januar - Austrijski dvor uputio svog predstavnika u Dubrovnik, kao znak protektorata[1]. To je Dominiko Koradini koji će stupati u kontakte sa Hercegovcima[2].
Nakon gubitka Budima, Osmanlije su osnovale Beogradski pašaluk, pod komandom muhafiza u rangu vezira i sa samostalnom defterhanom.[3]
februar/mart - Patrijarh Arsenije III boravi u Komarnu[4].
mart - septembar - U Eperješu (Prešovu) pogubljena 24 protestanta (Antonio Caraffa na čelu vanrednog suda).
April/Travanj – Jun/Lipanj
4. 4. - Kralj James II izdao Deklaraciju indulgencije koja predviđa slobodu religije i poništenje kaznenih zakona protiv katolika i nekih protestanata.
4. 8. - Ivan Mazepa postaje hetman Levoobalne Ukrajine (do 1708) nakon što je potisnuo Ivana Samojloviča.
12. 8. - Mohačka bitka (kod Nađharšanja, "brda Zmajeva") je težak osmanlijski poraz: Karlo Lorenski je porazio vojsku velikog vezira Sari Sulejman-paše - dolazi do pobune u osmanskoj vojsci.
18. 8. - Mletački Senat dao 1.400 lira za restauraciju pravoslavne crkve sv. Nikole u Puli[7].
23. 8. - Mletačko-uskočki napad na Duvno, poginuo vojvoda Stojan Janković[1]. Pre ovoga, Janković je napadao i Mostar, "popalio današnji Prethum, mahale Džabovinu i Rajevinju, ali preko stare ćuprije nije mogao preći"[9].
septembar, polovinom - General grof Johann Heinrich von Dünewald, komandant austrijske vojske između Save i Drave osvojio Voćin (Šarengrad) kod Iloka[11].
18. 9. - Abaza Sijavuš-paša novi veliki vezir, nije u stanju smiriti vojsku (ubijen u februaru) - raniji vezir Sari Sulejman-paša je pogubljen.
28. 9. - Turski garnizon u Atini se predao nakon što je poražen pokušaj deblokade iz Tebe.
septembar, krajem - Dinevald i grof Ivan Drašković osvojili Valpovo i Osijek. Srbi iz Srema i kaluđeri beže preko Save u Šabac i na Cer (vraćaju se godinu dana kasnije)[11][13].
30. 9. - Mlečani (Girolamo Cornaro) i lokalni ljudi osvojili Herceg Novi nakon jednomjesečne opsade[14]. Kasnije će zauzeti Carinu između Dubrovnika i Trebinja, i ući u Cavtat, zbog čega Dubrovčani pomažu Turcima[1].
Oktobar/Listopad – Decembar/Prosinac
listopad - Seoba Hrvata iz Rame 1687.: uskočki odred prodro do Rame[1], franjevci i dio katolika odlaze za njima u Sinj, donose sliku Gospa Sinjska.
oktobar - U Kataloniji počinje Pobuna Baretina (Revolta dels Barretines), revolt pretežno seoske sirotinje zbog kvartiranja vojnika nakon loše žetve.
8. 11. - Sultan Mehmed IV zbačen (ranije se u Beogradu pobunili janičari i došli u Carigrad[2]). Postavljen brat Sulejman II (do 1691). Mustafa Ćuprilić nakratko postao drugi vezir.
10. 11. - Ugarski sabor u Požunu prihvata Habsburge za nasledne vladare. Na ovom saboru je ukinut članak Zlatne bule Andrije II. (1222.) koji je dozvoljavao pobunu protiv neustavne kraljeve vlade[10] - habsburški apsolutizam. Car obećava ugarskom i hrvatskom plemstvu da će krajišnici postati kmetovi[15].
novembar/decembar - Kuči razbili jednu kaznenu ekspediciju skadarskog Sulejman-paše Bušatlije, previranje među istočnohercegovačkim plemenima[1].
4. 12. - Mletačka Republika uvodi novac liretta za Dalmaciju i Albaniju[16].
9. 12. - Mali carević Josip proglašen za ugarsko-hrvatskog kralja.
zima 1687-88 - Hrišćani iz Srema i Bosne se preseljavaju u okolinu Darde u Baranji i oko Đakova[11].
Kroz godinu
Srbi iz temišvarskog kraja digli ustanak protiv Turaka, kapetan Novak Petrović sa 4.892 vojnika prelazi preko Tise u Bačku[17].
1687-89 - Srbi se u velikom broju preseljavaju u Bansku i Karlovačku vojnu granicu (okolina Petrinje, Skrada, Vojnića, Krstinje i Budačkog); zagrebački biskup ove godine naselio Srbe u Bović i Kirin[18].
Pod vođstvom franjevaca opservanata, mnogi Bunjevci iz Primorja, Hercegovine i Bosne se doseljavaju u Suboticu i okolinu[17].
Savatije Ljubibratić, zahumski i poluhercegovački mitropolit u Tvrdošu, se ističe u borbi protiv Osmanlija[18].
Episkop Dionisije okupio hercegovačka plemena protiv Turaka uz Mlečane[2].
Jegen-paša, bivši rumelijski beglerbeg se odmetnuo od novog sultana, zlostavlja stanovništvo u Makedoniji[19].
