U naselju Donje Krnjino živi 231 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 48,3 godina (47,8 kod muškaraca i 48,8 kod žena). U naselju ima 90 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,01.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednjih pet uzastopnih popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Broj stanovnika se i dalje smanjuje tako da je prema nezvaničnim podacima sredinom 2011. godine u selu živelo oko 200 stanovnika.
Između Prvog svetskog rata i Drugog svetskog rata Donje Krnjino kao i mnoga okolna sela doživljava „demografski bum“ tako da su porodice imale veliki broj dece i to od petoro do desetoro dece. Živelo se u zajedničkim domaćinstvima sa po 20-30 ukućana.
Tokom Drugog svetskog rata Donje Krnjino je bilo pod vlašću „Bugarskih okupatora“ tako da je bila uspostavljena vlast od strane Bugarske i organizovano školovanje na bugarskom jeziku. Stariji meštani se sećaju da je 8.aprila 1941. godine padao sneg i da su toga dana bugarske trupe ušle u selo.
Pedesetih godina dvadesetog veka počinje migracija stanovništva. Ljudi su se selili „trbuhom za kruhom“ tako da je logično bilo da se ide na školovanje ili na „pečalbu“ u Babušnicu, Pirot ili Niš ali je interesantno da se veliki broj mladih meštana selio za Beograd. Tako je šezdesetih godina iz svake porodice u Donjem Krnjinu bar po jedan potomak otišao za Beograd da tamo živi i radi, osnuje porodicu i na kraju tamo i ostane.
U selu su meštani živeli po mahalama a porodice (familije) su bile poznate po nadimcima za pojedine „familije“. Nadimci za familije su dobijani po nekom „istaknutom pretku“, zanimanju ili slično a za neke reči je teško naći izvor. Neke od poznatih „familija“ su: „Milćarci“, „Korubanci“, „Baba-Velinci“, „Džorinci“, „Papudžije“, „Grdanovi“, „Panajotovci“, „Đermanovci“, „Rebinci“, „Džuklinovi“ i „Ćiridžije“. I danas se pojedine porodice poznaju po svojim "starim korenima“.
Imanja koja pripadaju meštanima: njive, vinogradi, bašte, travnjaci, voćnjaci i šume; razmeštena su na padinama brda sa leve i desne strane reke Lužnice. Interesantna su imena delova seoskog atara: Orlovac, Livađe, Grujina bara, Skokovje, Rid, Selište, Ledine, Glavinjinci, Vrvine...
Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN86-84433-14-9
Srbija
