Beloglavi sup (lat. Gyps fulvus) je velika ptica lešinar iz familije Accipitridae koja živi na području južne Evrope, jugozapadne Azije i severne Afrike.
| Beloglavi sup | |
|---|---|
 | |
| Status zaštite | |
 Status zaštite: Niska zabrinutost (IUCN 3.1) | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | Animalia |
| Koljeno: | Chordata |
| Razred: | Aves |
| Red: | Falconiformes (ili Accipitriformes, q.v.) |
| Porodica: | Accipitridae |
| Rod: | Gyps |
| Vrsta: | G. fulvus |
| Dvojni naziv | |
| Gyps fulvus (Hablizl, 1783) | |
 | |
| Tamno zeleno: područja stalne naseljenosti | |
Beloglavi sup je dugačak 93–110 cm, a težak 6 do 13 kg. Po izgledu je to tipični lešinar Starog sveta sa belom ogoljenom glavom i vratom i žutim kljunom, širokim krilima i kratkim repnim perjem. Ptići su po izleganju goli.
Kao i drugi lešinari hrani se strvinama, pretežno uginulim životinjama koje nalazi krstareći nebom širokim područjima, često leteći u jatima. Često grokće i šišti naročito kada se hrani.
Gnezdi se na liticama planina ležući po jedno jaje. Ponekad formiraju kolonije.
Rasprostranjenost u Evropi i Bliskom Istoku
U Španiji postoji nekolino desetina hiljada ovih ptica nasuprot broju od samo nekoliko hiljada koliko ih je bilo tokom '80-ih. Populacija na Pirinejima pogođena je propisima Evropske komisije koji zabranjuju ostavljanje lešina na poljima zbog opasnosti od širenja BSE (kravljeg ludila). To je značajno smanjilo izvor hrane beloglavog supa. Iako obično ova ptica ne napada krupniji živi plen, postoje izveštaji da na ovom području beloglavi sup napada slabe, mlade i bolesne životinje zbog smanjenog izvora lešina.
U Francuskoj je uspešno izvršeno ponovno naseljavanje beloglavog supa na području Centralnog Masiva. Ova populacija sada broji oko 500 ptica.
U Belgiji i Holandiji oko 100 beloglavih supova viđeno je na leto 2007. godine. To je bio deo pirinejske populacije koja je zalutala u potrazi za hranom.
U Nemačkoj je ova vrsta izumrla sredinom 18. veka. Ipak povremeno sa Pirineja doleti jedan broj ptica u potrazi za hranom. Postoje planovi za ponovno naseljavanje ove vrste na Alpe.
U Austriji postoji mala populacija u okolini zoološkog vrta u Salzburgu, a često se mogu videti i delovi populacije sa Balkana u potrazi za hranom.
U Švajcarskoj postoji populacija od nekoliko desetina ptica.
U Italiji vrsta je preživela samo na Sardiniji, ali je izvršeno ponovno naseljavanje na nekoliko drugih lokacija. Kao rezultat toga nekoliko primeraka je uočeno 2006. godine na masivu Gran Sasso u središnjoj Italiji.
U Hrvatskoj kolonija beloglavog supa se može naći blizu grada Beli na ostrvu Cresu. Tamo se gnezde na nižim visinama, sa pojedinim gnezdima tek 10 m iznad nivoa mora. Zbog toga je kontakt sa ljudima uobičajen.
U Srbiji ima 600 primeraka u kanjonu Uvca, a takođe i 35 ptica u kanjonu reke Trešnjice. Lov na ove ptice je zakonom zabranjen.
U Grčkoj postoji oko 1000 ovih ptica. Na ostrvu Kritu mogu se naći u planinskim područjima, ponekad u grupama od po 20 jedinki.
Na Kipru postoji kolonija u Episkopi na jugu ostrva.
Kolonije beloglavog supa se mogu naći u severnom Izraelu, posebno na Golanskoj visoravni kao i planini Karmel i pustinji Negev gde je izvršeno ponovno naseljavanje.
Galerija
Museum specimen
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
