksa, gornji kraj je obično otvoren, ili spojen sa ispiratorom, ili cevima za sušenje da bi se sprečio unos vode ili kiseonika.^[2]

Spoljašnja cev je obično spojena sa dva creva, i rashladna tečnost (obično česmenska voda, ili ohlađena mešavina vode i antifriza) se propušta kroz nju.^[3] Radi maksimalne efikasnosti, i da bi se održao nesmetan i pravilno usmeren raspon temperaturnog gradijenta, čime se minimizuje rizik od termalnog šoka na ostalo stakleno posuđe, rashlađivač se obično (mada ne neophodno) uvodi kroz donji sastav, i izvodi kroz gornji.^[4] Održavanje korektnog termalnog gradijenta (i.e. ulaz rashlađivača sa hladnije strane) je kritični faktor. Više kondenzatora može biti povezano u seriju. Normalno visoka brzina protoka nije neophodna za održavanje površine hlađenja.